Αναπάντητα παραμένουν τα ερωτήματα σχετικά με τις συνθήκες που οδήγησαν στο πολύνεκρο ναυάγιο ανοιχτά της Πύλου, καθώς η απορία είναι πώς ανατράπηκε και βούλιαξε το αλιευτικό με τους, περίπου, 700 επιβαίνοντες, τη στιγμή που ήταν περιστοιχισμένο από σκάφη του λιμενικού αλλά και παραπλέοντα φορτηγά πλοία.
Η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του ΟΗΕ προβλέπει στο άρθρο 98(2) ότι τα παράκτια κράτη θα πρέπει να έχουν σχέδια έρευνας και διάσωσης και όπου χρειάζεται να συνεργάζονται με γειτονικά κράτη για την υλοποίηση αυτών των σχεδίων.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Τσίπρας σε υπηρεσιακό υπουργό / Ένα πλοίο που ταξιδεύει υπέρφορτο είναι καταδικασμένο να βουλιάξει;
Επιπλέον, με βάση τη Σύμβαση για την Ασφάλειας της Ζωής στη Θάλασσα (SOLAS Convention) καθώς και τη Διεθνή Σύμβαση του Αμβούργου για την θαλάσσια έρευνα και διάσωση (Search and Rescue - SAR) όπως τροποποιήθηκαν το 2004 προβλέπουν ότι σε περίπτωση όπου ένα πλοίο διατρέχει κίνδυνο η κύρια ευθύνη βαραίνει το κράτος που επιχειρεί έρευνα και διάσωση.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην περίπτωση του ναυαγίου ανοιχτά της Πύλου ο κίνδυνος ήταν πρόδηλος αφού το ελληνικό λιμενικό είχε ειδοποιηθεί και μπορούσε να το διαπιστώσει εφόσον προσέγγισε το πλοίο.
Το γεγονός ότι το πλοίο δεν ήταν αξιόπλοο ήταν επίσης ξεκάθαρο λόγω του αριθμού των επιβαινόντων ενώ το παραπάνω επιβεβαιώνει και η κατάσταση κινδύνου στην οποία βρισκόταν κυρίως δε, εάν το πλοίο ήταν ακυβέρνητο για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Όσον αφορά στην άρνηση του πλοιάρχου για παροχή βοήθειας δεν χαρακτηρίζεται ως κρίσιμος παράγοντας για μη εμπλοκή των σωστικών αρχών καθώς ο αξιωματικός του πλοίου του κράτους που έχει ευθύνη έρευνας και διάσωσης είναι εκείνος ο οποίος είναι σε θέση να κρίνει εάν υπάρχει κίνδυνος (distress).
Με λίγα λόγια εάν τα επιχειρησιακά πρωτόκολλα κατατείνουν στο ότι υπάρχει κίνδυνος για το πλοίο και τους επιβαίνοντες του, τότε υπάρχει και υποχρέωση έρευνας και διάσωσης.
Ωστόσο υπογραμμίζεται ότι ακόμη και στην περίπτωση που τα επιχειρησιακά πρωτόκολλα δεν κατατείνουν στο ότι υπάρχει κίνδυνος τότε το παράκτιο κράτος στο χώρο ευθύνης του οποίου βρίσκεται το πλοίο δεν μπορεί να αποφύγει τις υποχρεώσεις του όπως αυτές απορρέουν από το δίκαιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Τέλος σύμφωνα με την Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα του ΟΗΕ, προκύπτει υποχρέωση προστασίας γιατί πλοία που βρίσκονται σε περιοχή ευθύνης για έρευνα και διάσωση υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις θεωρούνται ότι βρίσκονται εντός της δικαιοδοσίας του κράτους που έχει την ευθύνη για έρευνα και διάσωση.
