Αν θέλετε τη γνώμη μου, είπε η κυρία Αυτοπεποίθηση, υποχρεώνοντας τους παρόντες να ακούσουν μία γνώμη που δεν ζήτησαν, για όλα φταίει η κλιματική κρίση.
Είναι το μεγάλο πρόβλημα της εποχής, συμπλήρωσε, ανακατεύοντας στο καζάνι της την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη, την εξάρτηση από το πετρέλαιο και τα παράγωγά του, κάτι σκόρπιες σκέψεις που είχε ακούσει σε τηλεοπτικές εκπομπές και μερικούς τίτλους από αδιάβαστα άρθρα που, ωστόσο, της είχαν κάνει εντύπωση.
Επιχειρηματολόγησε δε για τόση ώρα, που όλοι ήταν στο τσακ να ξεσπάσουν σε χειροκροτήματα και αλαλαγμούς, όπως και συνέβη τελικά.
Διότι ήταν μεν αστείο εκείνο το παλιό παιχνίδι που έπαιζαν οι νεολαίοι της Αριστεράς τα παλιότερα χρόνια, η θεωρητικοποίηση, δηλαδή, μέχρι εξαντλήσεως εντελώς παράδοξων θέσεων ως ρητορική άσκηση, αλλά σήμερα ήταν ντεμοντέ.
Γι’ αυτό και τα χειροκροτήματα και οι αλαλαγμοί με την ολοκλήρωση της πομπώδους τοποθέτησής της ήταν απελευθέρωσης και όχι επιδοκιμασίας.
Επειτα ήρθε και ο δεύτερος γύρος με τα κοκτέιλ από την καντίνα της παραλίας, με τον καντινιέρη να έχει χαμηλώσει και τη μουσική μην τυχόν και χάσει καμιά οξεία της.
Μετά από δυο γουλιές, για να βρέξει το λαρύγγι της, η κυρία Αυτοπεποίθηση, που είχε πάρει αέρα στα πανιά της, συνέχισε την ανάλυσή της υποστηρίζοντας ότι, πέραν της κλιματικής κρίσης, και η ίδια η κοινωνία δεν ήταν σε θέση να ανταποκριθεί στις σύγχρονες απαιτήσεις.
Διότι, όπως τόνισε, έχει επαναπαυθεί, και έτσι οι θεσμοί με τη σειρά τους έχουν επαναπαυθεί και αυτοί· και έφερε ως παράδειγμα τη δολοφονία του νεαρού φιλάθλου της ΑΕΚ από Κροάτες φασίστες (τόνισε, μάλιστα, ιδιαίτερα τη λέξη φασίστες), συμπληρώνοντας την τοποθέτησή της με γνωστές ρήσεις για το πρόσωπο του τέρατος και την καταδίκη της βίας από όπου κι αν προέρχεται, για να καταλήξει στις επιχειρησιακές ευθύνες της αστυνομίας, για τις οποίες έπρεπε να πέσουνε κεφάλια, ανυπερθέτως.
Ο δεύτερος γύρος χειροκροτημάτων ήταν εξίσου ενθουσιώδης, μέχρι που διακόπηκε από μια φωνή που διαφωνούσε τόσο με τις τοποθετήσεις όσο και με το ύφος της. Διευκρίνισε δε πως δεν ήταν ούτε ο τόπος ούτε ο χρόνος κατάλληλος για τέτοιες συζητήσεις, αλλά δεν μπήκε σε λεπτομέρειες.
Η κυρία Αυτοπεποίθηση, όμως, δεν έσκυψε το κεφάλι και του ανταπάντησε ότι οι διαφωνίες είναι η ουσία της δημοκρατίας, αλλά όλοι συμφωνούν μαζί της, ανοίγοντας το χέρι της με αυταρέσκεια, μέχρι ενός ορίου φυσικά, ώστε να δηλώνει την κυριαρχία των απόψεών της, χωρίς όμως να διαταράξει και τα μπάνια του λαού που έπαιζε στα κύματα αμέριμνος.
