Στην πιο κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση των τελευταίων ετών, οι άνθρωποι των τεχνών δίνουν τη δική τους μάχη προκειμένου να επουλωθούν τα τραύματα που άφησε τόσο στον σύγχρονο Πολιτισμό όσο και στην πολιτιστική κληρονομιά η πολιτική της κυβέρνησης της Ν.Δ. Κυρίως όμως προκειμένου να αναδειχτεί η κομβική σημασία του για την κοινωνία και τη δημοκρατία. Δώδεκα κυρίες, με σημαντική διαδρομή και παρουσία στα πολιτιστικά δρώμενα της χώρας, υποψήφιες στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., οι Θεοδώρα Ακριώτου, Τζένη Αρσένη, Άννα Βαγενά, Καλλιόπη Βέττα, Αντωνία Γιαννούλη, Άννα Ελεφάντη, Μαρία Κανελλοπούλου, Σοφία Κομηνέα, Κυριακή Μάλαμα, Άννα Φιλήνη, Άννα Χατζησοφιά και Ραλλία Χριστίδου, καταθέτουν τις σκέψεις και τις απόψεις τους για τις προκλήσεις και τις προτεραιότητες για τον Πολιτισμό, την επόμενη ημέρα των εκλογών.
Θεοδώρα Ακριώτου, εικαστικός, υποψήφια Εύβοιας
Πολιτισμός ως σημείο προσανατολισμού
Η Βόρεια Εύβοια τώρα είναι μια περιοχή που καλείται απότομα να επαναπροσδιοριστεί αφού έχασε τα παραδοσιακά πατήματά της -ζωή και οικονομία από το δάσος- και ταυτόχρονα να αντισταθεί σε κατευθύνσεις που ειδικά συμφέροντα επιτήδειων την οδηγούν. Στο διάστημα ανάμεσα στις καταστροφικές πυρκαγιές του ’21 μέχρι και σήμερα , καλλιτέχνες, ομάδες και φορείς πολιτισμού από την Αθήνα πραγματοποίησαν αρκετές πολιτιστικές εκδηλώσεις. Εγκάρδιο μεν, εφήμερο δε, γιατί αυτή τη στιγμή ο τόπος έχει ανάγκη τον Πολιτισμό ως σημείο προσανατολισμού και όχι από τη θέση του θεατή. Η ίδια πρέπει να συμμετέχει στη διαδικασία, να εντοπίσει τις ψηφίδες, να τις αξιολογήσει και να τις συνθέσει για να δημιουργήσει έναν ισχυρό πυλώνα για την ανασυγκρότησή της και ένα επιπλέον κίνητρο για να μην ερημώσει ο τόπος. Θα αφήσω εδώ τον βελούδινο όρο «Πολιτισμική Δημοκρατία», το όραμα της Μυρσίνης Ζορμπά. Αυτή να είναι η επιδίωξή μας την επόμενη μέρα και για τη χώρα και για τη Β. Εύβοια.
Ευγενία (Τζένη) Αρσένη, σκηνοθέτις – θεατρολόγος, δρ. Αισθητικής Φιλοσοφίας, υποψήφια Α' Αθήνας
Για τους νέους που δεν υποτάσσονται στον φόβο
Τέσσερα χρόνια τώρα ζήσαμε την ασύλληπτη απαξίωση του Πολιτισμού στην καθημερινή μας ζωή. Διότι Πολιτισμός είναι η καθημερινή ζωή, ο σεβασμός και η κοινωνική δικαιοσύνη. Και όλα έχουν αναφορά στην ελεύθερη σκέψη, την οποία η κυβέρνηση προσπάθησε να εμποδίσει με κάθε τρόπο. Ξεκίνησε ασφαλώς από τα σχολεία, καταργώντας τα μαθήματα τέχνης και κοινωνικών επιστημών διότι οι προσωπικότητες διαμορφώνονται από τις μικρές ηλικίες. Και για τη γενιά που της ξέφυγε κι ήταν στα χρόνια μεγαλύτερη, ειδικότερα τους νέους που εμβάθυναν μέσω των καλλιτεχνικών σπουδών στις ανθρωπιστικές αξίες, φρόντισε να τους απαξιώσει με την υποβάθμιση των πτυχίων τους. Όλα αυτά ενισχύθηκαν με την ισχυρή παρουσία της πανεπιστημιακής αστυνομίας, για να επιβεβαιώσει την αγωνία της κυβέρνησης απέναντι στους νέους που δεν υποτάσσονται στον φόβο, οπότε κάπως έπρεπε να τους τρομάξει. Αλλά οι νέοι δεν φοβούνται, ξεχύνονται στους δρόμους για το συλλογικό όραμα, για το δίκαιο. Και μαζί τους ολόκληρη η κοινωνία. Μία είναι λοιπόν η πρό(σ)κληση: Ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία!
Αννα Βαγενά, ηθοποιός, σκηνοθέτης, υποψήφια Λάρισσας
Για τη «χαμενη τιμή» των καλλιτεχνών
Η νέα προοδευτική κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ., που είμαι σίγουρη ότι θα προκύψει από τις εκλογές της 21ης Μαΐου, θα δώσει, κατά τη γνώμη μου, προτεραιότητα σε όλα τα μεγάλα ζητήματα του Πολιτισμού. Πρώτο και κυρίαρχο για μένα είναι το θέμα της καλλιτεχνική Παιδείας. Αυτή είναι μια ανοιχτή πληγή που ακολουθεί εμάς τους καλλιτέχνες και ιδιαίτερα τους ηθοποιούς επί πολλά χρόνια. Οι στρεβλώσεις είναι πολλές, τα παιδιά που σπουδάζουν θέατρο πρέπει να μην αποτελούν αντικείμενα εκμετάλλευσης ούτε κατά τη διάρκεια των σπουδών τους ούτε ως επαγγελματίες αφού αποφοιτήσουν. Όλα ξεκινούν από την Παιδεία. Με το περίφημο Π.Δ. 85 ήρθε αυτό το τεράστιο πρόβλημα στην επιφάνεια και ευτυχώς ταρακούνησε μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, αλλά και τους πολιτικούς μας. Έμαθε ο κόσμος ότι και εμείς οι ηθοποιοί δεν είμαστε απλώς αμόρφωτοι διασκεδαστές αλλά είμαστε άνθρωποι που έχουμε σπουδάσει πολλά χρόνια και με πολύ κόπο την τέχνη μας. Και οι τέχνες δεν είναι κατώτερες από την επιστήμη. Ακόμα και στη Βουλή των Ελλήνων είναι κάποιοι που απαξιώνουν τους ηθοποιούς. Πολλοί από μας έχουμε δεχτεί υποτιμητικές συμπεριφορές, όπως π.χ. «Μη μιλάς εσύ, εδώ δεν είναι θέατρο». Ο ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική που θα ασκήσει είμαι σίγουρη ότι θα αποκαταστήσει τη «χαμένη τιμή» των καλλιτεχνών.
Καλλιόπη Βέττα, ερμηνεύτρια, υποψήφια Κοζάνης
Με σεβασμό στου ανθρώπους του Πολιτισμού, προς όφελος της κοινωνίας
Η επομένη των εκλογών θα είναι για τον Πολιτισμό μια μέρα γεμάτη απώλειες αλλά και προκλήσεις. Γεμάτη πληγές αλλά και προσδοκίες για ανατροπή των αντικοινωνικών πολιτικών που θέλησε να επιβάλει στο πολιτισμικό πεδίο η κυβέρνηση Μητσοτάκη, χωρίς συναινέσεις, διαφάνεια και δημοκρατική λογοδοσία. Στο πεδίο της πολιτιστικής κληρονομιάς η προστασία των αρχαιοτήτων υποχώρησε προκλητικά, με την κυβέρνηση να προωθεί πολλαπλώς και με πρωτοφανείς μεθοδεύσεις την καταστροφή αυτής της κληρονομιάς, προς ικανοποίηση ισχυρών διαπλεκόμενων συμφερόντων. Στο πεδίο του σύγχρονου Πολιτισμού εργαζόμενοι και καλλιτέχνες απαξιώθηκαν επί τέσσερα χρόνια ποικιλοτρόπως, τα δε δικαιώματά τους -ακόμα και τα πτυχία τους!- υποβαθμίστηκαν εξίσου προκλητικά για κυβερνητικές «εξυπηρετήσεις» ασύμβατες με τον Πολιτισμό. Όμως η ολομέτωπη επίθεση που δέχτηκε ο κόσμος του Πολιτισμού δεν έμεινε χωρίς αντίσταση από το πολύχρωμο και πολύβουο αυτό μελίσσι, που έθεσε πρώτο τον πήχη των οφειλόμενων διεκδικήσεων της επόμενης μέρας: Για ένα νέο μοντέλο άσκησης πολιτιστικής πολιτικής, δημοκρατικό και συμπεριληπτικό, με σεβασμό στους ανθρώπους του Πολιτισμού και προς όφελος της κοινωνίας.
Aντωνία Γιαννούλη, ηθοποιός, υποψήφια Αρκαδίας
Ενάντια στο σύστημα που παράγει καθόλου πολιτισμό και πάρα πολλή εκμετάλλευση
Η πρόκληση όχι μόνο για την επόμενη μέρα των εκλογών αλλά διαχρονικά είναι το να δομήσουμε ένα σύστημα που θα μπορέσει να σταθεί αρωγός της καλλιτεχνικής δημιουργίας και των ανθρώπων της και να ξαναφωτίσει τον απελευθερωτικό (και γιατί όχι επαναστατικό) χαρακτήρα της τέχνης ως ταυτοτικό της χαρακτηριστικό. Μια τέχνη που θα στέκεται μακριά από λογικές ενσωμάτωσης, μικροπολιτικής εκμετάλλευσης ή που, ακόμη χειρότερα, θα κρατάει τον ρόλο του πολύχρωμου παλιάτσου / διασκεδαστή της εξουσίας.
Η πρόκληση είναι να συμβάλουμε στη δημιουργία ενός περιβάλλοντος μέσα στο οποίο θα μπορέσουν να παραχθούν νέες ιδέες μορφές και τεχνικές και να αντιταχθούμε σε κάθε επιβεβλημένη κυριαρχία επί της τέχνης και της πνευματικής παραγωγής.
Η συνθήκη για να συμβεί αυτό είναι να σταθούμε έμπρακτα δίπλα στους καλλιτέχνες - εργαζόμενους της δημιουργικής βιομηχανίας, σε αυτούς δηλαδή που σηκώνουν στις πλάτες τους τη δημιουργία του καλλιτεχνικού έργου. Είναι απαραίτητο να έρθουμε σε ρήξη -όπου και όταν χρειάζεται- με μεταπρατικές - παρασιτικές πρακτικές και με όσους έχοντας μηδενική συμβολή στην παραγωγή του πνευματικού έργου τελικά το εκμεταλλεύονται και αντλούν υπεραξία από αυτό, ενώ οι πραγματικοί παραγωγοί του, την ίδια στιγμή, βρίσκονται παγιδευμένοι (και πολλές φορές αυτοπαγιδευμένοι) σε συνθήκες εργασιακής επισφάλειας ή μαύρης εργασίας, δουλεύοντας συχνά αμισθί, παραπαίοντας ανάμεσα στη Σκύλλα της αγωνίας για καλλιτεχνική αυτοπραγμάτωση και ορατότητα και στη Χάρυβδη της επιβίωσης.
Μέσα στο απάνθρωπο πλαίσιο του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, είναι απαραίτητο να συμβάλουμε ώστε οι αγώνες των καλλιτεχνών να ενταθούν, να γίνουν πολυεπίπεδοι και να συναρθρωθούν με ευρύτερες κινηματικές δυνάμεις στην κατεύθυνση της αμφισβήτησης και της ρήξης με τις αυθεντίες και τους κανόνες ενός συστήματος που παράγει καθόλου πολιτισμό και πάρα πολλή εκμετάλλευση
Αννα Ελεφάντη, ηθοποιός / καλλιτεχνική διευθύντρια «Από Μηχανής» Θεάτρου, υποψήφια Α΄ Αθηνών
Πολιτισμός ως μέρος εθνικής στρατηγικής
Οταν μιλάμε για τον Πολιτισμό που ονειρευόμαστε, μιλάμε για την κοινωνία που οραματιζόμαστε. Ο Πολιτισμός αποτελεί το συμβολικό κεφάλαιο της κοινωνίας, ταυτόχρονα όμως μπορεί να γίνει το εργαλείο του «εφικτού», μιας κοινωνίας δηλαδή πιο δίκαιης, συμπεριληπτικής, πλουραλιστικής. Στο κυβερνητικό πρόγραμμα που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., ο Πολιτισμός εντάσσεται (άρθρο 9) για πρώτη φορά ως μέρος της εθνικής στρατηγικής καταλαμβάνοντας ξεκάθαρο προσανατολισμό: τη θωράκιση του δημόσιου χαρακτήρα του. Αυτή ακριβώς η αρχή είναι αναπόσπαστο μέρος της πολιτικής αλλαγής για την οποία δεσμεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. με το συμβόλαιό του και που τον διαφοροποιεί δομικά από την κυβέρνηση Μητσοτάκη και την κ. Μενδώνη προσωπικά, αμφότεροι και οι δύο εφαρμοστές μιας εκ διαμέτρου αντίθετης πολιτικής, πλήρως εναρμονισμένης με την ιδεολογική τους αφετηρία: τη μονοπωλιακή εκμετάλλευση του Πολιτισμού ως ένα προνόμιο της ολιγαρχικής ελίτ και συνάμα τον πολιτικό διωγμό των ανθρώπων του Πολιτισμού οι οποίοι/-ες τέσσερα χρόνια τώρα διεκδικούν το αυτονόητο, την ίδια τους δηλαδή την καλλιτεχνική ύπαρξη. Το άρθρο 9 του συμβολαίου αλλαγής εγγυάται τη «Δικαιοσύνη παντού» στον Πολιτισμό, ας δώσουμε όλες κι όλοι τη μάχη στις 21 Μαΐου ώστε να γίνει πράξη!
Μαρία Κανελλοπούλου, ηθοποιός, υποψήφια Α' Αθηνών
Πολιτισμός για τους Έλληνες του σήμερα, του αύριο, του μέλλοντος
Η τραγική (μεταφορικά και κυριολεκτικά) εικόνα της καμένης Πύλης των Λεόντων στις Μυκήνες, με την επίσης τραγική (απλώς τραγική) υπουργό Πολιτισμού, δίπλα, να μιλάει για «καμένο πούσι» (όχι, δεν ξεχνώ τέτοιες εικόνες και τέτοιες δηλώσεις), αντικατοπτρίζει τα ερείπια που αφήνει πίσω της η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ξεθεμελιωμένη μια ολόκληρη βυζαντινή πόλη, μπαζωμένη η Ακρόπολη, νομιμοποιημένες οι αρχαιοκαπηλίες, κατάργηση των καλλιτεχνικών στα σχολεία προς ενίσχυση μιας εκπαιδευτικής θεοκρατίας, «αποχαρακτηρισμός» των καλλιτεχνικών επαγγελμάτων, εκχώρηση του νεότερου Πολιτισμού στα μεγάλα ιδρύματα, κτήμα μερικών «ευεργετών» - μερικές από τις καταστροφικές «επιδόσεις» της χειρότερης κυβέρνησης της Μεταπολίτευσης. Δεν αρκεί λοιπόν να υποσχεθούμε πως, ως προοδευτική κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, θα ασχοληθούμε με όσα στον Πολιτισμό έχουν μείνει πίσω ή έχουν αναπτυχθεί με τρόπο στρεβλό. Πρέπει ν’ αρχίσουμε ξανά από το πιο ουσιώδες: επαναδιαπραγμάτευση του τι σημαίνει Πολιτισμός για τους Έλληνες του σήμερα, του αύριο, του μέλλοντος. Δεν είναι αφηρημένο, δεν είναι απλώς οραματικό, είναι απόλυτη ανάγκη!
Σοφία Κομηνέα, ηθοποιός, συγγραφέας, υποψήφια Β3 Αθηνών, Νότιου Τομέα
Βάζουμε τέλος στο ξεπούλημα του Πολιτισμού μας
Πολιτισμός και Τέχνες. Ακόμη ένα θύμα της διακυβέρνησης Μητσοτάκη. Με επιλογές που δείχνουν βαθιά αδιαφορία για τον Πολιτισμό. Με στρατηγική εύνοιας συγκριμένων «φιλικών συμφερόντων». Οι άνθρωποι των τεχνών μπήκαν στο στόχαστρο προκειμένου να εξυπηρετηθούν ημέτεροι και συμφέροντα. Πιο πρόσφατο και χαρακτηριστικό παράδειγμα, το Προεδρικό Διάταγμα που εξίσωνε το πτυχίο των δραματικών σχολών με το απολυτήριο Λυκείου! Θα ήταν μια ακατανόητη απόφαση, αν δεν αποκαλύπτονταν τα σχέδια για εκμετάλλευση και των καλλιτεχνών από γνωστά ιδιωτικά κολέγια… Στόχος μου, την επομένη των εκλογών, να αποκατασταθούν οι αδικίες προς τους ανθρώπους των τεχνών. Να συμβάλω ώστε να υλοποιηθεί το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. για την ανάπτυξη του σύγχρονου Πολιτισμού. Με τη δημιουργία Εθνικού Συμβουλίου Τεχνών, που θα έχει στρατηγικό και ρυθμιστικό ρόλο. Με την υποστήριξη της κινηματογραφίας και του βιβλίου. Με τουλάχιστον μία εθνική σκηνή στην περιφέρεια και περιφερειακά θέατρα σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Τερματίζουμε κάθε άμεση ή έμμεση μορφή ιδιωτικοποίησης που προώθησε η κυβέρνηση Ν.Δ. Ενισχύουμε όλες τις καλλιτεχνικές δράσεις, με κάθε τρόπο.
Κυριακή Μάλαμα, σκηνοθέτης, υποψήφια Χαλκιδικής
Υπάρχει άλλος δρόμος για τον Πολιτισμό
Η μάχη των εκλογών έχει υπαρξιακή σημασία για τους ανθρώπους του Πολιτισμού. Το αποτέλεσμά τους θα καθορίσει το αύριο και της πνευματικής ζωής, αλλά και της διαχείρισης των πολιτικών για τον Πολιτισμό σε κρίσιμους τομείς. Θα πρέπει να απαντήσουμε τι θέλουμε και σε οραματικό επίπεδο, αλλά και σε επίπεδο διαχείρισης. Είναι δεδομένο ότι η απερχόμενη κυβέρνηση απαξίωσε τους ανθρώπους του Πολιτισμού, επέβαλε νεοφιλελεύθερα μοντέλα διαχείρισης της πολιτιστικής κληρονομιάς, ενώ προσπάθησε να χειραγωγήσει τον Πολιτισμό για μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Ταυτόχρονα αποδείχτηκε διαχειριστικά επικίνδυνη κι εξαιρετικά ανεπαρκής. Το αποτέλεσμα ήταν να γιγαντωθεί ένα κίνημα στον Πολιτισμό, που έφτασε στη βάση της κοινωνίας. Αυτή τη δυναμική πρέπει να την ενισχύσουμε μέσα από το πολιτικό μας πρόγραμμα. Να απαντήσουμε μέσα από τις επεξεργασίες μας για τις πολιτικές που αφορούν τον Πολιτισμό. Να δημιουργήσουμε ένα νέο κεφάλαιο για τον Πολιτισμό, μαζί με τους ανθρώπους του, προς όφελος της κοινωνίας συνολικότερα.
Αννα Φιλίνη, εικαστικός, υποψήφια Α΄ Αθηνών
Να επουλωθούν άμεσα οι πληγές στον Πολιτισμό
H Νέα Δημοκρατία έφερε καίρια πλήγματα στον Πολιτισμό, οι πολιτικές της πρέπει να αντιστραφούν!
Εγιναν μέσα στην τελευταία τετραετία επεμβάσεις στα μνημεία μας, όπως σε Ακρόπολη και μετρό Θεσσαλονίκης, αισθητικά και επιστημονικά απαράδεκτες και συχνά μη αναστρέψιμες.
Αντίστοιχα, στα ιστορικά κέντρα των πόλεών μας, που είδαν καταστροφικές συνέπειες στα χρόνια της κρίσης, προωθούνται, αντί να προβάλλονται αντιστάσεις, ανεπανόρθωτες αλλοιώσεις, χάριν των μεγάλων τουριστικών εταιρειών, του ανεξέλεγκτου Airbnb και της ξέφρενης εξάπλωσης της εστίασης. Διώχνεται παραπέρα η κατοικία και ιστορικοί χώροι πολιτισμού, αλλοιώνεται η χρήση τους, όπως στα ιστορικά σινεμά Ιντεάλ και Άστορ, διώκεται με διάφορους τρόπους η ίδια η τέχνη. «Ανεπαισθήτως» οι πόλεις κι ο πολιτισμός τους βουλιάζουν.
Δεν είναι τυχαίο ότι μέσα σε αυτό το γενικότερο πλαίσιο οι καλλιτέχνες, κυρίως οι νέοι, υπέστησαν την υποβάθμιση των πτυχίων τους.
Απαιτούνται παντού διορθωτικά μέτρα, αλλά τελικά απαιτείται και ένα άλλο, διαφορετικό αναπτυξιακό μοντέλο και όραμα στη χώρα, όπου ο Πολιτισμός, η Παιδεία κι η επιστήμη, η δημιουργία και η τέχνη, ο σεβασμός στη φύση και στις πόλεις, θα παίζουν έναν ουσιαστικό ρόλο στις ζωές των ανθρώπων.
Αννα Χατζησοφιά, συγγραφέας - ηθοποιός,συντονίστρια Τμήματος Πολιτισμού Σύριζα-Π.Σ., υποψήφια Β1, Βόρειου Τομέα Αθηνών
Το άρθρο 9 του Συμβολαίου για την Κοινωνική Αλλαγή
Ο Πολιτισμός ανέκαθεν είχε θέση στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ομολογουμένως η θέση αυτή ήταν περιφερειακή. Εφέτος σημειώθηκε μια σημαντική τομή, όχι μόνο στο αναλυτικό πρόγραμμα κατέχει σημαντική θέση, αλλά είναι και ένα από τα 11 άρθρα του Συμβολαίου Αλλαγής, που υπογράφουμε με τους πολίτες. Σε αυτό συντέλεσαν δύο βασικοί παράγοντες, πρώτον το μαζικό, διεκδικητικό, ευφάνταστο κι ανυποχώρητο κίνημα των ανθρώπων που Πολιτισμού, που μία τετραετία τώρα ορθώθηκε απέναντι στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα της Νέας Δημοκρατίας, και δεύτερον η σκληρή και επίμονη δουλειά του Τμήματος Πολιτισμού σε πλήρη σύμπνοια και συνεργασία με τον Τομέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Συμμετέχοντας ενεργά στους Support art workers, στο #metoo, στις διεκδικήσεις για την κατάργηση του κατάπτυστου ΠΔ/85/22, στην υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα των μουσείων μας, στη διατήρηση χρήσης των ιστορικών κινηματογράφων της Αθήνας Ιντεάλ, Άστορ και Ίριδας, ενσωματώσαμε τα κύρια αιτήματα των κινημάτων στο πρόγραμμά μας, όπως οφείλει ένα κόμμα της Αριστεράς να πράττει. Εξάλλου είναι και πάγια αιτήματα του Τμήματος Πολιτισμού, χρόνια τώρα, και επιτέλους απέκτησαν την ορατότητα που τους αρμόζει. Δεν αρκεί να λέμε ότι ο Πολιτισμός είναι ένα από τα βασικά δημόσια αγαθά, πρέπει και να πράττουμε αναλόγως. Δικαιοσύνη και στον Πολιτισμό.
Ραλλία Χρηστίδου, ερμηνεύτρια, υποψήφια Αθήνα Β3, Νότιος Τομέας
Για να ανασάνουν οι άνθρωποι του Πολιτισμού
H τετραετία της διακυβέρνησης Μητσοτάκη αποδεικνύεται ως η χειρότερη για τον Πολιτισμό. Τέτοια στοχευμένη απαξίωση δεν βίωσε ποτέ ο τόπος τόσο για τα θέματα του Πολιτισμού όσο και για τους ανθρώπους που τον εκπροσωπούν. Μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν το ΠΔ 85/2022, η καταστροφή των αρχαιοτήτων στη Βενιζέλου και η διάλυση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας με την αλλαγή νομικού καθεστώτος στα κρατικά μουσεία.
Οι προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει η επερχόμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., προκειμένου να αποκαταστήσει το χάος, είναι πολλές. Ενδεικτικά, οφείλει να θωρακίσει τον δημόσιο χαρακτήρα της πολιτιστικής κληρονομιάς και να καταργήσει κάθε μορφή άμεσης ή έμμεσης ιδιωτικοποίησης της διαχείρισής της, καθώς και να μεριμνήσει για την επιστροφή των πέντε μεγάλων κρατικών μουσείων στην Αρχαιολογική Υπηρεσία. Κρίσιμη είναι η διαβάθμιση των τίτλων σπουδών της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης (μουσικής, θεάτρου κ.λπ.) σε βαθμίδα αντίστοιχη με Τ.Ε. και η άμεση μεταφορά της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης στο υπ. Παιδείας. Επίσης, θα πρέπει να ενισχυθούν τα εργασιακά δικαιώματα στον Πολιτισμό. Τέλος, στο πλαίσιο της διοίκησης, κρίνεται αναγκαία η δημιουργία Εθνικού́ Συμβουλίου Τεχνών, έχοντας στρατηγικό́ και ρυθμιστικό́ ρόλο.
Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. στις εκλογές της 21ης του Μάη είναι επιβεβλημένη τόσο για να ανασάνουν οι άνθρωποι του Πολιτισμού όσο και η κοινωνική πλειοψηφία.
