Σκληρό παιχνίδι με τους Γερμανούς, και ειδικά με τον καγκελάριο Όλαφ Σολτς, συνεχίζει να κάνει το Κίεβο, ζητώντας επιτακτικά έμπρακτη στρατιωτική υποστήριξη από το Βερολίνο στη μάχη του κατά των Ρώσων και όχι συμβολικές δηλώσεις ή επισκέψεις αξιωματούχων.
Η κόντρα της ουκρανικής κυβέρνησης με τη νυν ηγεσία της Γερμανίας, κυβερνητική και πολιτειακή, που έφτασε έως του σημείου να κηρυχθεί ανεπιθύμητο πρόσωπο ο Γερμανός Πρόεδρος Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ στην Ουκρανία και να ακυρωθεί η επίσκεψή του στο Κίεβο στα μέσα του περασμένου μήνα, ανάγεται σ’ αυτό που οι Ουκρανοί θεωρούν ως μία από τις αιτίες της ρωσικής επιθετικότητας σε βάρος τους: την de facto πολιτική εξευμενισμού έναντι της Ρωσίας που ακολουθούσε η Γερμανία κατά την περίοδο των κυβερνήσεων Μέρκελ.
Ο Σταϊνμάιερ θεωρείται ο άνθρωπος-κλειδί πίσω τη συγκεκριμένη πολιτική που ακολουθήθηκε καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας του στο γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών, από το 2013 έως το 2017. Ως συνέχεια της κόντρας, και παρά τη μεγάλη στρατιωτική βοήθεια που στέλνει ήδη η Γερμανία στο Κίεβο, ο καγκελάριος Σολτς έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν σκοπεύει ούτε ο ίδιος να επισκεφθεί την ουκρανική πρωτεύουσα «μέχρι νεωτέρας». Καθ’ όσον ο αρχηγός του γερμανικού κράτους είναι ανεπιθύμητος, ο επικεφαλής της κυβέρνησης δεν σχεδιάζει επίσκεψη στην εμπόλεμη χώρα. Κατά την οπτική του Σολτς, δεν είναι αποδεκτό η χώρα του, που παρέχει στρατιωτική, οικονομική και ανθρωπιστική βοήθεια στην Ουκρανία, να μαθαίνει ότι ο αρχηγός του κράτους δεν μπορεί να επισκεφθεί το Κίεβο.
Η κατάσταση αυτή προκάλεσε χθες νέα ρήξη στις σχέσεις των δύο παράταιρων εταίρων, με τον Ουκρανό πρεσβευτή στο Βερολίνο Αντρίι Μέλνικ να επικρίνει με βιτριολικό τρόπο και υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς τη στάση του Σολτς, χρησιμοποιώντας μάλιστα μια γερμανική λαϊκή έκφραση, χαρακτηρίζοντάς τον ως... «προσβεβλημένο λουκάνικο». «Το να παριστάνει κανείς τον θιγμένο δεν ταιριάζει με στάση πολιτικού ηγέτη» σχολίασε δηκτικά ο Μέλνικ σε συνέντευξή του στο Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Πάντως, σύμφωνα τουλάχιστον με νέα ιστορικά στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, η ουκρανική αμφιθυμία απέναντι στη Γερμανία πιθανώς έχει βαθύτερες καταβολές. Πρόσφατα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών που δόθηκαν στη δημοσιότητα αποκαλύπτουν ότι το 1991 ο τότε καγκελάριος Χέλμουτ Κολ ήθελε να αποτρέψει την επέκταση του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς, ενώ τασσόταν και κατά της ανεξαρτησίας της Ουκρανίας.
Σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα του Spiegel, τα έγγραφα αυτά αναμένεται να αναζωπυρώσουν τη συζήτηση γύρω από την πολιτική της Γερμανίας προς τη Ρωσία στα χρόνια που ακολούθησαν τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. «Οι επικριτές (σ.σ.: της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής) θα βρουν πολλά στοιχεία σ’ αυτά τα έγγραφα που δείχνουν ότι οι Γερμανοί έδωσαν αδικαιολόγητα μεγάλη προσοχή στα συμφέροντα της Μόσχας» υπογραμμίζεται χαρακτηριστικά στο δημοσίευμα.
Σύμφωνα με τα έγγραφα, ο Κολ θεωρούσε ότι η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης θα ήταν μια «καταστροφή» και όποιος πίεζε για ένα τέτοιο αποτέλεσμα ήταν «ανόητος». Κατά συνέπεια, προσπάθησε επανειλημμένα να σπρώξει τη Δύση ενάντια στην ανεξαρτησία της Ουκρανίας αλλά και των χωρών της Βαλτικής.
Το γερμανικό πολιτικό κατεστημένο της εποχής μόλις αντιλήφθηκε ότι η Σοβιετική Ένωση αντιμετώπιζε το φάσμα της διάλυσης άρχισε να εκφράζεται υπέρ μιας ενδεχόμενης ένταξης του Κιέβου σε μια συνομοσπονδία με τη Ρωσία μαζί με άλλες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες.
Μάλιστα, ο ίδιος ο Κολ φέρεται να ζήτησε από τον τότε Πρόεδρο της Ρωσίας Μπόρις Γέλτσιν, σε μια επίσκεψη του τελευταίου στη Βόνη τον Νοέμβριο του 1991, να «ασκήσει επιρροή στην ουκρανική ηγεσία» προκειμένου η Ουκρανία να ενταχθεί σε μια συνομοσπονδία με τη Ρωσία. Κατά το Spiegel, οι Γερμανοί διπλωμάτες θεωρούσαν ότι το Κίεβο επιδεικνύει μια «τάση προς αυταρχικές-εθνικιστικές υπερβολές» και ως εκ τούτου έκριναν πως θα ήταν προτιμότερο να μην διαρρήξει τους δεσμούς του με τη Ρωσία.
