Οι φωτιές που απειλούν τη μισή Ελλάδα -ακόμη-, η αγωνία για την ασφάλεια ανθρώπων, ζώων, σπιτιών, καλλιεργειών και η απέραντη περιβαλλοντική καταστροφή δεν αφήνουν πολύ χώρο στη δημόσια συζήτηση ούτε για την εξωτερική πολιτική ούτε για την εθνική άμυνα. Άλλωστε, τα στρατόπεδα και οι πτέρυγες μάχης στην Ελλάδα φαίνεται ότι απειλούνται από τη φωτιά - και όχι από τους Τούρκους. Ωστόσο, Θεού θέλοντος και ανέμου επιτρέποντος, οι φωτιές αύριο-μεθαύριο θα σβήσουν, όσα αποκαΐδια κι αν αφήσουν πίσω τους. Οι κινήσεις στην εξωτερική πολιτική, αντίθετα, έχουν συνέχεια, ενίοτε πολύ μεγαλύτερη από τη διάρκεια ζωής μιας κυβέρνησης. Και φαίνεται ότι με όση επιμέλεια έχει σχεδιάσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη τη δασοπροστασία, με άλλη τόση κάνει τις επιλογές της στην εξωτερική πολιτική. Με τεράστιες δόσεις επικοινωνίας και ελάχιστη περίσκεψη.
Αυτό φάνηκε και με την περιβόητη Διάσκεψη της Αθήνας, στην οποία ο πρωθυπουργός ήθελε -όπως είπε- να δείξει πόσο προωθητικός είναι ο ρόλος της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή πορεία των Δυτικών Βαλκανίων. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η συνάντηση δεν λειτούργησε καθόλου προωθητικά για τα Δυτικά Βαλκάνια. Αντιθέτως, η απουσία ενός από τους ηγέτες της περιοχής -επειδή δεν προσκλήθηκε- ανέδειξε και πάλι τα εμπόδια στην ευρωπαϊκή προοπτική της. Τις εντάσεις, τα ανοιχτά μέτωπα και τις απειλές για βέτο - μάλιστα διαχρονικά. Μπορεί να αρέσει στο εσωτερικό ακροατήριο η... πυγμή του Κυριάκου Μητσοτάκη να μην καλέσει τον φίλο του Έντι Ράμα, εξαιτίας της υπόθεσης Μπελέρη, ωστόσο διπλωματική επιτυχία δεν τη λες.
Οσο για τον Αλβανό πρωθυπουργό, βρήκε χθες την ευκαιρία να εμφανιστεί υπεράνω - χωρίς να μπει στην ουσία της υπόθεσης του προφυλακισμένου και εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρρας Φρέντι Μπελέρη. Με ανάρτησή του αφήνει αιχμές για τη μη πρόσκλησή του στη βαλκανική μάζωξη στην Αθήνα -αντ’ αυτού προσκλήθηκε ο Πρόεδρος της Αλβανίας-, τονίζει όμως ότι δεν αντέδρασε νωρίτερα για να μην προκαλέσει θόρυβο πριν και κατά τη διάρκεια των συναντήσεων.
Ο Ράμα χαιρετίζει την πρωτοβουλία του Μητσοτάκη λέγοντας ότι «η περιοχή χρειάζεται την Ελλάδα» και αποκαλύπτει ότι έχει προσκαλέσει τον Έλληνα ομόλογό του τον Οκτώβριο στα Τίρανα να συμμετάσχει στη Σύνοδο της Πρωτοβουλίας του Βερολίνου, λέγοντας πως δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί να προσκαλέσει στη θέση του την Ελληνίδα Πρόεδρο. Αυτό που δεν λέει ο Ράμα είναι ότι η σύνοδος των Τιράνων δεν είναι άτυπη, όπως το δείπνο Μητσοτάκη στην Αθήνα - και ότι ο ίδιος δεν είναι ο μοναδικός οικοδεσπότης. Οπότε πολύ δύσκολα θα μπορούσε να μην καλέσει τον Έλληνα πρωθυπουργό.
Πέρα, όμως, από την περιορισμένη έως ανύπαρκτη επιτυχία του δείπνου σε σχέση με τον υποτιθέμενο στόχο του -την επιτάχυνση της ενταξιακής πορείας των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων-, ο Μητσοτάκης κατάφερε με αυτό το ραντεβού να δεσμεύσει την Ελλάδα και τα Βαλκάνια στη στρατιωτική στήριξη της Ουκρανίας. Άλλωστε, ο πραγματικός πρωταγωνιστής του βαλκανικού δείπνου ήταν ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Και η πραγματική είδηση ήταν η προσφορά της Ελλάδας να εκπαιδεύσει τους Ουκρανούς πιλότους στα μαχητικά F-16, τα οποία δεσμεύτηκαν να προσφέρουν η Ολλανδία και η Δανία.
Βούτσης: Υπεργολαβία του ΝΑΤΟ
Με την απόφαση του πρωθυπουργού για εκπαίδευση των Ουκρανών πιλότων διαφώνησε από την πρώτη στιγμή η αξιωματική αντιπολίτευση. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. κατήγγειλε την περαιτέρω εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο στην Ουκρανία, μια εμπλοκή που δεν συζητήθηκε ποτέ στη Βουλή, ούτε καν για τα μάτια του κόσμου.
Την έντονη διαφωνία του και τον προβληματισμό του για το πού μπορεί να οδηγήσει αυτή η κίνηση εξέφρασε και ο Νίκος Βούτσης, ο οποίος χαρακτήρισε τη συμφωνία Μητσοτάκη-Ζελένσκι «υπεργολαβία του ΝΑΤΟ». Μιλώντας στον ρ/σ 105,5 Στο Κόκκινο, ο πρώην πρόεδρος της Βουλής επισήμανε πως «η συνάντηση των Αθηνών» με τους ηγέτες των Δυτικών Βαλκανίων και τον Ουκρανό Πρόεδρο και οι εξαγγελίες που έγιναν από τον πρωθυπουργό δεν αφορούν διαμεσολάβηση και αναβάθμιση της παρουσίας της χώρας για τη σταθερότητα στην περιοχή, όπως επικοινωνιακά παρουσιάστηκε. Αντιθέτως, «η συνάντηση αυτή αποτέλεσε το περιτύλιγμα μιας συμφωνίας της ελληνικής κυβέρνησης με την Ουκρανία, συμφωνία που, από ό,τι φαίνεται, έχει αναληφθεί με πρωτοβουλία της ελληνική κυβέρνησης, ιδιαίτερα δε η εκπαίδευση των Ουκρανών πιλότων».
Σύμφωνα με τον Βούτση, η συμφωνία αυτή είναι ένα είδος υπεργολαβίας στους κεντρικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, μέρος της οποίας ανέλαβαν, όπως είδαμε, και η Δανία με την Ολλανδία, που παρέχουν τον οπλισμό. Το ιστορικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ εκτίμησε ότι αυτή η συμφωνία οδηγεί σε επικίνδυνη κλιμάκωση στην περιοχή και σε ενίσχυση στα όρια της άμεσης εμπλοκής της χώρας μας στην εμπόλεμη κατάσταση στην Ουκρανία. «Πρόκειται για μία πολύ προβληματική εξέλιξη, η οποία είναι εντελώς έξω από τις πάγιες αρχές της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και συνιστά προωθημένη εφαρμογή του δόγματος Μητσοτάκη για πρόθυμο και δεδομένο σύμμαχο, μια πολιτική που εμφανίζει τη χώρα επισπεύδουσα ακόμα και για το θέμα της ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και τείνει να καταστήσει τη χώρα μας ενεργητικά συμμετέχουσα στις πολεμικές συγκρούσεις» υποστήριξε ο Νίκος Βούτσης.
