Το 1996 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχε εγκρίνει μια έκθεση της Γερμανίδας βουλεύτριας των Πράσινων Κλαούντια Ροτ σχετικά με τη βία στα γήπεδα. Η έκθεση αυτή υποστήριζε τα εξής μέτρα: στάδια ειδικά κατασκευασμένα ώστε να τηρούν τις προδιαγραφές ασφαλείας, χωρισμό των ομάδων στις κερκίδες, ελεγχόμενη πώληση εισιτηρίων, κατάργηση αλκοολούχων ποτών στα γήπεδα και σκάνερ στην είσοδο των σταδίων.
Είκοσι επτά χρόνια μετά και αφού στο μεταξύ αντίστοιχες πρωτοβουλίες έχουν πολλάκις ληφθεί, αποφασιστεί και ανακοινωθεί πανηγυρικά τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε τοπικό επίπεδο, στην Ελλάδα μια κυβέρνηση ανίκανη να διαχειριστεί οτιδήποτε, μια κυβέρνηση έρμαιο των επιχειρηματικών συμφερόντων ανακοινώνει νέα μέτρα κάθε εξάμηνο και δεν τηρείται το ελάχιστο από αυτά στην πράξη. Το βράδυ της Κυριακής 22 Οκτωβρίου ακόμα ένα ντέρμπι του ελληνικού πρωταθλήματος εξελίχθηκε σε παρωδία όχι γιατί οι «αλητήριοι οπαδοί» τα έκαναν γης Μαδιάμ, αλλά διότι οι «αλητήριοι οπαδοί» -όπως επί λέξει χαρακτηρίστηκαν από την ομοσπονδία αστυνομικών υπαλλήλων- δεν… μαζεύονται από την κυβέρνηση. Ένας εξ αυτών των… αλητήριων -σύμφωνα με τους συνδικαλιστές αστυνομικούς- πέταξε μια κροτίδα στον αγωνιστικό χώρο και συγκεκριμένα κοντά στο σημείο όπου έκαναν προθέρμανση οι παίκτες του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού. Ο παίκτης των «πράσινων» Χουανκάρ σωριάστηκε στο έδαφος, το ματς διακόπηκε, ο Παναθηναϊκός αποχώρησε στο 49΄ και για το επόμενο… δίωρο ο γιατρός του αγώνα Χρήστος Γώγος έγινε ο απόλυτος πρωταγωνιστής, καθώς βάσει κανονισμού ήταν αυτός που καλούνταν να αποφασίσει εάν ο ποδοσφαιριστής ήταν σε θέση να αγωνιστεί ή όχι.
Όσα ακολούθησαν θα προκαλούσαν πολύ μεγάλη έκπληξη σε κάποιον πολιτισμένο, ποδοσφαιρικά, πλανήτη, αλλά φυσικά όχι στη χώρα μας. Ο Ολυμπιακός ήθελε να συνεχιστεί το ματς έστω και μετά από μιάμιση ώρα, ο Παναθηναϊκός ήθελε να διακοπεί με υπαιτιότητα του Ολυμπιακού, ο πρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός αλλά και πρόεδρος της Super League1 Βαγγέλης Μαρινάκης έκανε δηλώσεις ειρωνευόμενος τον ποδοσφαιριστή Χουανκάρ («είχε μια ευαισθησία, τώρα κάθε φορά που θα πέφτει μια κροτίδα, κάποιος θα φεύγει από το γήπεδο») και ο αντιπρόεδρος Κώστας Καραπαπάς έδωσε συγχαρητήρια «στον κόσμο του Ολυμπιακού για τη συμπεριφορά του». Την ίδια ώρα, η ΠΑΕ Παναθηναϊκός έδινε στη δημοσιότητα τη φωτογραφία του γιατρού του αγώνα μαζί με τον Μαρινάκη, στοχοποιώντας τον σε κάθε εξαγριωμένο οπαδό, χωρίς να γνωρίζει βεβαίως ότι ο κ. Γώγος είναι φίλαθλος του… Παναθηναϊκού, κάτι που αποδείχτηκε κάποια λεπτά αργότερα. Στο μεταξύ, ο ποδοσφαιριστής πράγματι διακομίστηκε σε ιδιωτική κλινική για εξετάσεις, όπου διαπιστώθηκε ότι είχε υποστεί προσωρινή απώλεια ακοής. Κανείς από τους θεσμικούς φορείς γύρω από τον Ολυμπιακό εκείνο το βράδυ και τα εικοσιτετράωρα που ακολούθησαν δεν είχε την ελάχιστη ενσυναίσθηση να δηλώσει ότι «απαγορεύονται οι ρίψεις κροτίδων» και να διασφαλίσει ότι ο συγκεκριμένος οπαδός δεν θα ξαναπατήσει το πόδι του στο γήπεδο. Θα ήταν κάποια εξέλιξη εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο… Όμως όχι.
Αμέτρητες παραβάσεις
Αλλά ας επιστρέψουμε στα υπερ-μέτρα που έχει λάβει η κυβέρνηση για να αποφεύγονται τέτοιου είδους περιστατικά, λαμβάνοντας ως δεδομένη την απόλυτη υποκρισία των επιχειρηματιών που διοικούν το ελληνικό ποδόσφαιρο. Και ας ξεκινήσουμε να… μετράμε παραβάσεις που έγιναν στο γήπεδο «Καραϊσκάκης» τη βραδιά που φιλοξενούσε το ντέρμπι των «αιωνίων» και που λογικά απαιτούνταν η μάξιμουμ προσοχή από τα όργανα της τάξης. Εκατοντάδες καπνογόνα «πέρασαν» στην κερκίδα, κάτι που φυσικά απαγορεύεται. Η ατμόσφαιρα έγινε -για ακόμη μια φορά- αποπνικτική και ο διαιτητής περίμενε να καθαρίσει η ατμόσφαιρα. Εκατοντάδες καπνογόνα άναψαν και πολλά από αυτά κατέληξαν να σβήνουν δίπλα στις γραμμές, ενώ κάποιες κροτίδες έπεσαν και μέσα από τις… γραμμές. Δηλαδή, οι πολλοί αστυνομικοί που είχαν εκείνο το βράδυ «υπηρεσία» προχώρησαν σε κάθε άλλο παρά ενδελεχή έλεγχο στις θύρες, έστω και αν, όπως οι πάντες γνωρίζουν, πανό και διάφορα άλλα αντικείμενα περνούν στο γήπεδο τις προηγούμενες μέρες.
Θα κλείσουμε με τη δήλωση του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών-Ποδοσφαιριστριών, που με λίγες λέξεις έδωσε όλη την ουσία: «Όσο κάποιοι στα ελληνικά γήπεδα επιμένουν να βλέπουν το ποδόσφαιρο ως πόλεμο και όχι ως γιορτή, όσο οι θεσμικοί φορείς θα δίνουν μεγάλες υποσχέσεις και θα κάνουν μικρές πράξεις, όσο οι κόκκινες γραμμές θα μπαίνουν κάθε επόμενη φορά, το ποδόσφαιρό μας θα συνεχίσει να καταρρέει σε ένα περιβάλλον τοξικό και αρρωστημένο που θα γεννάει μόνο τέρατα».
