Ελεύθεροι χωρίς κανέναν όρο αφέθησαν από τις δικαστικές αρχές οι επτά αστυνομικοί που κατηγορούνται για τον θάνατο του δεκαοκτάχρονου Ρομ Νίκου Σαμπάνη και τον τραυματισμό συνεπιβάτη του στη θανάσιμη καταδίωξη του Περάματος. Ελεύθεροι με πανηγυρισμούς, που έφτασαν μέχρι... τον ίδιο τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Τ. Θεοδωρικάκο, ο οποίος έσπευσε να δηλώσει την ικανοποίησή του με tweet για την απόφαση, σε μια πρωτοφανή κίνηση, που έρχεται σε συνέχεια της “συμβολικής και ανθρωπιστικής κίνησης” να επισκεφθεί τους κρατουμένους αστυνομικούς την Κυριακή στη ΓΑΔΑ.
Κατά τα άλλα, ο υπουργός είχε διατάξει πειθαρχικό έλεγχο που θα ολοκληρωνόταν εντός της εβδομάδας. Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, δεν είχε γίνει γνωστό αυτό το αποτέλεσμα, όμως, αλήθεια, ποιος αστυνομικός θα μπορούσε να ελέγξει άλλον πειθαρχικά όταν ο ίδιος ο υπουργός έχει προχωρήσει στις παραπάνω κινήσεις κάλυψης των αστυνομικών;
Και οι προθέσεις είχαν φανεί από τις πρώτες ώρες, όταν στα μόνα σημεία που έπεσε μέσα η επίσημη αστυνομική ανακοίνωση για το περιστατικό ήταν τελικά ο θάνατος του δεκαοκτάχρονου, ο τραυματισμός, το Πέραμα και ότι οι αστυνομικοί τούς πυροβόλησαν.
Για να είμαστε ειλικρινείς, τις ηλικίες δεν τις ανέγραφε η επίσημη ανακοίνωση και οι διαρροές ήταν λάθος, αλλά αυτό είναι μάλλον το έλασσον σε σχέση με όσα ξεδιπλώνονται μπροστά μας.
Παραδείγματος χάρη, τελικά οι επτά αστυνομικοί τραυματίες της ανακοίνωσης δεν υπήρξαν ποτέ, σύμφωνα με βίντεο και το ηχητικό που διέρρευσε με τις συνομιλίες των αστυνομικών με το κέντρο. Επτά όμως ήταν οι αστυνομικοί που βρέθηκαν να κατηγορούνται για ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο, απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά συρροή και οπλοχρησία.
Αντιφάσεις στις καταθέσεις
Και το ηχητικό είναι πραγματικά κόλαφος και καταρρίπτει μεγάλο μέρος των ισχυρισμών των υπερασπιστών των αστυνομικών ή και των υπομνημάτων και καταθέσεών τους. Για παράδειγμα, οι αστυνομικοί ήξεραν ότι επιβαίνουν στο κλεμμένο Ι.Χ. τρεις νεαροί "Αθίγγανοι", όπως λένε στο ηχητικό, αλλά στο απολογητικό του υπόμνημα στον ανακριτική ένας εκ των αστυνομικών λέει ότι φορούσαν κουκούλες και δεν μπορούσαν να ξέρουν ποιοι ήταν οι επιβάτες του αυτοκινήτου ή ότι κατάλαβε ότι πρόκειται για πολύ ικανό οδηγό.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
«Εσείς είστε το κράτος»
Ποιος ήταν ο πολύ ικανός οδηγός; Αρχικώς η αστυνομία είπε ο νεκρός, ο οποίος ήταν και ο μεγαλύτερος της παρέας, ωστόσο στη συνέχεια προέκυψε ότι ήταν ο τρίτος, ο δεκαπεντάχρονος που εξαφανίστηκε και τελικά εμφανίστηκε την Τετάρτη στον εισαγγελέα. Σε δηλώσεις του πριν μπει στο δικαστήριο ισχυρίστηκε ότι οι αστυνομικοί ξεκίνησαν να πυροβολούν με το που σταμάτησε το αυτοκίνητο και ότι έβαλε όπισθεν μετά τον τραυματισμό του φίλου του για να ξεφύγει. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, η ανακρίτρια ακόμα δεν είχε πάρει κατάθεση από τον τραυματία, ενώ ο δικηγόρος των αστυνομικών Αλ. Κούγιας αμφισβητούσε πως ο δεκαπεντάχρονος που παρουσιάστηκε ήταν αυτός που διέφυγε.
Και οι ανακρίβειες και οι αντιφάσεις δεν σταματούν εκεί. Αστυνομικός στο υπόμνημά του αναφέρει πως «κατά τον χρόνο που ξεκίνησαν οι πυροβολισμοί κατά του οχήματος κινδύνευε άμεσα η ζωή των αστυνομικών Ι.Γ. και Α.Φ., οι οποίοι βρίσκονταν στην πορεία του οχήματος το οποίο κατευθυνόταν κατά πάνω τους». Όμως ο Ι.Γ. έχει υποστηρίξει ότι «σύρθηκε πρηνηδόν» και ότι οι πυροβολισμοί έπεσαν αφού ο ίδιος είχε πλέον καλυφθεί.
Οι αστυνομικοί αρνούνται την ανθρωποκτόνο πρόθεση και μιλούν για αυτοάμυνα, ωστόσο στο υπόμνημα που κατέθεσαν οι δικηγόροι της οικογένειας (Ηλίας Γιαννόπουλος, Θανάσης Καμπαγιάννης, Αλεξάνδρα Καραγιάννη) καταρρίπτεται το επιχείρημα ότι έριξαν στα λάστιχα, σημειώνοντας ότι κάποιες από τις 36 σφαίρες μόνο το ένα από αυτά πέτυχαν. Όπως δήλωσε δε χαρακτηριστικά ο Θ. Καμπαγιάννης, 36 σφαίρες δεν είναι ούτε αυτοάμυνα ούτε ακινητοποίηση. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι τρεις νεαροί Ρομά ήταν άοπλοι.
Υπεράσπιση Κούγια
Τέλος, αποκαλύφθηκε ότι υπήρχε εντολή να διακοπεί η καταδίωξη, στην οποία ακούγεται στο ηχητικό να απαντά ένας αστυνομικός που έμεινε πίσω λέγοντας ότι οι υπόλοιποι δεν ακούν. Το ότι δεν άκουσαν την εντολή ισχυρίστηκε και ο Αλ. Κούγιας, ενώ οι συνδικαλιστές αστυνομικοί των ειδικών φρουρών έφτασαν να μιλήσουν για “παράνομη εντολή”, στην προσπάθεια υπεράσπισης των συναδέλφων τους, υπονοώντας ουσιαστικά ότι έπρεπε να παρακούσουν.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Δολοφονική υποκρισία;
Μήπως όμως οι συνδικαλιστές ειδικοί φρουροί μας μιλούν πια για αυτονόμηση τμημάτων της αστυνομίας ή για την ανάπτυξη μιας “αστυνομικής κουλτούρας” που υπακούει στους δικούς της νόμους, πέραν των εντολών των ανωτέρων που ίσως θεωρούν πως δεν είναι “αρκετά μάχιμοι”;
Δεν είναι τυχαίο πως όλες αυτές τις ημέρες προπαγανδίζεται ότι η καταδίωξη έπρεπε να συνεχιστεί και δεν είναι δυνατόν η αστυνομία να αφήνει τους κλέφτες να ξεφεύγουν, πόσο μάλλον αν είναι Ρομά. Πουθενά όμως δεν υπάρχει μια αναφορά περί αναλογικότητας των μέσων ή ότι μια καταδίωξη εντός αστικού ιστού μπορεί να έχει χειρότερες συνέπειες, με τραυματισμούς και θανάτους και περαστικών. Τεχνηέντως αγνοείται και το ίδιο το έργο της αστυνομίας, που δεν τελειώνει μόνο με μια καταδίωξη αλλά συνεχίζεται με έρευνα.
Και το δόγμα αυτό φαίνεται πια στον δρόμο, καθώς τον τελευταίο μήνα είχαμε τρεις καταδιώξεις με πυροβολισμούς για κλεμμένα αυτοκίνητα, δύο στο κέντρο της Αθήνας και μία στην Καλαμπάκα. Η καταδίωξη δε στη Μάρνης οδήγησε και στον τραυματισμό του οδηγού του κλεμμένου Ι.Χ., ενός άνδρα από την Αλβανία.
Kαταδίκες από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο
Δυστυχώς, οι καταδιώξεις, οι πυροβολισμοί, η υπερβολική βία από την αστυνομία έχουν οδηγήσει τη χώρα στο σκαμνί δεκάδες φορές. Η πρώτη καταδίκη του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) για παραβίαση του άρθρου 2 (δικαίωμα στη ζωή) στις 20 Δεκεμβρίου 2004 αφορούσε τον τραυματισμό του Χρήστου Μακαρατζή στις 13 Σεπτεμβρίου 1995, σε καταδίωξη της αστυνομίας, και έχουν ακολουθήσει άλλες τρεις καταδίκες, εκ των οποίων η μία υπόθεση αφορούσε τραυματισμό που άφησε παράλυτο, στις 26 Ιανουαρίου 1998, τον επίσης Ρομά Γιάννη Καραγιαννόπουλο.
Τον Σεπτέμβριο του 2021, στην “ομάδα υποθέσεων Μακαρατζής”, που αφορά άσκηση βίας από όργανα επιβολής της τάξης και ανεπαρκή έρευνα των αρχών, βρίσκονταν 16 υποθέσεις που αφορούσαν τη χώρα μας, ενώ ακόμα το Συμβούλιο της Ευρώπης παρακολουθεί την πρόοδο της συμμόρφωσης της χώρας μας στις αποφάσεις του ΕΔΔΑ για τις υποθέσεις αυτές.
