Οι εσωκομματικές εκλογές στον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία μονοπώλησαν το ενδιαφέρον τις προηγούμενες μέρες, με αποτέλεσμα να μένουν στην άκρη τα σοβαρά προβλήματα της κοινωνίας. Τη δημοσιότητα -ως έναν βαθμό λογικά- απασχόλησε η εσωκομματική αντιπαράθεση, που έγινε με όρους μονομαχίας μέχρις εσχάτων, ωστόσο, παρόλο που ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. εκλέχθηκε και η διαδικασία ολοκληρώθηκε, τα φώτα δεν λένε να φύγουν από τα ενδότερα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Το θέμα άλλωστε εξυπηρετεί ποικιλοτρόπως. Πρώτα απ’ όλα, παραδοσιακά χαίρονται να ασχολούνται με διασπάσεις, και ειδικά στον χώρο του Κέντρου ή της Αριστεράς. Είναι θέματα που τρέφουν τον δημόσιο διάλογο με αντιπαραθέσεις, ενώ υπερτονίζεται κάθε λέξη από το ένα ή το άλλο στρατόπεδο (πάντα υπάρχουν έπειτα από εσωκομματικές διαδικασίες), ώστε να αποκαλύπτονται διαρκώς νέα casi belli.
Δεύτερον, τι πιο βολικό για τη δεξιά κυβέρνηση από το να κατακλύζεται ο τηλεοπτικός χρόνος από αντεγκλήσεις και συγκρούσεις στο πεδίο της αντιπολίτευσης; Κατά συνέπεια, αντί να ακούγεται κριτική για την καταστροφική, σε όλα τα επίπεδα, διακυβέρνηση Μητσοτάκη, παρουσιάζεται η αξιωματική αντιπολίτευση σε εικόνα διάλυσης.
Τρίτον, η ειδησεογραφία δομείται με όρους κουτσομπολιού, ώστε το αδιαμφισβήτητο μήνυμα που λαμβάνει ο κόσμος να είναι «α, καλά, αυτοί τρώγονται». Η Ν.Δ. έτσι παραμένει ο μόνος αξιόπιστος πόλος για διακυβέρνηση, παρά τις καταστροφικές συνέπειες της πολιτικής της σε όλα τα επίπεδα: υποδομές της χώρας, εξαθλίωση εργατικού δυναμικού, λειτουργία της Δημοκρατίας.
Η νέα συνθήκη λειτουργεί λυτρωτικά για την κυβέρνηση σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία, διότι στα μάτια των πολιτών η αξιωματική αντιπολίτευση παρουσιάζεται απολύτως αποδιοργανωμένη. Είναι ένα «παιχνίδι» στο οποίο επενδύει η Ν.Δ. και υπονομεύει τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης ως εναλλακτικού πόλου διακυβέρνησης.
Κατά συνέπεια, δεν ακούσαμε πουθενά ότι, παρά τις εξαγγελίες για αποζημιώσεις και στήριξη, οι άνθρωποι στη Θεσσαλία αγωνίζονται να σταθούν στα λασπόνερα και τα funds παίρνουν τις «ακατάσχετες» αποζημιώσεις. Καμία συζήτηση για την ακρίβεια, την οποία η κοινωνία υπομένει χωρίς ουσιαστική στήριξη.
Επίσης, προς μεγάλη ικανοποίηση της δεξιάς κυβέρνησης, πέρασε σχεδόν απαρατήρητο το νέο ασφαλιστικό, όπως και ότι οι «ελεύθεροι επαγγελματίες» αποτελούν τον καινούργιο στόχο της κυβέρνησης. Παράλληλα, τα «πραξικοπήματα» σε ΑΔΑΕ και ΕΣΡ επιβεβαιώνουν τον στόχο για απόλυτο κυβερνητικό έλεγχο σε κάθε πτυχή του κοινοβουλευτισμού. Η κυβέρνηση μάλιστα ποντάρει σ’ αυτό τόσο, που χρησιμοποίησε τις ακροδεξιές της εφεδρείες αναβαθμίζοντας τον Βελόπουλο σε νομιμοποιημένο, πλέον, εκλεκτό συγγενή.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. έχει μπροστά του πολλή δουλειά.
