Είναι όλα αυτά που ζούμε.
Δεν του έφτανε του κόσμου η οργή για τις μεθοδεύσεις στα Τέμπη. Με τις συγκαλύψεις και τα τσιμεντώματα.
Τα οποία βγήκε και πήρε απάνω του ο πρωθυπουργός. Την ώρα που δεν μας λένε ποιος φορέας έχει δώσει την εντολή.
Δεν του έφτανε του κόσμου το σοκ με τον άνθρωπο που αυτοκτόνησε επειδή δεν μπορούσε να βρει το φάρμακο για τη χημειοθεραπεία του.
Το οποίο ήταν υποχρεωμένος να βρει ο ίδιος και να το πάει στο νοσοκομείο, όπου δεν υπήρχε.
Και αυτά την ώρα που ο υπουργός Υγείας διαφημίζει απογευματινά ιδιωτικά χειρουργεία και ταβέρνες στη Θεσσαλονίκη.
Είχαμε και το σοκ από την εισαγγελική πρόταση στη δίκη για τον βιασμό και τον εξαναγκασμό σε πορνεία του 12χρονου κοριτσιού.
Ολη αυτή η ιστορία βρομάει από την αρχή κυκλώματα και μεθοδεύσεις. Και στο τέλος εμφανίζεται και ένας εισαγγελέας με μια αθωωτική πρόταση, που στο κοινό αίσθημα ακούστηκε σαν αισχρό και απροκάλυπτο ξέπλυμα.
Τι είπε ο εισαγγελέας; Ότι δεν υπάρχει βιασμός. Απλώς «κατάχρηση ανηλίκου».
Δηλαδή γενετήσιες πράξεις σε ανήλικο που του εμπιστεύτηκαν να το προσέχει.
Που του εμπιστεύτηκαν να το προσέχει. Ακούτε τι λέτε;
Και είναι ακόμα πιο σοκαριστικό γιατί το «κατάχρηση ανηλίκου» αφήνει τον υπαινιγμό ότι το ανήλικο συναινούσε. Το 12χρονο της 6ης Δημοτικού.
Και επίσης, ok, κατοχή προνογραφικού υλικού. Αλλά χωρίς κερδοσκοπική πρόθεση.
Και επίσης τη διευκόλυνε να εκδίδεται χωρίς ανταλλάγματα. Κάτι που είχε ξεκινήσει μόνη της -είπε η εισαγγελέας- για να πηγαίνει λεφτά στη μάνα της.
Ολο αυτό θα μπορούσε να περιγραφεί ως βιασμός και εξαναγκασμός σε πορνεία χωρίς ταπεινά ελατήρια.
Α, και δύο όπλα. Εντάξει, πταίσμα.
Εισαγγελική πρόταση που βασίζεται στην απολογία του κατηγορούμενου, ο οποίος δήλωσε ότι ήταν ερωτευμένος με το 12χρονο και ό,τι έκανε το έκανε από αγάπη.
Τι ξέρουμε από αυτή την ιστορία. Πρώτον, τη σχέση του κατηγορούμενου με τη Νέα Δημοκρατία.
Δεν προκύπτει, φυσικά, συλλογική ευθύνη της Ν.Δ. Μόνο για τον ΣΥΡΙΖΑ θα προέκυπτε.
Δεύτερον, την ένδειξη ξεκάθαρα ενός κυκλώματος πορνείας ανηλίκων. Και κύκλωμα σημαίνει πολλοί άνθρωποι, ανάμεσα στους οποίους μπάτσοι και επώνυμοι.
Και τα δύο αυτά σημαίνουν ότι έτσι κι ανοίξει το στόμα του ο κατηγορούμενος, μπορεί να θάψει πολύ κόσμο.
Τρίτον, έχουμε την προσπάθεια από την πρώτη στιγμή να φορτωθεί η μαστροπεία στη μάνα. Η οποία, σημειωτέον, είναι αυτή που έκανε την αρχική καταγγελία.
Και στην οποία απαγορεύτηκε να βλέπει το παιδί - πράγμα που θα βοηθούσε εξαιρετικά να ασκηθεί πίεση στο ίδιο το παιδί τι να καταθέσει και τι να μην καταθέσει.
Τέταρτον, τέσσερις κακοποιητικές καταθέσεις του κοριτσιού -με αγριάδα και κατευθυνόμενες ερωτήσεις, όπως καταγγέλθηκε- σαν να είναι κατηγορούμενο.
Πέμπτον, μια υπουργό που αποκαλύπτει τον τόπο διαμονής του παιδιού.
Εκτον, εκφοβιστική επίθεση αγνώστων στο αυτοκίνητο της Ασφάλειας (...!!!) που τη μετέφερε. Κουκουλοφόρους έξω από το σπίτι όπου διέμενε να φωτογραφίζουν και να εκφοβίζουν.
Και εισβολή στο σπίτι ενός ατόμου με μαχαίρι που την τραυμάτισε. Τη 12χρονη.
Τι σκατά έχει διερευνήσει η Δικαιοσύνη από όλα αυτά, πριν βγει η εισαγγελέας και ρίξει στα μαλακά τον βασικό κατηγορούμενο; Δεν ντρεπόμαστε λίγο;
Καταλάβατε τώρα μέσω ποιας διαδρομής, από όλα αυτά μαζί, οδηγούμαστε στην εισαγγελική πρόταση;
Οχι μέσω Κράτους Δικαίου, προφανώς. Από άλλο κανάλι.
Πόση σιχαμάρα να αντέξεις σε αυτή τη χώρα...
