Είναι ο Ιταλός νουαρίστας Κάρλο Λουκαρέλι που έκανε γνωστό μέσω άρθρων και συνεντεύξεων τον πατέρα τού μεσογειακού νουάρ Αουγκούστο Ντε Άντζελις. Δημοσιογράφος και συγγραφέας, ο τελευταίος έτυχε να γράφει υπό το φασιστικό καθεστώς του Μουσολίνι εξαιτίας του οποίου έχασε και τη ζωή του. «Η δολοφονία του τραπεζίτη» (εκδόσεις Οκτάνα) -σε μετάφραση Δήμητρας Δότση- είναι το πρώτο από τα περίπου δεκαπέντε μυθιστορήματα που έγραψε ο Ντε Άντζελις με βασικό ήρωά του τον επιθεωρητή Κάρλο Ντε Βιντσέντζι, κάτι αντίστοιχο του συναδέλφου του Μαιγκρέ του Σιμενόν.
Η διαφορά είναι ότι ο Ιταλός συγγραφέας γράφει υπό άκρως αυταρχικό περιβάλλον και ούτως μετέρχεται διαφόρων λεκτικών τεχνασμάτων για να περάσει τις ιδέες του αλλά και την ταξική κατάσταση των πραγμάτων. Βεβαίως σε τρεις συνεντεύξεις του με τον Ντούτσε, όπως γράφει ο Λουκαρέλι στον πρόλογό του για την ελληνική έκδοση, ανέδειξε «την εικόνα ενός αξιολύπητου νάρκισσου πολιτικού» με αυτοκρατορικές διαθέσεις και μάλιστα στην τελευταία συνάντησή τους ο Μουσολίνι τον απείλησε με σκληρά αντίποινα αν συνεχίσει έτσι. Αποτέλεσμα ήταν να φυλακιστεί το 1943 και με την απόλυσή του -έναν χρόνο μετά- να ξυλοκοπηθεί θανάσιμα από μέλος του φασιστικού κόμματος. Ήταν μόνο 56 ετών.
Ναι μεν ο Ντε Βιντσέντζι είναι αστυνομικός του αυταρχικού κράτους, αλλά κρύβει στο γραφείο του βιβλία του Φρόιντ και του Πόου. Περνοδιαβαίνει τους ομιχλώδεις δρόμους του Μιλάνου στη δεκαετία του 1930 με πνεύμα ελεύθερο, το οποίο εκφράζεται με υποδόρια ειρωνεία. Τούτων δοθέντων, η υπόθεση διαμείβεται εντός ενός μεγάλου και αριστοκρατικού σπιτιού: εκεί βρίσκεται νεκρός ο τραπεζίτης Γκαρλίνι. Ενέχονται ο ιδιοκτήτης Αουρίτζι, η μνηστή του, κόρη του κόμη Μαρκιόνι και ο οικονόμος του. Επίσης, ο φτωχός φοιτητής Αλτιέρι που έχει νοικιάσει τη σοφίτα. Ο επιθεωρητής οφείλει να διακριβώσει ποιος και πώς το έκανε. Δράμα δωματίου περισσότερο, καθώς ο συγγραφέας βάζει τον πρωταγωνιστή να συνθέσει καρέ-καρέ το σενάριο του συμβάντος, με τους διαπλεκόμενους χαρακτήρες να τοποθετούνται ως πιόνια σκακιού στον χώρο.
Όπως σημειώνει ο Λουκαρέλι: «Ο Ντε Βιντσέντζι είναι εξαιρετικά επιδέξιος στο να αντιλαμβάνεται την ατμόσφαιρα ενός εγκλήματος, να διακρίνει εκείνη την υπό διαμόρφωση κοινωνία και κυρίως την ψυχή των πρωταγωνιστών του». Συγχρόνως υποφέρει μαζί τους και τους συμπονάει. Δεν μεταχειρίζεται τις γνωστές έως τότε τεχνικές, είναι η εμπειρία και προ πάντως η διαίσθηση που τον καθοδηγεί. Σκηνοθετεί κυριολεκτικά τους εν δυνάμει ενόχους έτσι ώστε να προκύψει διά της επαγωγής ο δολοφόνος. Θεωρεί δε το θανατηφόρο διάβημα ως «...ένα έργο τέχνης! Ένα έργο διαστροφικά, εγκληματικά καλλιτεχνικό. Και ως έργο τέχνης εννοώ μια φανταστική σύνθεση, λιτή και περιεκτική στη φόρμα, ισορροπημένη στα επιμέρους στοιχεία της, σφιχτοδεμένη και λογική, σαφή και αρμονική, άμεση και ζωντανή. Ε, λοιπόν, δεν υπάρχει τίποτα πιο καλλιτεχνικό από τον τρόπο με τον οποίο επινοήθηκε και εκτελέστηκε αυτό το έγκλημα».
INFO
Αουγκούστο Ντε Αντζελις
«Η δολοφονία του τραπεζίτη»
Εκδόσεις Οκτάνα
Σελίδες: 238
Τιμή: 14,31 ευρώ
