Live τώρα    
19°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αραιές νεφώσεις
19 °C
17.6°C20.1°C
3 BF 53%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ελαφρές νεφώσεις
18 °C
15.2°C19.8°C
2 BF 55%
ΠΑΤΡΑ
Βροχοπτώσεις μέτριας έντασης
15 °C
14.9°C17.0°C
1 BF 80%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
18 °C
17.7°C18.8°C
5 BF 60%
ΛΑΡΙΣΑ
Σποραδικές νεφώσεις
17 °C
16.9°C19.1°C
0 BF 59%
Τάσος Πυργιέρης στην «Α» / Οι νέοι άνθρωποι που ασχολούνται με το θέατρο απαιτούν σεβασμό 
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Τάσος Πυργιέρης στην «Α» / Οι νέοι άνθρωποι που ασχολούνται με το θέατρο απαιτούν σεβασμό 

Τάσος Πυργιέρης

Ο Τάσος Πυργιέρης μίλησε στην Αυγή λίγο πριν την πρεμιέρα της νέας του σκηνοθεσίας «Η Λεονί εν αναμονή» που ανεβαίνει 6 εώς 9 Ιουλίου στο Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος για να συνεχίσει στις 18 Ιουλίου στο Αττικό Άλσος και στις 31 Ιουλίου στο Πάρκο Τρίτση.  Αυτή η μονόπρακτη κωμωδία του Ζωρζ Φεντώ γραμμένη το 1911 έγινε η αφορμή για μια υπέροχη κουβέντα. Αυτός είναι ο Τάσος Πυργιέρης. 

Ένα έργο γραμμένο το 1911. Τι έχει να πει σήμερα;

Ένα έργο που διαπραγματεύεται τις ανθρώπινες σχέσεις πάντα κάτι έχει να πει στο σήμερα. Όσο κι αν προοδεύει ο κόσμος μας, όσο κι αν αλλάζουν οι συνθήκες γύρω μας, οι ανθρώπινες σχέσεις παραμένουν ίδιες στη βάση τους. Ειδικά οι σχέσεις της οικογένειας, του ζευγαριού, του γονιού με το παιδί, του γαμπρού με την οικογένεια της νύφης ή της νύφης με την οικογένεια του γαμπρού ακολουθούν κάποιες σταθερές και αρχέτυπα που δύσκολα αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου... Υπάρχει από τη μια η αγάπη και από την άλλη ο ανταγωνισμός, η ανάγκη όλων να υπερισχύσουν μέσα σε μια σχέση, να περάσει το δικό τους, να υποτιμήσουν την επιλογή του άλλου ή να τον ανεβάσουν ψηλά, ανάλογα με το χαρακτήρα και τα συμφέροντά τους. Βέβαια η σκηνοθεσία παίζει καθοριστικό ρόλο ώστε ένα έργο γραμμένο το 1911 να αφορά θεατές του 2022. 

Λεονί

 
Ο Φεντώ θεωρείται με έναν τρόπο πρόδρομος του θεάτρου του παραλόγου. Είναι εμφανές στην παράσταση που σχεδιάζεις;

Αγαπώ το παράλογο, πάντα μου αρέσει στις παραστάσεις μου να υπάρχει μια μικρή νύξη σε αυτό το σημαντικό είδος θεάτρου. Άλλωστε και η ζωή μας δεν είναι παράλογη; Θα μπορούσαμε να ζούμε και να επιβιώνουμε σε αυτές τις συνθήκες και σε αυτή την κοινωνία αν το παράλογο δεν μας βοηθούσε να δούμε τη ζωή πιο ελαφρά, να διασκεδάζουμε με κάποιον τρόπο όλο όσα μας συμβαίνουν; Σε όλες μου τις παραστάσεις θέλω το κοινό να περνάει όμορφα, να διασκεδάζει, να ψυχαγωγείται με την αληθινή έννοια του όρου, να γελάει, άρα το παράλογο δεν μπορεί να απουσιάζει. Είναι ένα από τα σημαντικότερα συστατικά κατά τη γνώμη μου για την επιτυχία μιας παράστασης. 
 
Το έργο διαδραματίζεται στο εσωτερικό ενός εύπορου σπιτιού με εντελώς σατιρική διάθεση. Θα αναγνωρίσουμε και την Ελλάδα του σήμερα;

Ο Φεντώ ήθελε μέσα από τις κωμωδίες του πάντα να σατιρίζει και να ασκεί κριτική στην ευρωπαϊκή αστική τάξη. Άλλωστε πάντα οι καλές κωμωδίες έχουν έναν έμμεσο σκοπό, να σε κάνουν μέσα από το χιούμορ να προβληματιστείς, να δεις πόσο γελοία μπορεί να γίνει η πραγματικότητα, ώστε να μην παίρνεις και τόσο σοβαρά τον εαυτό σου, τους γύρω σου ακόμα και την ίδια τη ζωή. Επομένως δεν γίνεται βλέποντας μια τέτοια παράσταση να μην αναγνωρίσουμε κάτι από όλα όσα ζούμε σήμερα, να μην αναγνωρίσουμε ανθρώπους που έχουμε συναντήσει ή συναναστραφεί, άλλους περισσότερο άλλους λιγότερο. Επιθυμία μου είναι όσοι δουν την παράσταση, αν αναγνωρίσουν στοιχεία του χαρακτήρα τους, να μπορέσουν να διασκεδάσουν με το γελοίο κομμάτι του εαυτού τους. 
 
Η κωμωδία μετά από όλο αυτό που έχουμε περάσει είναι πιο σπουδαία σήμερα;

Προσωπικά για μένα η κωμωδία είναι το δυσκολότερο και ίσως και το σπουδαιότερο είδος θεάτρου. Είναι σημαντικό οι θεατές να διασκεδάζουν. Μπορεί να είναι απαραίτητο και να προβληματιστούν, αλλά σίγουρα στη δύσκολη συνθήκη που βρισκόμαστε είναι αναγκαία η ύπαρξη της κωμωδίας. Η εύθυμη διάθεση που μας δημιουργεί η κωμωδία είναι απαραίτητη, μας βοηθάει να συνεχίσουμε να αντέχουμε τις δυσκολίες, που έχουμε να αντιμετωπίσουμε στην καθημερινότητά μας. 

Αντιλαμβάνομαι, μιλώντας με τους ανθρώπους, που συναναστρέφομαι πως έχουν ανάγκη να γελάσουν, να ξεφύγουν από την μίζερη ρουτίνα τους . Παρατηρώ πως είναι αναγκαίο έστω και για μια ώρα, όσο δηλαδή διαρκεί μια παράσταση, να διακτινιστούμε κάπου αλλού, σε έναν άλλο κόσμο λίγο καλύτερο, πιο διασκεδαστικό από αυτόν που ζούμε σήμερα.  

Πώς ξέρεις ότι είναι αυτό το έργο με το οποίο πρέπει να καταπιαστείς; Σε βρίσκουν; Ή τα αναζητάς;

Είναι συνήθως ένας ιδιαίτερος συνδυασμός. Κάποιες φορές ξεκινάω δειλά την αναζήτηση και το έργο εμφανίζεται μπροστά μου με κάποιον «μαγικό» τρόπο. Μπορεί κάποιος συνεργάτης μου να μου το προτείνει, μπορεί να το διαβάσω ή να θυμηθώ κάτι με το οποίο είχα ασχοληθεί όταν ήμουν φοιτητής στο Θέατρο Τέχνης. Επίσης έχει να κάνει και με τη διάθεση που έχω στη συγκεκριμένη  χρονική περίοδο της αναζήτησης. Το μόνο βέβαιο είναι ότι επιθυμώ να καταπιάνομαι με έργα που δεν έχουν παρουσιαστεί αρκετές φορές ή ακόμη και καθόλου στην ελληνική σκηνή. Θέλω να προτείνω καινούρια θεατρικά κείμενα. Μου αρέσει οι θεατές να απολαμβάνουν κάτι που δεν έχουν ξαναδεί, όπως ήταν το Blink του Φιλ Πόρτερ. 

Το κομμάτι της σκηνοθεσίας σου τα τελευταία χρόνια είναι πολύ ενεργό. Τι βρίσκεις όταν σκηνοθετείς;

Σκηνοθετώ από το 2015, έχω ανεβάσει δέκα θεατρικά έργα. Η σκηνοθεσία για μένα είναι πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Δεν είναι μόνο η δουλειά μου, είναι η ανάγκη μου. Μέσα από την σκηνοθεσία βρήκα τον εαυτό μου,  οργάνωσα το μυαλό μου και αφύπνισα τον δημιουργικό μου χαρακτήρα. Όταν σκηνοθετείς ο ίδιος μπορείς να μεταλαμπαδεύσεις την αισθητική σου, την υποκριτική αντίληψή σου στους συνεργάτες/συναδέλφους σου και στο κοινό. Η σκηνοθεσία με την υποκριτική είναι δυο εντελώς διαφορετικά πράγματα, αλλά συγχρόνως πολύ ταυτόσημα. Η σκηνοθεσία με κάνει χαρούμενο, είναι μια διαδικασία δημιουργίας που δεν μπορεί  να περιγραφεί με λόγια. Μαζί με τους συνεργάτες που επιλέγω κάθε φορά, έχω καταφέρει η διαδικασία των δοκιμών και οι παραστάσεις να είναι πραγματικά μια γιορτή. 
 
Τελικά μπορεί ένας σκηνοθέτης να αποφύγει εξουσιαστικές συμπεριφορές που του επιβάλλει ο ίδιος ο ρόλος;

Πάντοτε ένας ρόλος μας επιβάλλει και κάποιες συμπεριφορές, που ήδη υπάρχουν ή έχουν υιοθετηθεί με την πάροδο του χρόνου. Νομίζω ότι έχω καταφέρει να μην χρησιμοποιώ αυτή την εξουσία εκμεταλλευόμενος τους ηθοποιούς και τους συνεργάτες μου με μόνο όφελος τη δική μου προβολή. Χρησιμοποιώ αυτή την «εξουσία» ειλικρινά μόνο για το καλό της παράστασης, για το καλύτερο αποτέλεσμα. Επιλέγω ηθοποιούς και συνεργάτες που έχουμε τις ίδιες ανησυχίες, παρόμοιες ιδέες, έχουμε έναν κοινό κώδικα επικοινωνίας ή κοινή αισθητική, γι’ αυτό κιολας με τους περισσότερους από αυτούς μετα τη συνεργασία μας παραμένουμε φίλοι. Έχουν γίνει με έναν τρόπο οικογένεια μου.  Για να μη μου πλέκω όμως το εγκώμιο, φυσικά κατα τη διάρκεια των προβών, μέσα στο άγχος και στην ανησυχία για το τελικό αποτέλεσμα της παράστασης, μπορεί να ανεβάσω τους τόνους μου, μπορεί να τους αγχώσω παραπάνω από όσο πρέπει, μπορεί  να είμαι πιο επίμονος και απαιτητικός, από όσο χρειάζεται, αλλά πάντα με έναν ειλικρινή σεβασμό. 

Νιώθεις ότι κάτι έχει αλλάξει; Εσύ είσαι πιο προσεκτικός όταν σκηνοθετείς στον τρόπο με τον οποίο το κάνεις;

Σίγουρα με όλη αυτή την προσπάθεια, που ξεκίνησε μέσα στη δύσκολη περίοδο που διανύσαμε, κάποιες συμπεριφορές αρχίζουν δειλά δειλά να μετασχηματίζονται.  Οι νέοι άνθρωποι και πόσω μάλλον όσοι ασχολούνται με το θέατρο απαιτούν σεβασμό στο εργασιακό τους περιβάλλον, διεκδικώντας τα δικαιώματά τους . Απαιτείται όμως χρόνος για να ξεφύγουμε από παλιες νοοτροπίες που έχουν ριζώσει καλά τις τελευταίες δεκαετίες. Αλλά πιστεύω με αγώνα, με σεβασμό και αγάπη για αυτό το χώρο όλα μπορούν να γίνουν. Περάσαμε μια δύσκολη περίοδο με τις αποκαλύψεις στον αθλητισμό και στο θέατρο, τον κορονοϊό και τα περιοριστικά μέτρα, που μας επιβλήθηκαν και έχουμε επιστρέψει με πάθος για να δουλέψουμε και να δημιουργήσουμε όλοι μαζί με αλληλοσεβασμό και αλληλεγγύη για να ξαναφωτίσουμε το χώρο του θεάματος, που έχει περάσει τόσο δύσκολες μέρες... 

Τι περιμένουμε από σένα το επόμενο διάστημα; Νέα σκηνοθετική δουλειά; 

Η παράσταση που ετοιμάζω, η Λεονί εν αναμονή του Ζωρζ Φεντώ, θα παρουσιαστεί στην ταράτσα του Γαλλικού Ινστιτούτου, 6 , 7 , 8  και 9 Ιουλίου, 18 Ιουλίου στο Αττικό Άλσος και 31 Ιουλίου στο Πάρκο Τρίτση. Και ήδη έχω αρχίσει την προετοιμασία για το μιούζικαλ «ο Γκάρης», που θα ανέβει στο ΚΘΒΕ. 
 
Νιώθεις τόσο ηθοποιός όσο και σκηνοθέτης;

Η πρώτη αγάπη δεν ξεχνιέται ποτέ. Αυτή σε σημαδεύει σαν καλλιτέχνη και σε ακολουθεί. Έχω υπάρξει ως ηθοποιός σε αξιόλογες δουλειές, έχω συνεργαστεί με εξαιρετικούς σκηνοθέτες και συναδέλφους και φυσικά όλα αυτά τα φυλάω στην καρδιά μου ως καλλιτεχνική παρακαταθήκη. Αλλά πλέον η σκηνοθεσία με έχει κερδίσει. Τουλάχιστον αυτή την περίοδο της ζωής μου. Όπως ανέφερα και παραπάνω, η διαδικασία της σκηνοθεσίας, η δημιουργία μιας παράστασης, η έμπνευση που γίνεται πραγματικότητα μου δίνουν μεγάλη χαρά, εκφράζουν ένα σημαντικό κομμάτι του εαυτού μου και με κάνουν ευτυχισμένο. 
 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL