Είναι γνωστό ότι από τις αρχές του 2019 η Νέα Δημοκρατία ως αντιπολίτευση επανεκκίνησε τη λειτουργία του γνωστού think tank του ακραίου νεοφιλελευθερισμού, του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών (ΚΕΦΙΜ). Η πρώτη χειροπιαστή εργασία της γνωστής "δεξαμενής σκέψης" ήταν η ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης (το γνωστό "ασφαλιστικό Πινοσέτ"), την οποία αποκάλυψε, παραμονές των εκλογών του Ιουλίου του 2019, η "Αυγή".
Αυτή η "μεταρρύθμιση" έρχεται οσονούπω, όπως ανακοίνωσε ο (νέος) υφυπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης Πάνος Τσακλόγλου.
Όπως είναι γνωστό, αμέσως μετά τις εκλογές ο πρώην υφυπουργός Νότης Μηταράκης επιβεβαίωσε πλήρως το σχέδιο για το ασφαλιστικό (όπως και τα πρακτικά του ΚΕΦΙΜ για το ασφαλιστικό, που είχαν δημοσιευτεί άλλωστε στην "Αυγή"). Επιχείρησε να το προωθήσει, ήρθε σε ρήξη με τον Γ. Βρούτση, και τελικά μετακόμισε "άδοξα" στο υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής που επανασυστάθηκε άρον-άρον μετά το πρώτο φιάσκο της κυβέρνησης στο μεταναστευτικό.
Το ΚΕΦΙΜ ωστόσο όλο αυτό το διάστημα συνεχίζει το έργο του. Εργάζεται πυρετωδώς, επικαιροποιώντας την πρόταση για την ιδιωτική επικουρική ασφάλιση (με τη σφραγίδα του καθηγητή Πλ. Τήνιου), ενώ με τη συμμετοχή και εκπροσώπων του ΣΕΒ (!) ολοκλήρωσε επίσης τη μελέτη για το περιβάλλον (!) και, βέβαια, τα εργασιακά. Το κεφάλαιο των εργασιακών έχει την υπογραφή του γνωστού δικηγόρου του ΣΕΒ και καθηγητή Εργατικού Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Λευτ. Ληξουριώτη.
Το νομοσχέδιο Βρούτση
Την περασμένη εβδομάδα, ο υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης διέρρευσε βασικά σημεία του νέου εργασιακού νομοσχεδίου, το οποίο, όπως υποστήριξε, θα κατατεθεί στη Βουλή μέχρι το τέλος του μήνα.
Το νομοσχέδιο τσακίζει όλο τον ιστό των νομοθετημένων προβλέψεων για τον χρόνο εργασίας. Διαλύει κυριολεκτικά το οκτάωρο, που μετατρέπεται σε καθημερινό δεκάωρο ή δωδεκάωρο, μηδενίζοντας ταυτόχρονα και τις όποιες υπερωριακές αμοιβές. Ακόμα χειρότερα, προβλέπεται ότι οι -όποιες- υπερωρίες θα "πληρώνονται" είτε σε είδος (!) είτε με τη μορφή επιπλέον άδειας μετά από 4 ή και 6 μήνες.
Το νομοσχέδιο για τα εργασιακά είναι απολύτως προσαρμοσμένα στα διαχρονικά και πάγια αιτήματα του ΣΕΒ. Είναι οι βιομήχανοι αυτοί που ζητούσαν επιτακτικά από την περίοδο Σημίτη το "α λα καρτ" οκτάωρο, την παράτασή του κατά 1 ή 2 ώρες σε ημερήσια βάση και την επιστροφή του χρόνου εργασίας μετά από 4 ή 6 μήνες με την μορφή επιπλέον άδειας.
Το νομοσχέδιο Βρούτση προβλέπει ότι ο χρόνος εργασίας θα μπορεί να αλλάζει εντός της ημέρας μετά από "συμφωνία εργοδότη και εργαζόμενου", ενώ η τροποποίηση του ωραρίου θα γίνεται (και) με πρόταση του ίδιου του εργαζομένου". Επίσης προβλέπει τον υπερδιπλασιασμό του ανώτατου ορίου των υπερωριών χωρίς, φυσικά, την έγκριση του Ανωτάτου Συμβουλίου Εργασίας (όπως προβλέπει η ισχύουσα νομοθεσία), αίτημα επίσης του ΣΕΒ, που είχε απορριφθεί ακόμα και από το ΔΝΤ την περίοδο 2012-2013!
Η πρόταση-νομοσχέδιο του ΚΕΦΙΜ
Σήμερα η "Αυγή" της Κυριακής παραθέτει αυτούσιο το κείμενο-προτάσεις του ΚΕΦΙΜ για την αγορά εργασίας και ειδικότερα το κεφάλαιο "Χρόνος εργασίας", που αποτυπώνεται αυτούσιο στο νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας και προαναγγέλλει όλες τις ανατροπές σε ωράριο εργασίας και υπερωρίες που γνωστοποίησε ήδη το υπουργείο.
200 ώρες υπερωρίες το τετράμηνο!
* Καθορισμός των 200 ωρών ως ανώτατου ορίου νόμιμης υπερωριακής εργασίας για μια περίοδο τεσσάρων μηνών, δηλαδή ένας μέσος όρος 12 ωρών εβδομαδιαίως.
* Κλιμάκωση της υπερωριακής αμοιβής σε λογική βάση.
* Κατοχύρωση της δυνατότητας σύναψης συλλογικών συμφωνιών με πιο ευέλικτα σχήματα διευθέτησης του χρόνου εργασίας βάσει των διαρκών ή εποχιακών αναγκών των επιχειρήσεων, καθώς και της ατομικής διευθέτησης του χρόνου εργασίας υπό ειδικές προϋποθέσεις.
* Αναμόρφωση των ρυθμίσεων για την εργασία την Κυριακή, με πρότυπο τις αντίστοιχες ρυθμίσεις των άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
Μητσοτάκης: "Ρυθμίσεις του περασμένου αιώνα"
Ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης, από το βήμα της ΔΕΘ, στα μέσα Σεπτεμβρίου, εξήγγειλε τη νέα παρέμβαση στα εργασιακά ως εξής: "Καταργούνται παρωχημένες ρυθμίσεις του περασμένου αιώνα και καθιερώνονται νέα δικαιώματα, που διασφαλίζουν το μέλλον της εργασίας... Φαντάζομαι, λίγοι θα είχαν αντίρρηση στο να μπορούν οι εργαζόμενοι να έχουν περισσότερη ευελιξία, εφόσον το επιθυμούν οι ίδιοι, χωρίς αυτό να σημαίνει κατάργηση του οκταώρου. Λίγοι μπορεί να έχουν αντίρρηση για το γεγονός ότι ένας εργατικός νόμος του 1982 χρειάζεται, επιτέλους, κάποιον ουσιαστικό εξορθολογισμό. Μέσα στον μήνα θα υπάρξει νομοσχέδιο για τα εργασιακά σε δημόσια διαβούλευση"...
"Χρόνος εργασίας"
* Οι ισχύουσες ρυθμίσεις που αφορούν τον χρόνο εργασίας είναι αναχρονιστικές, αποσπασματικές, διάσπαρτες σε διάφορα νομοθετικά κείμενα, που το ένα τροποποιεί ρητά ή σιωπηρά το άλλο, και άρα αντιφατικές, δυσνόητες και προφανώς δύσκολα εφαρμόσιμες, ενώ δημιουργούν σημαντικά λειτουργικά προβλήματα και πρόσθετα λειτουργικά κόστη στις επιχειρήσεις.
* Η αναθεώρησή τους συνεπώς στην κατεύθυνση της απλοποίησης και κωδικοποίησης αποτελεί απόλυτη προτεραιότητα. Μεταξύ άλλων προτείνεται:
* Η κατάργηση του παγκοσμίως πρωτότυπου δυϊσμού μεταξύ «υπερωρίας» και «υπερεργασίας».
* Ο καθορισμός γενικού κανονικού μέσου εβδομαδιαίου ωραρίου εργασίας 40 ωρών για περίοδο τεσσάρων μηνών με εξασφάλιση ημερήσιας ανάπαυσης τουλάχιστον 11 διαδοχικών ωρών.
* Αυτονόητο είναι ότι το ημερήσιο ωράριο των εργαζομένων θα μπορεί να αυξομειώνεται όταν ειδικές περιστάσεις το επιβάλλουν. Στην περίπτωση αυτή, στο μέτρο που δεν γίνεται υπέρβαση του μέσου εβδομαδιαίου ωραρίου των 40 ωρών δεν θα δημιουργείται υπερωρία. Αυτό σημαίνει ότι υπερωρία θα υφίσταται όταν υπάρχει υπέρβαση του προαναφερθέντος μέσου όρου των 40 ωρών.
