Σπανίως το Ισραήλ έχει βρεθεί τόσο απομονωμένο. Αντί όμως να μετριάσει τους πολεμικούς στόχους του, γίνεται σκληρότερο απέναντι στις εντεινόμενες διεθνείς επικρίσεις για τη συμπεριφορά του και επιμένει να τις αψηφά. Οι έξι μήνες σύγκρουσης έχουν δημιουργήσει εντάσεις στις σχέσεις του Ισραήλ με τις ΗΠΑ και έχουν «παγώσει» τις προσπάθειες εξομάλυνσης των σχέσεών του με μουσουλμανικές χώρες όπως η Σαουδική Αραβία.
Σε πολλές περιπτώσεις όμως οι επικρίσεις ενισχύουν την αποφασιστικότητα πολλών Ισραηλινών να συνεχίσουν τον πόλεμο έως το τέλος. «Ενισχύουν το αφήγημα ότι είμαστε μόνοι μας» τονίζει ο Γιόναθαν Φρίμαν, ειδικός διεθνών σχέσεων στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο. «Ισραηλινοί συσπειρώνονται γύρω από μία σημαία που σε όλο τον κόσμο υποστέλλεται». «Η ισραηλινή κοινή γνώμη δεν θεωρεί αυτή την απομόνωση ως συνέπεια αυτών που συμβαίνουν στη Γάζα» εκτιμά, από την πλευρά του, ο Ταμάρ Χέρμαν, του Ισραηλινού Δημοκρατικού Ιδρύματος. «Νομίζουν ότι η εχθρότητα είναι βαθύτερη…. αποτελεί μέρος του πεπρωμένου μας».
Την άτεγκτη στάση του Ισραήλ συνόψισε η επιμονή του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου ότι ο ισραηλινός στρατός θα εισβάλει στη Ράφα, τελευταίο προπύργιο της Χαμάς, παρά την αμερικανική αντίθεση. «Αυτό θα συμβεί. Έχει οριστεί ημερομηνία» ανάρτησε στο Χ. Η ανάρτηση ήλθε τη στιγμή που η διεθνής καταδίκη του Ισραήλ φτάνει σε νέα ύψη μετά τον φόνο επτά εργαζομένων της μη κυβερνητικής οργάνωσης World Central Kitchen σε ισραηλινό αεροπορικό πλήγμα - ένα περιστατικό που το Ισραήλ απέδωσε σε σειρά «σοβαρών λαθών» από αξιωματικούς του στρατού. Οι θάνατοι αυτοί έστρεψαν και πάλι την προσοχή στο κατά πόσο το Ισραήλ εφαρμόζει τους διεθνείς κανόνες για τον πόλεμο, που μέχρι στιγμής έχει προκαλέσει τον θάνατο 33.000 κατοίκων της Γάζας, τον εκτοπισμό 1,7 εκατομμυρίου και την ισοπέδωση τεράστιων τμημάτων της περιοχής. Όταν ο Νετανιάχου ρωτήθηκε τι πιστεύει για τις διεθνείς επικρίσεις, κατηγόρησε τις αντισημιτικές προκαταλήψεις. Είναι η μόνη λογική εξήγηση, είπε, γιατί οι άνθρωποι προσέχουν περισσότερο τον απολογισμό των θυμάτων στη Γάζα από τις «σφαγές» αμάχων στους εμφυλίους της Συρίας και της Υεμένης. «Είναι ένας ιός που μας συνοδεύει για χιλιάδες χρόνια, ο ιός του αντισημιτισμού» είπε. Τουλάχιστον τώρα, πρόσθεσε, οι Εβραίοι έχουν το δικό τους κράτος και έχουν «τη φυσική δυνατότητα να πολεμούν όσους θέλουν να τους καταστρέψουν».
Για τους επικριτές όμως, ο βασικός λόγος της απομόνωσης του Ισραήλ δεν είναι ο αντισημιτισμός αλλά ο ίδιος ο Νετανιάχου. «Οσο περισσότερο παραμένει στην εξουσία τόσο μεγαλύτερη η ζημιά» στις σχέσεις του Ισραήλ με τον υπόλοιπο κόσμο, σημειώνει ο Γιόσι Μπεϊλίν, πρώην διπλωμάτης και ένας από τους αρχιτέκτονες των συμφωνιών του Όσλο του 1993 μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων. Σημειώνει πως το Ισραήλ θα μπορούσε να κατευνάσει την αμερικανική απογοήτευση με το να συμφωνήσει να συζητήσει για μια μεταπολεμική διευθέτηση για τη Γάζα σε διαπραγματεύσεις που θα περιλαμβάνουν την Παλαιστινιακή Αρχή, μια επιλογή για την οποία ο Αμερικανός Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν πιέζει και ο Νετανιάχου δεν έχει απορρίψει. «Όσο παραμένει στην εξουσία και δεν αλλάζει πολιτική, κάτι που αμφιβάλλω ότι θα συμβεί, τόσο το διεθνείς κύρος του Ισραήλ θα συνεχίσει να μειώνεται» εκτιμά ο Μπεϊλίν. Η οργή για τον Νετανιάχου αυξάνεται κάθε μέρα που περνά. Τεράστιες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις έχουν πραγματοποιηθεί, με πολλές να έχουν ως βασικό αίτημα τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών. Όμως οι διαδηλωτές δεν αποδοκιμάζουν τόσο τους κανόνες διεξαγωγής πολέμου των στρατηγών του Νετανιάχου όσο την αποτυχία του να εξασφαλίσει την απελευθέρωση των 130 ομήρων που παραμένουν στα χέρια της Χαμάς. Οι έρευνες δείχνουν ότι πολλοί Ισραηλινοί εγκρίνουν τους πολεμικούς στόχους του πρωθυπουργού. Μέτρηση της IDI τον περασμένο μήνα ανακάλυψε πως το 75% των Εββραίων Ισραηλινών υποστηρίζουν την επίθεση στη Ράφα.
Οπως και για πολλούς άλλους, η συζήτηση για διεθνή απομόνωση είναι υπερβολική. Οι ΗΠΑ συνεχίζουν να εξοπλίζουν τη χώρα με εξελιγμένα όπλα. Και καμία μεγάλη χώρα δεν έχει διακόψει τους διπλωματικούς δεσμούς μαζί της, όπως και καμία μεγάλη επιχείρηση δεν έχει αποσυρθεί από τη χώρα. Αρκετοί εμπειρογνώμονες σημειώνουν επίσης ότι η βασική αμερικανική πολιτική απέναντι στο Ισραήλ δεν έχει αλλάξει, παρά την επικριτική ρητορική. «Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι όλα αυτά έχουν να κάνουν με τις εκλογές» τονίζει ο Φρίμαν αναφερόμενος στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ στα τέλη του χρόνου.
Ενας τομέας όπου η καταδίκη έχει αρχίσει να έχει αντίκτυπο όμως είναι ο πανεπιστημιακός, όπου πολλοί ερευνητές ανησυχούν ότι θα σταματήσουν να προσκαλούνται σε διασκέψεις και να βλέπουν τα άρθρα τους να δημοσιεύονται σε επιστημονικές επιθεωρήσεις εξαιτίας του πολέμου. Ο Αμερικανός καθηγητής δημογραφίας Φίλιπ Κόεν ανήγγειλε τον περασμένο μήνα ότι απέρριψε μια σημαντική πρόταση που του έγινε από μη κερδοσκοπικό επιστημονικό ίδρυμα του Ισραήλ προκειμένου να διαμαρτυρηθεί για τις ενέργειες του Ισραήλ στη Γάζα. Ο Γκαντ Γιαΐρ, καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο, πιστεύει πως είναι κάτι ανησυχητικό. «Ολόκληρος ο μηχανισμός της ισραηλινής πανεπιστημιακής κοινότητας βασίζεται στη συνεργασία με τη διεθνή κοινότητα» παρατηρεί. «Θα μπορούσαμε να βρεθούμε αντιμέτωποι με μια κατάσταση τύπου Νότιας Αφρικής και ένα ολοκληρωτικό μποϊκοτάζ». Ορισμένοι αναλυτές σημειώνουν επίσης ότι μεγάλο μέρος των διεθνών επικρίσεων είναι δικαιολογημένο. «Η διεθνής κοινή γνώμη υποστηρίζει την πλευρά που υποφέρει περισσότερο και επομένως σήμερα είναι στο πλευρό των Παλαιστινίων» σημειώνει ο Ισραηλινός συγγραφέας και ιστορικός, Τομ Σέγκεφ. «Και δικαίως» προσθέτει.
