Στη Γερμανία καμία ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν έχει μεγάλη περίοδο χάριτος. Κάθε τρεις και λίγο υπάρχει στην ατζέντα μια εκλογική αναμέτρηση, όλο και σε κάποιο από τα 16 ομόσπονδα κρατίδια καλούνται οι πολίτες στις κάλπες. Κάποιες τοπικές εκλογές είναι ακριβώς αυτό που λέει το όνομά τους, “τοπικές”, και λίγη σημασία έχουν για την υπόλοιπη χώρα. Τέτοιες ήταν οι εκλογές στο Σλέσβιχ Χόλσταϊν, το βορειότερο κρατίδιο της Γερμανίας, μεταξύ της Βόρειας Θάλασσας και της Βαλτικής, την περασμένη Κυριακή, όπου ο Χριστιανοδημοκράτης τοπικός πρωθυπουργός επανεξελέγη πανηγυρικά, σχεδόν με 12 μονάδες παραπάνω απ’ ό,τι το 2017, ενώ ο Σοσιαλδημοκράτης αντίπαλός του έχασε με ιστορικά χαμηλό ποσοστό.
Κάποιες άλλες, πάλι, είναι εξαιρετικά σημαντικές, καθώς αποτελούν περίπου μικρογραφία των ομοσπονδιακών εκλογών. Τέτοιες είναι οι σημερινές εκλογές στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, το μεγαλύτερο κρατίδιο της χώρας, με 18 εκατομμύρια κατοίκους και τέσσερις φορές το ελληνικό ΑΕΠ. Στην Ελλάδα μάθαμε με... τον σκληρό τρόπο τι σημαίνουν οι εκλογές σ’ αυτό το κρατίδιο, καθώς η πρώην καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ σήκωνε τα χέρια ψηλά μέχρι να περάσουν - με τη χώρα μας να χάνει πολύτιμο χρόνο, τον οποίο και πλήρωνε ακριβά.
Για τον νυν καγκελάριο Όλαφ Σολτς, πάντως, οι σημερινές κάλπες δεν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει, εκτός κι αν το SPD χάσει τα αυγά και τα πασχάλια. Έτσι κι αλλιώς, σήμερα η Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία κυβερνάται από μια κυβέρνηση συνασπισμού Χριστιανοδημοκρατών και Φιλελευθέρων, με τις δημοσκοπήσεις να φέρνουν τη CDU πρώτο κόμμα με 30%-32% και τους Σοσιαλδημοκράτες να ακολουθούν με 28%-29% - χωρίς εντυπωσιακές διαφορές από τα αποτελέσματα του 2017. Το νυν συγκυβερνών FDP φέρεται να χάνει το ένα τρίτο της δύναμής του και να πιάνει ένα 8%, ενώ οι Πράσινοι, οι οποίοι σ’ αυτή τη φάση είναι… καβάλα στ’ άλογο, αναμένεται να υπερδιπλασιάσουν το ποσοστό τους και να φτάσουν το 16%. Το κόμμα της Αριστεράς είναι και σ’ αυτό το κρατίδιο σε ελεύθερη πτώση και δεν αναμένεται να μπει στη Βουλή του Ντίσελντορφ, ενώ η ακροδεξιά AfD θα τα καταφέρει να μπει μεν, αλλά με ψαλιδισμένα τα φτερά και χωρίς να έχει ρόλο να παίξει.
Αν οι δημοσκοπήσεις επιβεβαιωθούν και η CDU κερδίσει οριακά, ο Σολτς δεν πρόκειται να τα βάψει μαύρα. Το πρόβλημα, με την... καλή έννοια, θα το έχουν οι Πράσινοι, καθώς αυτοί θα πρέπει να επιλέξουν με ποιον θα κυβερνήσουν - με τους Χριστιανοδημοκράτες ή με τους Σοσιαλδημοκράτες; Έχουν αποδείξει ότι μπορούν και με τους δύο, αλλά η επιλογή ανάμεσα στο δόγμα “νόμος και τάξη” του μέχρι πρότινος σκληρού δεξιού Χέντρικ Βιστ -που έγινε πρωθυπουργός μόνο χάρη στην παραίτηση του άτυχου Άρμιν Λάσετ, ο οποίος διεκδίκησε ανεπιτυχώς τη διαδοχή της Μέρκελ στην Καγκελαρία- και του νεαρού σοσιαλδημοκράτη Τόμας Κουτσάτι με το κοινωνικό προφίλ δεν θα είναι τόσο εύκολη.
Αν, όμως, η διαφορά μεταξύ CDU και SPD διευρυνθεί σε βάρος του δεύτερου, ο Σολτς θα έχει ακόμη έναν πονοκέφαλο, πέρα από τις φοβερές πιέσεις που δέχεται πανταχόθεν για να στείλει βαριά όπλα στην Ουκρανία και να συναινέσει μια ώρα αρχύτερα στο εμπάργκο ρωσικού πετρελαίου και στη συνέχεια αερίου. Υπάρχει, βέβαια, και η πιθανότητα να χάσει τις εκλογές η CDU - και τότε την ήττα θα την πληρώσει ο νέος πρόεδρός της, ο πολύ παλιός Φρίντριχ Μερτς, που κατάφερε μόλις με την τρίτη να πάρει τα ηνία του κόμματος στα χέρια του και τώρα κάνει αντιπολίτευση με περίσσευμα λαϊκισμού.
