Αναπόφευκτα, η συζήτηση με τους Δημήτρη Ιωάννου και Πασχάλη Σαμαρίνη οδηγείται στις προτάσεις που θα καταστήσουν την Αθήνα βιώσιμη για τους κατοίκους. «Η αναγκαία αλλαγή θα έχει προτεραιότητα το πράσινο, τους ελεύθερους χώρους, την οχύρωση της πόλης απέναντι στα φαινόμενα της κλιματικής αλλαγής. Για παράδειγμα, υπάρχουν απαραίτητα αντιπλημμυρικά, ειδικά στις γειτονιές, αλλά δεν υλοποιούνται έγκαιρα διότι δεν συμπεριλαμβάνονται στη ‘βιτρίνα’ που ενδιαφέρει τον σημερινό δήμαρχο» επισημαίνουν οι δύο πολεοδόμοι. Προαναγγέλλουν κοστολογημένη πρόταση από την Ανοιχτή Πόλη, το επόμενο διάστημα, για την ανάπτυξη και φροντίδα του αστικού πρασίνου.
Ρεπορτάζ: Τάσος Γιαννόπουλος και Κώστας Παπαντωνίου
Φωτογραφίες: Νίκος Κοκοβλής
Θα περιλαμβάνει την ενίσχυση των αρμόδιων υπηρεσιών (σε ανθρώπινο δυναμικό και τεχνογνωσία), «αντί των κάθε λογής εργολάβων που εξαφανίζονται», την επιτάχυνση του προγράμματος απαλλοτριώσεων για τη δημιουργία νέων δημόσιων, ελεύθερων χώρων, ιδιαίτερα στις γειτονιές που έχουν άμεση ανάγκη. Αλλά και στοχευμένες παρεμβάσεις σε όλα τα οικοδομικά τετράγωνα, με φυτεύσεις στον δρόμο, αλλά και περιορισμό κάποιων θέσεων πάρκινγκ, χωρίς να προκληθεί χάος.
Γι’ αυτές αλλά και για όλες τις παρεμβάσεις η Ανοιχτή Πόλη θεωρεί εκ των ων ουκ άνευ την ενεργή διαβούλευση με τις γειτονιές, με την ενεργοποίηση των κοινωνικών συμβουλίων που υπολειτουργούν - «ο Μπακογιάννης δεν έκανε διάλογο για τον Μεγάλο Περίπατο, απλά κάλεσε κάποιους φορείς και ανακοίνωσε τα σχέδιά του, χωρίς ουσιαστική αλληλεπίδραση».
Για να πάψει η Αθήνα να είναι αφόρητη έπρεπε... χθες να έχει ξεκινήσει η ενίσχυση της βιώσιμης κινητικότητας: «Υπάρχει ψηφισμένη πρόταση από το 2018, απ’ όλες τις παρατάξεις (άρα έχει περάσει τη βάσανο της συζήτησης και του τεχνικού ελέγχου), για συγκεκριμένο δίκτυο 12 ποδηλατοδρόμων που μένει στο συρτάρι για χάρη του Μεγάλου Περιπάτου» υπενθυμίζει η Ανοιχτή Πόλη. Καλεί τη δημοτική αρχή να διεκδικήσει τη βελτίωση των δημόσιων συγκοινωνιών, αλλά και να κάνει όσα της επιτρέπουν οι αρμοδιότητές της: «Ο Δήμος Αθηναίων δεν έχει δημοτική συγκοινωνία, σε αντίθεση, για παράδειγμα, με τη Νέα Σμύρνη».
Σημαντική, τέλος, είναι η διατήρηση της πολυλειτουργικότητας και των παραδοσιακών χρήσεων, ειδικά στο κέντρο. «Εκεί οφείλεται η ζωντάνια της πόλης, στο μπακάλικο, το σιδερωτήριο, το μικρομάγαζο, στην ήπια βιοτεχνική δραστηριότητα, στο καφενείο ενδεχομένως, αλλά τείνει να γίνει μονοκαλλιέργεια η εστίαση που απευθύνεται κυρίως στον τουρίστα». Η Ανοιχτή Πόλη καλεί τον δήμο να δώσει κίνητρα που να ευνοούν τέτοιες χρήσεις (π.χ. μειωμένα δημοτικά τέλη) και να συντηρήσει τις δομές που χρειάζονται οι κάτοικοι για να μην εγκαταλείπουν τις γειτονιές του κέντρου.
«Αυτό πρέπει να συνδυαστεί με την ενίσχυση της στέγης απέναντι στην ανεξέλεγκτη τουριστικοποίηση. Με ρύθμιση της βραχυχρόνιας μίσθωσης, με πολιτικές και κίνητρα για προσβάσιμη στέγη. Αυτά που προτείνει ο Μπακογιάννης είναι ασπιρίνες, στην καλύτερη περίπτωση 1.000 διαμερίσματα που θα μείνουν από το ‘ΕΣΤΙΑ’, από το οποίο βγάζουν τους πρόσφυγες» καταλήγουν οι εκπρόσωποι της Ανοιχτής Πόλης.
