Την Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου εκατοντάδες πολίτες στις εγκαταστάσεις του Ολυμπιακού Αθλητικού Κέντρου έγιναν μάρτυρες μιας άνευ προηγουμένου κατάστασης, όταν οι υπεύθυνοι άρχισαν να εκκενώνουν τους χώρους χωρίς να έχει προηγηθεί κάποια ενημέρωση, ούτε καν στους εργαζόμενους του ΟΑΚΑ.
Προηγήθηκαν κάποια τηλεφωνήματα από το υπουργείο στους υπεύθυνους του ΟΑΚΑ και μέσα σε χρόνο ρεκόρ και με παντελή έλλειψη... ψυχραιμίας από τα κυβερνητικά στελέχη στήθηκε μια επιχείρηση εκκένωσης του ποδηλατοδρόμιου, της αίθουσας «Κασιμάτη» και των γύρω χώρων, σαν να επρόκειτο για μια αιφνίδια και ιδιαίτερα επικίνδυνη κατάσταση που έπρεπε άμεσα να αντιμετωπιστεί. Όμως κάτι τέτοιοι δεν ίσχυε, καθώς, όπως διαπιστώθηκε από την αργοπορημένη πληροφόρηση, δεν δικαιολογούνταν όλο αυτό το... θεατρικό. Ήταν ακριβώς η στιγμή που αποφασίστηκε από την κυβέρνηση να μπει λουκέτο στο Ολυμπιακό Στάδιο και στο ποδηλατοδρόμιο και αυτό να γίνει με εντυπωσιακό τρόπο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Προστασία του δημόσιου χαρακτήρα του ΟΑΚΑ ή εκποίηση με πρόσχημα το στέγαστρο;
Ακολούθησε το δελτίο Τύπου της διοίκησης του ΟΑΚΑ, με το οποίο γνωστοποιούνταν ότι «...αναστέλλεται από σήμερα κάθε αθλητική και πολιτιστική δραστηριότητα στο κεντρικό στάδιο και στο ποδηλατοδρόμιο». Μόνο που αυτό που... ξέχασαν να αναφέρουν τόσο η διοίκηση των εγκαταστάσεων όσο και το υπουργείο Αθλητισμού είναι ότι είχε κοινοποιηθεί στους ίδιους από τη Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου, άρα το επείγον της εκκένωσης είχε ήδη αποδομηθεί.
Το πόρισμα και τα ερωτήματα
«Αχρείαστες λεπτομέρειες», θα σκεφτεί κανείς, «για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα που έχει να κάνει με την ασφάλεια των πολιτών». Είναι όμως έτσι; Υπάρχει, πράγματι, σοβαρός κίνδυνος κατάρρευσης του στεγάστρου Καλατράβα, το οποίο όντως δεν έχει συντηρηθεί τα τελευταία χρόνια, με ευθύνη αποκλειστικά των κυβερνήσεων της Ν.Δ. που γνώριζαν και αγνόησαν τις ανάγκες του; Μπορεί, ωστόσο, να καταρρεύσει μια τόσο σπουδαία κατασκευή στα 20 χρόνια από τη δημιουργία της; Έγιναν οι κατάλληλοι χειρισμοί από την κυβέρνηση; Τελικά, υπάρχει πολιτική σκοπιμότητα για το χρονικό σημείο που επιλέχθηκε το λουκέτο;
Το πόρισμα της μελέτης που προκάλεσε την αναστολή λειτουργίας του Ολυμπιακού Σταδίου, μεταξύ άλλων, αναφέρει: «Από την παραπάνω αναλυτική διερεύνηση προκύπτει ότι η μεταλλική κατασκευή του στεγάστρου του κεντρικού σταδίου δεν ανταποκρίνεται στο κανονιστικά ελάχιστο επιτρεπόμενο επίπεδο στατικής επάρκειας (έλεγχος με ελαστική και πλαστική αντοχή των διατομών των τόξων). Η υπολογιστική αυτή ανεπάρκεια δεν σχετίζεται με κακοτεχνίες ή/και ανεπαρκή σύνδεση των φορέων κατά τη φάση της κατασκευής, αλλά αναφέρεται στην ιδεατή δομική κατάσταση που, υποθετικά, είχε το στέγαστρο αμέσως μετά την ολοκλήρωσή του, σε εφαρμογή της έβδομης έκδοσης της στατικής του μελέτης».
Βάγιας: Εξαιρετικά απίθανο να είναι υπό κατάρρευση
Ο Γιάννης Βάγιας, ομότιμος καθηγητής του ΕΜΠ και πρόεδρος της Εταιρείας Ερευνών Μεταλλικών Έργων, μιλώντας στον ρ/σ 105,5 Στο Κόκκινο και στην ΑΥΓΗ, εξηγεί: «Είναι άλλο να μην ικανοποιείται το ελάχιστο επιτρεπόμενο κανονιστικό επίπεδο στατικής επάρκειας της εγκατάστασης, δηλαδή να μην είναι ο συντελεστής 2 και να είναι χαμηλότερο του 2, και είναι άλλο να είναι επικίνδυνο το κτήριο, το οποίο σημαίνει ότι ο συντελεστής ασφαλείας είναι κοντά στο 1 ή ακόμη και κάτω του 1, δηλαδή σημαίνει ότι η αντοχή είναι μικρότερη από τα φορτία. Δεν έχω εμπλακεί σε καμία φάση του κτηρίου, απλώς διαισθητικά θα έλεγα ότι αυτό (σ.σ.: το να είναι επικίνδυνο) είναι εξαιρετικά απίθανο. Θα πρέπει να το εξετάσει η υπό σύσταση επιτροπή του ΤΕΕ, που πρέπει σύντομα να βγάλει τα συμπεράσματά της. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι μπορεί να κρατήσει έναν χρόνο η δουλειά της επιτροπής». Ερωτηθείς αν τέτοιου είδους κατασκευές μπορεί να αχρηστευτούν μέσα σε είκοσι χρόνια, ο καθηγητής είπε χαρακτηριστικά: «Αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο. Άλλο να μην έχει την απαιτούμενη κανονιστική επάρκεια, που μπορεί να οφείλεται στο ότι μελετήθηκε με άλλο κανονισμό, και άλλο να είναι επικίνδυνη. Αυτή η απόσταση μεταξύ των δύο είναι πάρα πολύ μεγάλη. Εδώ τίθεται το θέμα -έτσι όπως φαίνεται από το πόρισμα, καθώς τη μελέτη δεν την έχω δει- ότι ανεξάρτητα και από τη συντήρηση, και συντηρημένο να ήταν, δεν έχει την απαιτούμενη στατική επάρκεια. Ωστόσο, οποιοδήποτε υφιστάμενο κτήριο μελετήσουμε με σύγχρονους κανονισμούς είναι ανεπαρκές. Άρα το κλείνουμε;». Για τα σενάρια ξηλώματος του στεγάστρου: «Το να ξηλωθεί το στέγαστρο το βρίσκω πολύ δύσκολο, αλλά να δούμε αν πράγματι είναι ανασφαλές και πού ακριβώς είναι ανασφαλές. Δεν νομίζω ότι έχει ξαναγίνει αυτό, ένα στάδιο που φιλοξένησε Ολυμπιακούς Αγώνες να βγει ακατάλληλο σε 20 χρόνια».
Γεωργάκης: Απαξίωση και κερδοφορία πάνω στην καταστροφή
Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς πως, παρότι θεωρείται αυτονόητο ότι οι εγκαταστάσεις χρειάζονται συντήρηση, είναι ιδιαίτερα υπερβολικό να πούμε ότι εγκαταστάσεις εμβληματικές και σπουδαίες όπως το στέγαστρο Καλατράβα βρίσκονται υπό κατάρρευση. Και εδώ προκύπτει το ερώτημα: Γιατί τώρα; Γιατί με αυτόν τον αιφνίδιο τρόπο; Υπάρχει, τελικά, πολιτική σκοπιμότητα; Ο Δημήτρης Γεωργάκης, εργαζόμενος στις τεχνικές υπηρεσίες του ΟΑΚΑ και συνδικαλιστής, θα πει: «Ξαφνικά την Παρασκευή δίνεται μια θεατρική παράσταση του τύπου “θα πέσει το ΟΑΚΑ τώρα, βγείτε έξω τώρα”. Το ΟΑΚΑ και το ποδηλατοδρόμιο εγκαταλείπονται για άγνωστο χρονικό διάστημα, φεύγουν οι ομοσπονδίες, αναβάλλονται μεγάλες συναυλίες, μετατρέπονται σε άδειο κέλυφος, σε μεγάλο βαθμό ερημώνουν και μηδενίζονται τα έσοδα. Το πολιτικό συμπέρασμα έχει να κάνει με τον χειρισμό. Πρέπει να λάβει κανείς υπόψη ότι το τένις εκχωρήθηκε για ελάχιστα χρήματα, το μπάσκετ παραχωρήθηκε, δηλαδή το project ΟΑΚΑ 2.0, το οποίο ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός, τελικά δεν έχει να κάνει με την αναδημιουργία ενός χώρου άθλησης, αλλά για κερδοφορία πάνω στην καταστροφή».
