Οι πρώτες εκτιμήσεις ειδικά της ιδιωτικής τηλεόρασης έπεσαν αρκετά έξω σε σχέση με το τελικό αποτέλεσμα. Τελικά το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα του Αλμπέρτο Φεϊχό δεν θα μπορέσει να έχει πλειοψηφία στη νέα Βουλή, ακόμα και αν συνεργαστεί με το ακροδεξιό Vox. Η νίκη του είναι οριακή και μάλιστα σε ψήφους τα δύο μεγάλα κόμματα είναι σχεδόν ισόπαλα.
Δεξιά μετατόπιση
Αυτό δεν αλλάζει την αρχική πρώτη εκτίμηση για μια μετατόπιση της ισπανικής κοινωνίας δεξιότερα. Το Λαϊκό Κόμμα κερδίζει περισσότερες από 45 έδρες σε σχέση με το 2019 (136 από 89) ανεβάζοντας τα ποσοστά του κατά σχεδόν 12%. Δεν περνά απαρατήρητη η πτώση του Vox σε ποσοστά (-3%) και έδρες (33 από 52), κάτι που αποδίδεται στο γεγονός, ότι τότε η ένταση των αυτονομιστικών κινημάτων, είχε προκαλέσει αυτή την εθνικιστική αντίδραση, μια κατάσταση που δεν υφίσταται πια. Ο Αλμπέρτο Φεϊχό θα δυσκολευτεί πάντως να βρει άλλους εταίρους, αφού η προδιαγραφόμενη συνεργασία του με το Vox και τον προκλητικό Σαντιάγκο Αμπασκάλ λειτουργεί απαγορευτικά για τη συνεργασία με κάποια μικρά τοπικά κόμματα, που θα μπορούσαν να του δώσουν τις απαραίτητες έδρες για την πλειοψηφία.
Ο επτάψυχος Σάντσεθ
Για τον Πέδρο Σάντσεθ η ήττα έχει μια γλυκόπικρη γεύση, αφού από τη μια χάνει την πρωτιά στο νήμα, από την άλλη κατάφερε όχι μόνο να διατηρήσει τις δυνάμεις του, αλλά και να τις αυξήσει ελαφρά από τις 120 στις 122 έδρες. Ανέβηκε επίσης και σε ποσοστά κατά 4% περίπου. Οι χειρισμοί του της επόμενης ημέρας, αν τελικά το δεξιό μέτωπο δε μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση θα είναι εξαιρετικά κρίσιμοι.
Πέρασε το τεστ το Sumar
Για το νέο αριστερό κόμμα το Sumar το 12,3% δεν είναι το ιδεατό, αλλά δεν είναι και ήττα , αν σκεφτεί κανείς τις αναταράξεις από τις οποίες πέρασαν τα προηγούμενα χρόνια οι Unidas Podemos (είχαν 12,97% το 2019), από τα σπλάχνα των οποίων και προέκυψε το νέο κόμμα υπό την μέχρι σήμερα υπουργό Εργασίας Γιολάντα Ντίαθ. Θα ήταν σίγουρα καλύτερο από πλευράς συμβολισμού τουλάχιστον να είχε περάσει στην τρίτη θέση. Τώρα βρέθηκε 0,1% πίσω από την ακροδεξιά και διαθέτει 31 έδρες έναντι 33 του Vox.
Δύο μεγάλα μπλοκ
Το σίγουρο είναι ότι η εκλογική αυτή μάχη επιβεβαίωσε την ενίσχυση της πόλωσης ανάμεσα σε δύο μεγάλα μπλοκ, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για το μέλλον της χώρας. Το ενδιαφέρον είναι ότι το μέγεθος αυτού του διχασμού το εξέφρασε εντονότερα η Κεντροδεξιά με τις προσωπικές επιθέσεις του Φεϊχό εναντίον του «Σαντσισμού». Από την άλλη οπαδοί του Σοσιαλδημοκρατικού PSOE μοιάζουν να «ανακουφίστηκαν» από την αποχώρηση των Podemos από το προσκήνιο κι επέστρεψαν στη βάση τους. Με άλλα λόγια η μετατροπή της εκλογικής μάχης σε μάχη για τον προσανατολισμό της χώρας, ευνόησε θεωρητικά Κεντροδεξιά και Κεντροαριστερά και δεν δυνάμωσε τα άκρα.
Υψηλή συμμετοχή
Ένα σημείο στο οποίο επίσης δε δικαιώθηκαν οι προβλέψεις αφορά το ποσοστό της αποχής που τελικά δεν ήταν τόσο υψηλό παρά τον καύσωνα, δείγμα και αυτό της σημασίας που απέδωσαν σε αυτή την αναμέτρηση για την επιλογή κατεύθυνσης της χώρας (συμμετοχή 70%). Η παραδοχή οφείλεται ωστόσο να γίνει με ειλικρίνεια: ο συντηρητισμός επιστρέφει σημαντικά ενισχυμένος, αλλά η επικράτησή του δεν έχει το σαρωτικό χαρακτήρα που φοβόντουσαν μερικοί. Υπάρχουν αντιστάσεις ακόμα στο δημοκρατικό στρατόπεδο.
Το ερώτημα τι είδους κυβέρνηση θα εκπροσωπεί την Ισπανία στην ΕΕ, επηρεάζοντας και τους συσχετισμούς στις Βρυξέλλες δεν έχει ακόμα απαντηθεί οριστικά, στην χώρα που η σύμπτωση το έφερε να ψηφίζει, την ώρα που ασκεί και την προεδρία της Ένωσης. Οι επόμενες εβδομάδες θα είναι ενδιαφέρουσες και το ενδεχόμενο νέων εκλογών δεν μπορεί να αποκλειστεί προς το παρόν.
Σημείωση: Τα νούμερα αφορούν στο 97% της καταμέτρησης, στις 12 τα μεσάνυχτα ώρα Ελλάδας και υπάρχει περίπτωση για μικρές μεταβολές.
