Σε αυτή την προεκλογική περίοδο η Ν.Δ. βαδίζει με την αλαζονεία του νικητή για να προκαταβάλει το εκλογικό αποτέλεσμα. Επιτίθεται με σφοδρότητα και απανωτά fake news στους πολιτικούς της αντιπάλους, ενώ στο όνομα της «μη τοξικότητας» της δίνεται συχνά το πλεονέκτημα να μένει στο απυρόβλητο.
Ελπίζαμε ότι έστω τώρα θα γινόταν κάποιος προγραμματικός διάλογος, αλλά απέχουμε μακράν από αυτό. Αντίθετα, αποσιωπάται τι θα εφαρμόσει το κόμμα που έλαβε 40% στις προηγούμενες εκλογές διότι κανείς δεν ρωτά τους εκπροσώπους της Ν.Δ., ενώ ακόμα και όταν σπάνια ερωτώνται, οι υπεκφυγές τους θεωρούνται επαρκείς και δεν πρόκειται κανείς να επανέλθει με νέο ερώτημα.
Αγνοούμε πλήρως, λοιπόν, πόσο τελικά κοστίζει το πρόγραμμα της Ν.Δ., αφού κανείς δημοσιογράφος δεν θα ρωτήσει. Κοστίζει 5,5, 8,5 ή 9,5 δισ. ευρώ; Γιατί έχουν ακουστεί όλα από στελέχη της. Κανείς δεν ρωτά ούτε που θα βρει τα λεφτά για να αυξήσει τον κατώτατο μισθό ή να συνεχίσει έστω τα pass, που, αν και επιδόματα, συχνά παρουσιάζονται ως μόνιμες παροχές.
Κανείς δημοσιογράφος δεν ρωτά τους εκπροσώπους της Ν.Δ. τι θα κάνει με τα κόκκινα δάνεια, παρόλο που 700.000 νοικοκυριά απειλούνται να μείνουν στον δρόμο. Κανείς δεν τους ρωτά αν θα ιδιωτικοποιήσουν το νερό, με δεδομένο ότι ενώ είναι δημόσιο αγαθό, το έχει συμπεριλάβει στις αρμοδιότητες της ΡΑΕ, μιας ρυθμιστικής Αρχής, δηλαδή, για αγορές.
Γιατί δεν ρωτάνε ποια μέτρα σκοπεύει να πάρει για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων, την ακρίβεια ή πώς η Ν.Δ. υπόσχεται μόνιμες προσλήψεις γιατρών, όταν ολόκληρη τετραετία δεν έκανε ούτε μία; Τι θα κάνει για τους χιλιάδες επαγγελματίες και αγρότες που μένουν εξαιτίας της ανασφάλιστοι;
Γιατί αρκούνται στο αφήγημα της Ν.Δ. ότι όλα αυτά είναι fake news της αντιπολίτευσης; Γιατί οι πολίτες πρέπει να πάνε να ψηφίσουν μέσα στην άγνοια και στο σκοτάδι για το τι μέλλει γενέσθαι αν ξαναβγεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης;
Να θυμίσω ότι οι δημοσιογράφοι εκπροσωπούν την κοινωνία. Δουλειά τους, λοιπόν, είναι, ανεξάρτητα από όποια ιδεολογική ή κομματική ένταξη έχουν, να αναδεικνύουν τα προβλήματα που την απασχολούν και, φυσικά, ισάξια όλες τις απόψεις, προτάσεις γι’ αυτά. Οφείλουν εκ του ρόλου τους να θέτουν ερωτήματα ώστε να μην υπάρχουν τυχόν «κρυφές ατζέντες». Είναι σεβασμός στη Δημοκρατία και περιφρούρηση της αξιοπιστίας τους... Το ποιους θέλεις να εκπροσωπείς είναι θέμα επιλογής και στάσης, η ερώτηση όμως είναι η πεμπτουσία του επαγγελματικού τους ρόλου και κάποιοι συστηματικά την αρνούνται.
