Δύο εβδομάδες πριν από το επετειακό 15ο Συνέδριο της Ν.Δ. στις 5-7 Απριλίου που συμπίπτει με τα 50 χρόνια από την ίδρυση του κόμματος, το κλίμα στο εσωτερικό μόνο πανηγυρικό δεν είναι.
Τα 50 χρόνια συμπίπτουν με τη νεοφιλελεύθερη νεομητσοτακική μετάλλαξη της Ν.Δ. που επισφραγίζεται με τη διακηρυκτική ρητορική του Κυριάκου Μητσοτάκη για τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων, που επί των ημερών του έχουν εξελιχθεί σε κακόφημη έννοια καθώς σηματοδοτούν εκτεταμένη απορρύθμιση και διαφθορά, υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου, αποσάθρωση του κοινωνικού κράτους, αποτυχία του ανταγωνισμού όπως δείχνει η κυριαρχία των μονοπωλίων, των καρτέλ και των εναρμονισμένων πρακτικών, και περιφρόνηση των ταυτοτικών αρχών της Ν.Δ.
Το πλέον ενδεικτικό του κλίματος κατήφειας που επικρατεί είναι η στάση των δύο πρώην προέδρων και πρωθυπουργών του κόμματος. Οι πληροφορίες από τα γραφεία των δύο πρώην αναφέρουν ότι Κώστας Καραμανλής και Αντώνης Σαμαράς ακόμη δεν έχουν αποφασίσει τι στάση θα κρατήσουν. Στα συνέδρια που πραγματοποιήθηκαν επί προεδρίας του Κυριάκου Μητσοτάκη ο μεν Κώστας Καραμανλής παραβρισκόταν αλλά απέφευγε να μιλήσει. Περιοριζόταν σε μία δήλωση στο ξεκίνημα ή διαρροή στην οποία υπογράμμιζε την κοινωνική και δημοκρατική φυσιογνωμία του κόμματος και την ανάγκη μέριμνας για τους κοινωνικά αδύναμους. Μετά το σκάνδαλο των υποκλοπών ο Κώστας Καραμανλής, αφού περιέγραψε περίπου σαν «ανόητο» τον Κυριάκο Μητσοτάκη για τους χειρισμούς του και για τη συγκάλυψη, αποχώρησε από τον κοινοβουλευτικό βίο. Δεν παύει όμως να είναι εμβληματική φυσιογνωμία για τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους της Ν.Δ.
Ο Αντώνης Σαμαράς, πάλι, κρατούσε διαφορετική στάση στα προηγούμενα συνέδρια, εκφωνούσε ομιλία που ήταν πάντα σε διαφορετικό, ενίοτε και αντίθετο, μήκος κύματος από αυτό του προέδρου -κυρίως για τα θέματα εξωτερικής πολιτικής- και μοιραζόταν το χειροκρότημα. Μέχρι στιγμής -καθώς είναι βέβαιο ότι όσο θα πλησιάζει η ημερομηνία της 5ης Απριλίου θα υπάρξουν επικοινωνίες και συνεννοήσεις- και οι δύο προσανατολίζονται στο να μην παραβρεθούν στο Συνέδριο, δείχνοντας εμπράκτως τη διαφωνία τους με την κυβερνητική πολιτική στα θέματα εξωτερικής πολιτικής, κοινωνικού κράτους, δημοκρατίας, αλλά και στη γενικότερη ιδεολογική και πολιτική μετάλλαξη της Ν.Δ. σε νεοφιλελεύθερη και «δικαιωματιστική» κατεύθυνση.
Υπό την ηγεσία του Κυριάκου Μητσοτάκη η Ν.Δ. διατήρησε την ενότητά της (αφού πάντα η Δεξιά συγκρατείται από την προοπτική και την άσκηση της εξουσίας), ωστόσο τριχοτομήθηκε: Παλαιοί και νεομητσοτακικοί που εμπλουτίστηκαν με τους «πασοκοποταμίσιους», όπως αποκαλούσαν περιφρονητικά τις «μετεγγραφές» από τον σημιτικό εκσυγχρονισμό και το Ποτάμι, καραμανλικοί και σαμαρικοί. Με την αποχώρηση του Κώστα Καραμανλή από τον κοινοβουλευτικό βίο καραμανλικοί και σαμαρικοί τείνουν να συγχωνευτούν. Έγινε εμφανές στο νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια. Η δεξιά πτέρυγα της Ν.Δ. δεν έχει συμβιβαστεί με την άνοδο στο εσωτερικό χρηματιστήριο των μεταγραφών όπως ο Κυριάκος Πιερρακάκης, ο Θεόδωρος Λιβάνιος, η Ειρήνη Αγαπηδάκη, ή παλαιότερων όπως ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, ο Γιώργος Φλωρίδης, ο Τάκης Θεοδωρικάκος που μπαινοβγαίνει στην κυβέρνηση.
Προβληματισμός για την επόμενη ημέρα
Μοιάζει παράδοξο ή και βιαστικό, αλλά έχει αρχίσει ο προβληματισμός για την επόμενη ημέρα της Ν.Δ. Προβληματισμός που συναρτάται στις αναλύσεις των επικριτών με το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Οι βουλευτές διαφωνούν με ζητήματα όπως ο γάμος, η διαχείριση των ελληνοτουρκικών, αλλά και η αντιμετώπιση της ακρίβειας. Οι ίδιοι επισημαίνουν την έκταση της διαφθοράς που έχει διαχυθεί μέχρι τη βάση της κοινωνικής και οικονομικής πυραμίδας σε σημείο που πλέον εμποδίζει την οικονομική δραστηριότητα, παρότι συντηρεί εκλογικές πελατείες και μαύρα ταμεία. Στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους περιγράφουν καταστάσεις όπου οι μίζες για συμμετοχή σε χρηματοδοτούμενα έργα φτάνει από 15% έως 30%. Ένας σημαντικός αριθμός βουλευτών συγκρατείται από την προοπτική ενός μεγάλου ανασχηματισμού και τους υπουργικούς θώκους που υποσχέθηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε διαφωνούντες προκειμένου να τους μεταπείσει για να μην καταψηφίσουν το νομοσχέδιο για τον γάμο.
Προβλέπουν πτώση κάτω από το 30%
Κρίσιμο ρόλο παίζει η υφέρπουσα πυρκαγιά στις σχέσεις της ηγεσίας της Ν.Δ. με την Εκκλησία, που εξέλαβε τον γάμο των ομοφύλων ως αμφισβήτηση οντολογικής φύσης. Οι επιδοκιμασίες και το χειροκρότημα στις τοπικές εκδηλώσεις των βουλευτών που καταψήφισαν σε συνδυασμό με τις αποδοκιμασίες ή την επιφυλακτικότητα των ψηφοφόρων προς όσους «υπέκυψαν» είναι ενδεικτικές του κλίματος που επιπλέον χωρίζει τους βουλευτές σε δύο κατηγορίες.
Στο θεωρητικό ενδεχόμενο ενός αρνητικού αποτελέσματος στις ευρωεκλογές -αφού δεν προκύπτει από τα στοιχεία των δημοσκοπήσεων και δεν μοιάζει πιθανό-, ορισμένοι είναι βέβαιοι ότι θα υπάρξει δημόσια αμφισβήτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη από το εσωτερικό του κόμματος. Το κρίσιμο ερώτημα, βέβαια, είναι «ποιο θεωρείται αρνητικό αποτέλεσμα;». Η απάντηση που δίνουν όσοι προετοιμάζονται είναι ένα αποτέλεσμα στο bottom line των δημοσκοπήσεων, γύρω στο 28%-29% - είναι ενδιαφέρον ότι και πρώην υπουργοί του Κυριάκου Μητσοτάκη το προβλέπουν. Πολύ περισσότερο αν συνδυαστεί με άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. κοντά στα ποσοστά των βουλευτικών εκλογών. Σύμφωνα με μια άλλη εκτίμηση, πάντα από το εσωτερικό της Ν.Δ., ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα παίξει τα ρέστα του για ένα ποσοστό πάνω από 30% για να ανοίξει τον δρόμο της διαφυγής του από τη ζοφερή πραγματικότητα που διαμόρφωσε η πολιτική του προς ευρωπαϊκό αξίωμα. Με πικρόχολο χιούμορ οι επικριτές του λένε «ξόδεψε πολιτικό κεφάλαιο με τον γάμο των ομοφύλων για να καλύψει στην Ε.Ε. το αρνητικό ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου για την κατάσταση του Κράτους Δικαίου και τώρα είναι αντιμέτωπος στην Ευρώπη με τα Τέμπη και με το σκάνδαλο Ασημακοπούλου».
