Αισίως έχει φτάσει τα 75 η Ντίλμα Ρούσεφ, η Βραζιλιάνα πολιτικός που έχει μάθει να σηκώνεται κάθε φορά που πέφτει, που έχει το κουράγιο να αναμετριέται συνεχώς με νέες προκλήσεις. Η νέα πρόκληση είναι η προεδρία της Νέας Αναπτυξιακής Τράπεζας NDB, της τράπεζας που ίδρυσαν οι BRICS και έχει την έδρα της στη Σαγκάη. Η τράπεζα υφίσταται από το 2015 και για την ώρα έχει πέντε μέλη, τη Βραζιλία, τη Ρωσική Ομοσπονδία, την Ινδία, την Κίνα και τη Νότια Αφρική, πλην όμως η Ρούσεφ εξετάζει ήδη αιτήσεις για ένταξη από άλλες 15 χώρες.
Το στοίχημα για τη νέα τραπεζίτισσα -και πρώην Πρόεδρο της Βραζιλίας- είναι να μειώσει την εξάρτηση των χωρών που συμμετέχουν στην τράπεζα από το δολάριο. Η τράπεζα σκοπεύει να δανείζει έως και 10 δισ. δολάρια τον χρόνο για αναπτυξιακά προγράμματα, με το 30% του ποσού να δίνεται σε τοπικό νόμισμα, πρωτίστως στο νοτιοαφρικανικό ραντ και στο βραζιλιάνικο ρεάλ, ενδεχομένως και στην ινδική ρουπία. «Τα τοπικά νομίσματα δεν είναι εναλλακτικά του δολαρίου. Είναι εναλλακτικά ενός ολόκληρου συστήματος. Μέχρι τώρα το σύστημα ήταν διπολικό και θα πρέπει να αντικατασταθεί από ένα πολυπολικό» λέει η Ρούσεφ.
Από τη φυλακή στην προεδρία
Η βιογραφία της Βραζιλιάνας με τις βουλγαρικές ρίζες είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακή. Η Ντίλμα, όπως τη λένε εχθροί και φίλοι στη Βραζιλία, ξεκίνησε να σπουδάζει οικονομικά, αλλά παράτησε αρχικά τις σπουδές της για να πάρει μέρος στον ένοπλο αγώνα ενάντια στη βραζιλιάνικη Χούντα, που στρογγυλοκάθισε στην εξουσία το 1964. Τη συνέλαβαν και έκανε τρία χρόνια φυλακή. Υπέστη πολλά βασανιστήρια που κλόνισαν την υγεία της, αλλά όχι και το σθένος της να αγωνίζεται. Βγήκε από τη φυλακή, κατάφερε να τελειώσει τις σπουδές της και όταν επιτράπηκε η ίδρυση κομμάτων στη Βραζιλία, συνίδρυσε το Δημοκρατικό Κόμμα των Εργατών. Επί σειρά ετών ήταν υπεύθυνη για τα οικονομικά και την ενέργεια πρώτα στην τοπική κυβέρνηση του Πόρτο Αλέγκρε και στη συνέχεια του Ρίο Γκράντε ντο Σουλ. Όταν ο Λούλα εξελέγη για πρώτη φορά Πρόεδρος της Βραζιλίας το 2002, κάλεσε τη Ρούσεφ να αναλάβει το ομοσπονδιακό υπουργείο Ενέργειας. Με την ιδιότητα αυτή ήταν και η επικεφαλής του εποπτικού συμβουλίου της Petrobras, της κρατικής εταιρείας πετρελαίου της Βραζιλίας, όπου προφανώς απέτυχε να ελέγξει τα πολλά κρούσματα διαφθοράς.
Το 2010 ο Λούλα δεν είχε δικαίωμα να ξανακατέβει για Πρόεδρος και έδωσε το «δαχτυλίδι» στην Ντίλμα, που κατάφερε να εκλεγεί. Και το 2014 να επανεκλεγεί. Μέχρι που η Γερουσία αποφάσισε την αποπομπή της από την προεδρία το 2016, καθώς βρέθηκε κατηγορούμενη από τη δεξιά αντιπολίτευση για παραποίηση δημοσιονομικών στοιχείων, ακολουθώντας τη μέθοδο της δημιουργικής λογιστικής, εάν σας θυμίζει κάτι. Η Ρούσεφ κατηγόρησε την αντιπολίτευση για πραξικόπημα και χαρακτήρισε τις κατηγορίες ανυπόστατες και αστείες. Πλην, όμως, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την προεδρία. «Όλη μου τη ζωή δίνω μάχες για τη Δημοκρατία. Είναι μια μάχη που δεν τελειώνει ποτέ» είχε πει τότε. Στις επόμενες εκλογές, πάντως, νικητής αναδείχθηκε ο Βραζιλιάνος Τραμπ, ο Ζαΐρ Μεσσίας Μπολσονάρο.
Επτά χρόνια μετά η Ντίλμα Ρούσεφ ανέλαβε να δώσει μια άλλη μάχη. Ενάντια στην παντοδυναμία του δολαρίου. Από το τιμόνι μιας τράπεζας.
