Βρισκόμαστε στα μέσα της άνοιξης του 1953, περίπου έξι μήνες μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Παπάγο, αρχηγό του δεξιού Συναγερμού. Με την εξαίρεση της διετίας 1963-1965, η «εθνικόφρων» παράταξη θα ηγηθεί της Ελλάδας για περίπου τρεις δεκαετίες. Στην Ευρώπη περιοδεύει ο γερουσιαστής Μακάρθι, προπαγανδίζοντας τις ακραίες αντικομμουνιστικές πολιτικές που εφάρμοσαν οι ΗΠΑ τη δεκαετία 1947-1957. Ο θάνατος του Στάλιν και οι πρωτοβουλίες για την παγκόσμια ύφεση και ειρήνη που ανέλαβε η (συλλογική) σοβιετική ηγεσία που τον διαδέχθηκε αποτυπώνονται με συγκρατημένη αισιοδοξία στις σελίδες της ΑΥΓΗΣ. «Οι ομίχλες και οι πάγοι του ψυχρού πολέμου που εκάλυπταν εφιαλτικά την μεταπολεμική ζωή υποχωρούν, άρχισαν να λυώνουν» σημειώνει σε κύριο άρθρο της η εφημερίδα. Όμως η μετεμφυλιακή πραγματικότητα της Ελλάδας είναι διαφορετική. Δεκάδες συλλήψεις και εκτοπισμοί αδειούχων εξόριστων λαμβάνουν χώρα καθημερινά. Τα αναθεωρητικά δικαστήρια επικυρώνουν πολυετείς ποινές για τους πολιτικούς κρατούμενους. Άλλοι καταδικάζονται σε ισόβια, ακόμη και σε θάνατο. Δεν έχει περάσει, άλλωστε, ούτε χρόνος από την εκτέλεση του Μπελογιάννη και των συντρόφων του. Η πολιτική της «λήθης» που εξήγγειλε ο Παπάγος αναλαμβάνοντας την εξουσία παραμένει κενό γράμμα. Μέσα σε αυτό το βαρύ κλίμα κυβερνητικές διαρροές προετοιμάζουν το έδαφος για απαγόρευση και κλείσιμο της ΑΥΓΗΣ.
Η εφημερίδα καταγγέλλει τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς σε σειρά πρωτοσέλιδων, ενώ οι «μέσα σελίδες» της είναι γεμάτες από δραματικές ειδήσεις βασανισμών, φυλακίσεων και κακομεταχείρισης πολιτικών κρατουμένων και εξόριστων.
Ο υπόλοιπος Τύπος της εποχής, ακόμα και ο λεγόμενος «δημοκρατικός», δεν φαίνεται να συγκινείται από τις δυσάρεστες εξελίξεις. Δεν είναι, φαίνεται, «προνόμιο» της εποχής μας η τυφλή στοίχιση της συντριπτικής πλειονότητας των ΜΜΕ πίσω από μια αδίστακτη εξουσία.
Σενάριο για τη δολοφονία Πολκ
Στο αστυνομικό ρεπορτάζ, αίσθηση προκαλούν οι αποκαλύψεις για τη δολοφονία του Αμερικανού δημοσιογράφου Πολκ, που έγινε, εν μέσω Εμφυλίου, το 1948 στη Θεσσαλονίκη. Το σενάριο περί ενοχής των στελεχών του ΚΚΕ και του δημοσιογράφου της Μακεδονίας Στακτόπουλου έχει αποδυναμωθεί. Το σενάριο που παρουσιάζει εδώ η ΑΥΓΗ για εμπλοκή των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών παραμένει ακόμα και σήμερα ως πιθανή εξήγηση της αξεδιάλυτης δολοφονίας.
Ξεχασιάρηδες και χασισοποτούντες
Στις «μικρές» ειδήσεις του αστυνομικού ρεπορτάζ συνυπάρχουν μικρές ανθρώπινες τραγωδίες με πιο ιλαρά θέματα. Ένας τυρέμπορος ξέχασε στο ταξί 17,5 εκατ. δραχμές, ενώ σαραντάρηδες λογιστές, νοσοκόμοι και ράπτες συλλαμβάνονται «χασισοποτούντες» στη Νέα Χαλκηδόνα!
Από τότε σαρδέλες
«Είμαστε άνθρωποι ή σαρδέλες;» αναρωτιούνται οι επιβάτες των λεωφορείων της εποχής. Σαν να μην έφταναν οι άθλιες υποδομές, λόγω της υποτίμησης οι τιμές των εισιτηρίων εκτοξεύονται, προκαλώντας την οργή και τις κατάρες των επιβατών, τις οποίες ακούει ο δύστυχος εισπράκτορας.
Τους πήραν στο κυνήγι
Στην Καλλιθέα οι κάτοικοι των Προσφυγικών («βομβόπληκτοι και πρόσφυγες») απειλούνται με έξωση. Θα τους στείλουν, λέει, σε σκηνές στην «κακόφημη περιοχή της Τρούμπας», όπου μάλιστα διαμένουν ήδη «αλλοδαποί»! Οι κάτοικοι δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια. Γυναίκες και άνδρες έπιασαν τα ρόπαλα και τα φτυάρια και πήραν στο κυνήγι τους αστυνομικούς που είχαν προσέλθει για να επιδώσουν τις εξώσεις.
Απαγόρευση στον «χαλβά από ζάχαρι»
Στα νέα από την οικονομία, μια νέα αγορανομική διάταξη επιβάλλει (!) την πώληση πορτοκαλάδων και λεμονάδων στα ζαχαροπλαστεία. Για τον καφέ, όμως, ορίζει αυστηρό ωράριο: από τις 11 το πρωί έως τις 9 το βράδυ, με διάλειμμα μεταξύ των 2 και 6. Αυστηρή είναι και η απαγόρευση για τον «χαλβά από ζάχαρι».
Πολύ μπροστά η διαφήμιση για το ΚΑΛΜΟΛ
Και μια ενδιαφέρουσα διαφήμιση. Το φάρμακο ΚΑΛΜΟΛ περιείχε ακετυλοσαλικυλικό οξύ (ασπιρίνη) και καφεΐνη. Οι διαφημιστικές καμπάνιες του ήταν πράγματι προωθημένες για την εποχή. Στο συγκεκριμένο δείγμα και σε αντίστιξη με τις πιο «φλύαρες» ρεκλάμες των ανταγωνιστών του κυριαρχεί ένα βέλος που σπρώχνει το βλέμμα στο κάτω μέρος της σελίδας. «Με τα πρώτα συμπτώματα κρυολογήματος ΚΑΛΜΟΛ» καταλήγει η ρεκλάμα.
