Σφοδρή επίθεση στην κυβέρνηση για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε την πανδημία, διαχείριση η οποία εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε αποτυχημένη, εξαπέλυσε ο τομεάρχης Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ, Ανδρέας Ξανθός. Μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό Real news, επεσήμανε ότι «τα πολιτικά και διαχειριστικά αντανακλαστικά της κυβέρνησης αποδείχθηκαν τραγικά ανεπαρκή. «Ούτε successstory υπάρχει ούτε σχέδιο έκτακτης ανάγκης», δήλωσε ο Α. Ξανθός υπογραμμίζοντας ότι σοβεί ήδη μια μεγάλη οικονομική καταστροφή , με επιχειρηματικά λουκέτα, ανεργία και φτωχοποίηση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού.
Όσον αφορά στην κριτική για τα τεστ, αυτή δεν αφορά μόνο τον αριθμό αλλά την σκανδαλώδη συναλλαγή του Υπουργείου Υγείας με συγκεκριμένο ιδιωτικό κέντρο και την μεγάλη οικονομική επιβάρυνση των πολιτών για τα τεστ που γίνονται εκτός ΕΣΥ .
Ναι στα αυστηρά μέτρα με τεκμηρίωση
Όσον αφορά στα περιοριστικά μέτρα, ο τομεάρχης Υγεία του ΣΥΡΙΖΑ επεσήμανε ότι είναι αποδεκτά και επιβεβλημένα, αρκεί να υπάρχει επαρκής επιστημονική τεκμηρίωση , καλή επιδημιολογική εικόνα, έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση των τοπικών κοινωνών, των Δήμων, των επαγγελματιών για τα δεδομένα, τα σενάρια, την εκτίμηση κινδύνου. Παράλληλα υπογράμμισε την ανάγκη για πολύ στοχευμένα αντισταθμιστικά μέτρα στήριξης όσων πλήττονται. Η συνειδητή συμμόρφωση των πολιτών, η κοινωνική και πολιτική συναίνεση δεν επιτυγχάνεται με την «αυταρχική λογική των απειλών,της στοχοποίησης, των προστίμων και της επιβολής».
Με ακροδεξιό πρόσημο οι συνωμοσιολόγοι της μάσκας
Ο Ανδρέας Ξανθός, όσον αφορά στην ανάπτυξη θεωριών συνωμοσίας από τους αρνητές της μάσκας, επεσήμανε ότι η συνωμοσιολογία, ο ανορθολογισμός και η παραδοξολογία σε περιόδους κρίσεων δεν είναι καινούργιο φαινόμενο . Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι «στην περίπτωση της πανδημίας υπάρχει σοβαρή επίπτωση στη Δημόσια Υγεία από τέτοιες αντιδράσεις και κοινωνικά ανεύθυνες συμπεριφορές».
Το κίνημα κατά της μάσκας ή κατά του εμβολίου για Cοvid-19 έχει σε όλο τον κόσμο κατά βάση ακροδεξιό πρόσημο και εδράζεται σε μια απολύτως εγωϊστική κουλτούρα , που στο όνομα της ελευθερίας του ατόμου «αδιαφορεί για το συλλογικό κίνδυνο και υιοθετεί λογικές κοινωνικού δαρβινισμού. Η Πολιτεία δεν μπορεί να ανοίξει διάλογο με αυτές τις απόψεις , η επιστημονική κοινότητα όμως οφείλει να το κάνει και να τις αποδομήσει».
