«Είναι πολύ δύσκολο να κάνουμε προβλέψεις για το τι θα συμβεί μέχρι την Τετάρτη. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Σέρτζιο Ματαρέλα προσπάθησε να πείσει τον Μάριο Ντράγκι να παραμείνει στη θέση τού πρωθυπουργού γιατί με το χέρι στο σύνταγμα η κυβέρνησή του έλαβε την ψήφο εμπιστοσύνης του Κοινοβουλίου. Ο Ντράγκι οδήγησε στη φτωχοποίηση της χώρας και τη διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Αν φύγει, απλώς θα έχει ανοίξει τον δρόμο στην Ακροδεξιά της Μελόνι για να προσπαθήσει να αναρριχηθεί στην εξουσία» τονίζει στην ΑΥΓΗ ο Τομάζο Μοντανάρι, ο πρύτανης του Πανεπιστημίου για Ξένους της Σιένα, κριτικός τέχνης και καθολικός και αριστερός ακτιβιστής.
- Ο Ντράγκι φεύγει χωρίς να επανέλθει, παρ’ όλο που έχει την πλειοψηφία;
Στο τεχνικό επίπεδο η κυβέρνηση δεν έχει κανένα πρόβλημα. Η επιλογή του Ντράγκι να παραιτηθεί δεν οφείλεται σε έναν πολιτικό υπολογισμό, αλλά σε μια έκρηξη οργής, γιατί είναι ένας άνθρωπος που έχει συνηθίσει να διαφεντεύει και δεν έχει συνηθίσει την αντιπαράθεση. Δέχθηκε την κριτική από το Κίνημα Πέντε Αστέρων ως προσβολή στη «βασιλικό» του αξίωμα, μια επίθεση εναντίον του κράτους, την παλιά αποκαλούμενη lesa maestà. H κατάσταση αυτή φανερώνει πού βρίσκεται σήμερα η Ιταλία, την οποία φαίνεται να έχουν αφήσει στα χέρια ενός μεγάλου πατέρα του έθνους, πατέρα αφέντη, που δεν μπορεί να του αντιμιλήσει.
Γι’ αυτό αυτή η περίεργη ιδέα της εθνικής ενότητας δεν έχει καμία σχέση με ένα πρόγραμμα ή ένα πολιτικό όραμα ή κάποιο σχέδιο για την Ιταλία. Αποτελεί μόνο ένα σύμπτωμα της εγκατάλειψης της χώρας στα χέρια μιας μεγάλης προσωπικότητας. Δεν υπάρχει καμία συζήτηση για την ουσία της πολιτικής του.
Ο Κόντε κατέθεσε μερικά στοιχεία, ορισμένα εκ των οποίων αρκετά αριστερά, και δεν καταδέχθηκε ούτε να του απαντήσει. Μέσα στο διάταγμα που αποκαλείται «Βοήθειας», προβλέπονταν και διατάξεις για το κοινωνικό εισόδημα, το μόνο πράγμα της Αριστεράς που έγινε τα τελευταία χρόνια στην Ιταλία και το οποίο έφερε το Κίνημα Πέντε Αστέρων, που δεν ανήκει στην Αριστερά. Το Κίνημα Πέντε Αστέρων αποτελεί ένα ιδιόμορφο πολιτικό σχήμα, που ψήφισε μέχρι και τα διατάγματα για την ασφάλεια του Σαλβίνι. Το Κ5Α ψήφισε αδιάκριτα δεξιούς και αριστερούς νόμους. Αυτή τη φορά οι προτάσεις που έκανε ο Κόντε στον Ντράγκι ήταν αρκετά αριστερές, γιατί έθεσε κοινωνικά προβλήματα, την κοινωνική ατζέντα της κυβέρνησης, τα δικαιώματα των εργαζομένων, τα εισοδήματα, τον κατώτατο μισθό.
- Τον κατώτατο μισθό που δεν ψήφισαν ποτέ οι κυβερνήσεις της Κεντροαριστεράς, από τον Πρόντι μέχρι τον Τζεντολίνι…
Ναι, δυστυχώς, και που δεν φαίνεται να είχε καμία διάθεση να ψηφίσει ο Ντράγκι. Ο Κόντε έθεσε θέματα ουσίας και ο Ντράγκι έπρεπε να απαντήσει επί της ουσίας. Ακόμη χειρότερα, το διάταγμα για το οποίο το Κ5Α βγήκε από την αίθουσα της Γερουσίας για μην δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση περιελάμβανε την κατασκευή ενός μεγάλου αποτεφρωτήρα σκουπιδιών στη Ρώμη, που έχει ξεσηκώσει όλους τους οικολόγους, γιατί όχι μόνο δεν αποτελεί τεχνολογικά έναν αποτεφρωτήρα τελευταίας γενιάς, αλλά κυρίως γιατί στοχεύει στην αποτέφρωση και όχι σε άλλες επιλογές πιο φιλικές στο περιβάλλον.
- Τον αποτεφρωτήρα υποστηρίζει ο δήμαρχος της Ρώμης και πρώην υπουργός Οικονομικών του Δημοκρατικού Κόμματος Γκουαλτιέρι…
Δεν είναι τυχαίο ότι το Δημοκρατικό Κόμμα είναι αυτό που υποστηρίζει περισσότερο από τον καθένα τον Ντράγκι και την κυβέρνησή του. Τα έλεγα ότι το Δημοκρατικό Κόμμα αποτελεί τμήμα της Λέγκας του Τζιορτζέτι, που εκφράζει το πιο νεοφιλελεύθερο τμήμα της Λέγκας.
Το πιο ενδιαφέρον από όλη αυτή την κρίση είναι γιατί αυτή η θαυματουργή κυβέρνηση του μεγάλου τραπεζίτη, για την οποία μιλούν με τα καλύτερα λόγια οι εφημερίδες και τα κανάλια, θα πρέπει να πέσει, γιατί θα βγει το το Κ5Α από την πλειοψηφία. Θα έλεγε κανείς ότι φεύγοντας το Κ5Α θα έμεναν λιγότερα κόμματα για να καρπωθούν πολιτικά και εκλογικά τα εξαιρετικά αποτελέσματα που της καταλογίζουν.
Αντίθετα, μπροστά στον κίνδυνο να φύγει το Κ5Α η Λέγκα και ο Μπερλουσκόνι άρχισαν να λένε ότι θα ήταν καλύτερα να φύγουν για να μην έχουν προβλήματα. Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση Ντράγκι εφαρμόζει μια κοινωνική σφαγή και ότι η έξοδος από την κυβέρνηση του μόνου κόμματος που έχει ακόμη μια κάποια κοινωνική δικτύωση δημιουργεί πρόβλημα σε όλα τα υπόλοιπα.
Είναι εντελώς παράδοξο. Αφού ο Ντράγκι έκανε τα θαύματα που υποστηρίζουν τα μέσα ενημέρωσης, γιατί όλοι θέλουν να τον εγκαταλείψουν στο τέλος;
- Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις στον Ντράγκι;
Είναι δύσκολο να προβλέψουμε τι θα γίνει μέχρι την Τετάρτη. Ή θα μείνει ο Ντράγκι και θα συνεχίσουν, ή μου φαίνεται εντελώς αδύνατον να υπάρξει μια άλλη τεχνοκρατική κυβέρνηση μέχρι την άνοιξη που λήγει η θητεία της Βουλής. Ή θα πείσουν τον Ντράγκι να παραμείνει, μαζί με το Κ5Α, παρ’ όλο που έχουν την κοινοβουλευτική πλειοψηφία ακόμη και τώρα χάρη στη διάσπαση του Κ5Α από τον Ντι Μάιο. Ή θα παραμείνει ο Ντράγκι και θα οδηγηθούμε σε πρόωρες εκλογές το φθινόπωρο.
- Ομως τις κάλπες τις φοβούνται σχεδόν όλοι…
Είναι ένα σχεδόν εφιαλτικό σενάριο, γιατί υπάρχει η πιθανότητα να κερδίσει τις εκλογές η Μελόνι, που έμεινε όλο αυτό το διάστημα να κάνει αντιπολίτευση μόνη της, παρ’ όλο που σε πολλά θέματα ήταν σύμφωνη με τον Ντράγκι, όπως σε ό,τι αφορά τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Το να υποστηρίζουν συνεχώς πως δεν πρέπει να πάμε σε εκλογές γιατί θα κερδίσει η Ακροδεξιά δεν είναι πειστικό, γιατί αυτή είναι η δημοκρατία και η δημοκρατία εξασκείται με τις κάλπες. Επίσης, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι η κυβέρνηση Ντράγκι είναι μια ακροδεξιά κυβέρνηση και ότι η Λέγκα που συμμετέχει σε αυτή έχει σχέσεις με τον φασισμό. Δυστυχώς, δεν έχουμε σήμερα μια προοδευτική δημοκρατική κυβέρνηση. Με τίποτα.
- Είδαμε μια άθλια κοινωνική εικόνα να αναδύεται αυτές τις μέρες για την κατάσταση στην Ιταλία…
Τα στοιχεία της υπηρεσίας κοινωνικής πρόνοιας INPS ήταν αποκαλυπτικά. 1 στους 3 εργαζόμενους κερδίζει λιγότερα από 1.000 ευρώ τον μήνα και 1 στους 4 λιγότερα από τα 738 ευρώ. Αν με αυτά ζουν οι εργαζόμενοι, καταλαβαίνει κανείς πώς ζουν οι άνεργοι. Η Ιταλία αντιμετωπίζει ένα τεράστιο πρόβλημα φτώχειας και εξαθλίωσης, τη φτώχεια της εργασίας, των φτωχών εργαζομένων. Η κυβέρνηση Ντράγκι τι έκανε όλο αυτό το διάστημα; Διεύρυνε τη φτώχεια αντί να τη συγκρατήσει, να την ανακόψει και να την αντιστρέψει. Η εργασία στην Ιταλία είναι φτωχή, με μικρούς μισθούς και εισοδήματα και ελάχιστα δικαιώματα. Με την κυβέρνηση Ντράγκι επιδεινώθηκε η οικονομική και κοινωνική κατάσταση των εργαζομένων. Δεν χρησιμοποιήθηκαν οι ευρωπαϊκοί και εγχώριοι πόροι για μια μεγαλύτερη κοινωνική δικαιοσύνη και την προστασία του περιβάλλοντος, η κυβέρνηση δεν επένδυσε στο δικαίωμα στη μόρφωση και τη γνώση. Ο Ντράγκι θέλει να αυξήσει τις στρατιωτικές δαπάνες στο 2% του ΑΕΠ της χώρας όταν για την έρευνα δαπανάμε σε όλα μας τα πανεπιστήμια μόλις το 0,3%. Θα δίνουμε 2% του ΑΕΠ για όπλα και 0,3% για έρευνα. Δεν μου φαίνεται ότι είναι μια αριστερή πολιτική, όπως δεν μου φαίνεται ότι ο Ντράγκι ενδιαφέρεται για το μέλλον της χώρας.
