Πράγματα που λέει η κυβέρνηση για τα Τέμπη και έχει απαίτηση να την πάρουμε σοβαρά.
Οτι αν υπήρχαν συστήματα ασφαλείας, που σημαίνουν συναγερμό ή σταματάνε τα τρένα χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση, πάλι το δυστύχημα θα μπορούσε να έχει συμβεί.
Οτι η κονσόλα τοπικού ελέγχου στους σιδηροδρομικούς σταθμούς είναι τηλεδιοίκηση.
Οτι κάποιος φορέας πήρε την απόφαση για το μπάζωμα, αλλά δεν τον έχει πρόχειρο.
Οτι έσκαβαν επί μέρες και αφαίρεσαν από τον χώρο 30 τόνους χώμα επειδή υπήρχε κατεπείγουσα ανάγκη να έρθουν μηχανήματα για να σηκώσουν τα βαγόνια γιατί από κάτω ακούγονταν φωνές.
Και ότι το μπάζωμα ξεκίνησε αφού είχε καθαριστεί εντελώς ο χώρος είναι θεωρίες συνωμοσίας, ασχέτως αν προκύπτει από τις φωτογραφίες.
Και ότι κάθε συζήτηση για παράνομο φορτίο, εκρήξεις, βεβιασμένη εκκαθάριση του χώρου, εκχωμάτωση και μπάζωμα είναι ψεκασμένες ιστορίες του Βελόπουλου, σαν τις επιστολές του Ιησού.
Και όποιος τις λέει είναι ουρά του Βελόπουλου και ουρά της ακροδεξιάς ψέκας.
Οτι ο υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ Τριαντόπουλος ήταν στο μπάζωμα για να βοηθήσει στη διάσωση ιδιωτικώς.
Και αν ο ίδιος μας δημιούργησε την εντύπωση ότι είχε συντονιστικό ρόλο, καταλάβαμε λάθος και ντροπή μας.
Οτι αν υπήρχαν ευθύνες πολιτικών προσώπων, η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής θα τις είχε εντοπίσει.
Και ότι αφού δεν τις εντόπισε, σημαίνει ότι δεν υπάρχουν.
Οτι η πολιτική ευθύνη για το δυστύχημα ανελήφθη με τη δίμηνη παραίτηση του Κ. Καραμανλή.
Οτι αν είναι δυνατόν η κυβέρνηση αυτή, με το ηθικό πλεονέκτημα που έχει χτίσει από τις υποκλοπές, να διοχέτευσε παραποιημένη ηχογράφηση σε φιλικά ΜΜΕ.
Και ότι ο Νίκος Παππάς καταδικάστηκε 13-0 από το Ειδικό Δικαστήριο.
Οτι η κυβέρνηση δέχεται πόλεμο από εκδοτικά συμφέροντα.
Και ότι όποιος της κάνει αντιπολίτευση για τα Τέμπη είναι τσιράκι των εν λόγω εκδοτικών συμφερόντων.
Εδώ θα σταθούμε λίγο.
Οπως ξέρετε, μέχρι πρότινος δεν υπήρχαν εκδοτικά συμφέροντα. Όποιος μιλούσε για εκδοτικά συμφέροντα στην πραγματικότητα προσπαθούσε να φιμώσει την ελευθερία του Τύπου.
Επίσης ok, εντάξει ο πόλεμος από τα εκδοτικά συμφέροντα, αλλά για ποιον λόγο γίνεται;
Πήρε η κυβέρνηση κάποια απόφαση υπέρ της κοινωνίας που την έφερε σε σύγκρουση με τα εκδοτικά συμφέροντα;
Και για ποια εκδοτικά συμφέροντα μιλάτε; Αυτά που τους ζητάγατε δημοσίως συγγνώμη που σας είχε ξεφύγει η ψηφοφορία και δεν είχε αρθεί η ασυλία του Πολάκη;
Και βάζατε τη Βουλή να ξαναψηφίσει για να αρθεί η ασυλία και να εκδικαστεί η μήνυση που του είχε κάνει ο Κουρτάκης;
Και τι θα κερδίσουν τα εκδοτικά συμφέροντα από τον πόλεμο που εξαπολύουν εναντίον της κυβέρνησης;
Αξίζει να σχολιάσουμε λίγο την ανάρτηση του Καρακούση, προβεβλημένου δημοσιογραφικού στελέχους στον οργανισμό, από τον εκδότη του οποίου η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι δέχεται πόλεμο.
Αχάριστοι και αμετροεπείς, χωρίς αίσθηση του μέτρου. Επί πέντε χρόνια απόλαυσαν πρωτοφανή υποστήριξη και προβολή και στην πρώτη κριτική εξεγέρθηκαν.
Ok. Να σημειώσουμε, πάντως, ότι η παροχή πρωτοφανούς υποστήριξης και προβολής δεν είναι δουλειά των ΜΜΕ.
Ούτε δουλειά τους είναι να χαρίζονται σε κάποιους. Είτε αυτοί οι κάποιοι φανούν αχάριστοι αργότερα είτε όχι.
Αλήθεια, όχι ότι μας αφορά, αλλά το να είναι δυσαρεστημένα αυτά τα εκδοτικά συμφέροντα με τους ανιψιούς κάποιων από εσάς το έχετε σκεφτεί;
Οχι, να τα λέμε όλα, γιατί στο τέλος θα το πιστέψετε ότι δίνετε μάχες υπέρ της διαφάνειας και εναντίον της ολιγαρχίας.
