Η γης εμάς καλούσε
με τη φωνή των πυροβόλων βρυχομένη.
Με το δικό μας αίμα φούσκωσαν και σκάσαν τα χωράφια
και στάζει η κάθε τους ρωγμή.
Και τώρα εδώ στεκόμαστε,
αποσπασμένοι απ’ την κοιλιά της οικουμένης
με του πολέμου την καισαρική τομή.
του ξεσηκωμού,
της ανταρσίας,
της επανάστασης τη μέρα -
που τα κρανία θρυμματίζοντας τραβάς σκυφτή.
Στη δεύτερη επέτειο των γενεθλίων μας
ο κόσμος έχει πια ανδρωθεί.
Συμβαίνει -
ένα καράβι να σταθεί στο βάθος πέρα,
ν’ απλώσει τον καπνό
και στον καθρέφτη του νερού γλιστρώντας
να ξαναφύγει μακρινό
και πια ανασαίνεις καπνισμένο θρύλο, -
έτσι γλιστρούσε κι η ζωή μέσ’ απ’ τα χέρια ώς σήμερα.
Μας γράψαν Ευαγγέλια, μας είπαν για το μήλο,
μας γράψαν το Κοράνι,
«Απωλεσθέντας παραδείσους», Ιερεμιάδες
κι’ άλλα,
κι’ άλλα πλήθος γράψανε βιβλία και φυλλάδες.
Και το καθένα
--με πόση πονηριά, με τι σοφία--,
σου υπόσχεται χαρές, του τάφου ως θα διαβείς την πόρτα.
στη γης απάνω θέλουμε να ζήσουμε,
μήτε έναν πόντο πιο ψηλά
και μήτε χαμηλότερα
απ’ όλα αυτά τα ελάτια και τα σπίτια και τους δρόμους
και τ’ άτια και τα χόρτα.
Τις μπουχτίσαμε πια τις ουράνιες τρυφές και τις μέρες -
αφήστε μας να φάμε το σταρένιο μας ψωμί!
Τις βαρεθήκαμε τις χάρτινες φοβέρες -
αφήστε μας να ζήσουμε με μια γυναίκα ζωντανή!
στις γκαρνταρόμπες των θεάτρων,
η λάμψη των αστέρων οπερέττας
και του Μεφίστο ο μαυροκόκκινος μανδύας -
κι όσα άλλα υπάρχουν εκεί!
Του χτες ο ράφτης δεν ξενύχτησε για τα δικά μας πέτα.
Ε, τι να γίνει,
ας πέφτει κι’ άτσαλο το ρούχο -
μας φτάνει που δεν είναι ξένο.
Κάντε μας τόπο! Σήμερα,
πάνω απ’ τη σκόνη των θεάτρων, φλογισμένο,
θα λάμψει ολούθε το έμβλημά μας:
«Όλα απ’ αρχής! Τα πάντα νέα!»
Μ’ ορθάνοιχτο στόμα θαυμάζοντας στάσου μπροστά μας!
Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι
"Μυστήριο – Μπουφφ"
Ηρωική, επική και σατιρική απεικόνιση της εποχής μας
Μετάφραση Άρης Αλεξάνδρου
