Λερντ Χαντ: Γεννήθηκε στη Σινγκαπούρη το 1968. Σπουδές στα πανεπιστήμια της Ιντιάνα και στο βουδιστικό Naropa University, στο τμήμα «Jack Kerouac School of Disembodied Poetics», που ίδρυσαν ο μπίτνικ ποιητής Άλεν Γκίνσμπεργκ και η ποιήτρια Αν Βάλντμαν. Επίσης, Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Σήμερα διδάσκει στο Brown University μαζί με τη συμβία του, ποιήτρια και καθηγήτρια Eleni Sikelianos, απόγονο του Άγγελου Σικελιανού. Με δέκα βιβλία στις λογοτεχνικές αποσκευές του, μεταφράσεις από γαλλικά, με πληθώρα άρθρων στον τύπο. Το εξαιρετικό του «Neverhome» (εκδ. Πόλις) απέσπασε το Μεγάλο Βραβείο Αμερικανικής Λογοτεχνίας στη Γαλλία.
Στον «Νυχτερινό δρόμο» (εκδ. Πόλις), σε μετάφραση Χρήστου Οικονόμου, ο Χαντ αφορμάται εκ του πραγματικού γεγονότος λιντσαρίσματος τριών μαύρων –το 1930– καταδικασμένων για τη δολοφονία λευκού στο Μάριον της Ιντιάνα. Έμπνευση για τον τότε κομμουνιστή τραγουδοποιό και ποιητή Abel Meeropol (Lewis Allan) να γράψει στίχους στο «Strange Fruit» που τραγούδησε το 1939 η Μπίλι Χολιντέι : «Southern trees bear a strange fruit / Blood on the leaves and blood at the root / Black bodies swinging in the Southern breeze / Strange fruit hanging from the poplar trees».
Η πλοκή χωρίζεται σε τρία κεφάλαια, όσες και οι πρωταγωνίστριες της ιστορίας, τοποθετείται, δε, στην Ιντιάνα του 1930, εν μέσω οικονομικού κραχ. Όλες τους βαδίζουν στον νυχτερινό δρόμο προς την πόλη Μάρβελ, στο «γιορταστικό» λιντσάρισμα τριών νεαρών μαύρων που κατηγορούνται για φόνο ή κάψιμο εκατό σπιτιών ή κάτι άλλο – οι πληροφορίες είναι συγκεχυμένες. Είναι η λευκή Ότι Λι, κάποτε νικήτρια τοπικών καλλιστείων, με τον έξυπνο άνδρα της Ντέιλ Χένσο, με το άξεστο, κουτοπόνηρο, αφεντικό της Μπραντ Λάνσερ, του οποίου είναι ερωμένη, με τον θεόκουφο Ποπς, που βαδίζουν αργά προς τον τόπο του μαρτυρίου. Είναι, επίσης, η δεκαεξάχρονη μαύρη Κάλα Ντέστρι που κατευθύνεται προς το ίδιο μέρος, έχοντας ένα περίστροφο στο καλάθι του πικνίκ ενώ ψάχνει τον λευκό φίλο της Λέανδρο που δεν ήλθε στο ραντεβού τους – ο οποίος, καιροσκόπος ων, ναυλώνει λεωφορεία για το θέαμα της κρεμάλας καθώς πολλοί διαγκωνίζονται να κλείσουν πρώτο τραπέζι πίστα και, μάλιστα, να γευματίσουν υπό την σκιά των κρεμασμένων. Είναι, τέλος, η μιγάδα Σάλι Γκάνερ, ο οποία ύστερα από ένα ατύχημα βλέπει και συνομιλεί με τους αγγέλους της.
Υπάρχει, ακόμη, ένας χειροποίητος χάρτης φτιαγμένος από μαύρους που αλλάζει συνεχώς χέρια. Ο δρόμος προς τη Μάρβελ, αν και σύντομος, χρειάζεται ώρες πολλές να περπατηθεί καθώς ο συγγραφέας κάνει στάσεις εδώ και εκεί περιγράφοντας εικόνες και συναισθήματα. Ο φόβος στον μαύρο πληθυσμό είναι διαρκώς παρών, διαποτίζει τις σελίδες του βιβλίου χωρίς χρωματισμούς – μια καθημερινή κανονικότητα. Οι απόηχοι του λιντσαρίσματος παντού. Η δράση ανακόπτεται από διάφορα μικροεπεισόδια χαρακτηριστικά της μενταλιτέ της εποχής. Οι επιρροές από Φόκνερ εμφανείς όπως και της ψυχοδραματικής Μέριλιν Ρόµπινσον, παράλληλα με την αποστασιοποιημένη αφήγηση. Μια κοινωνία όπου το λυντσάρισμα μετατρέπεται σε πανηγύρι και όπου ευσεβείς χριστιανοί συναγελάζονται με τα μυτερά άσπρα σεντόνια της Κου Κλουξ Κλαν.
INFO
Laird Hunt
«Ο νυχτερινός δρόμος»,
Eκδόσεις Πόλις
Σελίδες: 274
Τιμή: 15,93 ευρώ
