Η αποκάλυψη, από την εφημερίδα Documento, στοιχείων για την παρακολούθηση από την ΕΥΠ του Κωστή Χατζηδάκη ανάγκασε την κυβέρνηση να αλλάξει τη γραμμή άμυνάς της. Κατανοώντας ότι στην περίπτωση του κορυφαίου υπουργού δεν χωράει επίκληση λόγων εθνικής ασφάλειας και ότι η στρατηγική υποβάθμισης των παρακολουθήσεων μόνο ενοχή δείχνει, η κυβέρνηση αφήνει τώρα ανοιχτό το ενδεχόμενο η παρακολούθηση Χατζηδάκη να έχει γίνει όντως, με τον εκπρόσωπό της να την αποδίδει σε «δραστηριότητες εκτός πλαισίου» που ενδεχομένως «αναπτύχθηκαν στο εσωτερικό της ΕΥΠ». Αυτή η αλλαγή γραμμής, υπό την πίεση των αποκαλύψεων, δείχνει τη δυσχερή θέση στην οποία έχει οδηγηθεί το κυβερνητικό στρατόπεδο από την πολιτική σύγκρουση των τελευταίων μηνών. Μόνο που τώρα προκύπτουν νέα ζητήματα.
Ενα τέτοιο ζήτημα είναι ότι, κατά πάσα πιθανότητα, αυτά που ισχύουν για την παρακολούθηση Χατζηδάκη ισχύουν και για την παρακολούθηση του στρατηγού Φλώρου. Κι αν υπάρχει θέμα αυτονομημένων κέντρων της ΕΥΠ που παρακολουθούσαν τον αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων, το θέμα είναι σαφώς πιο περίπλοκο και η κυβέρνηση δεν μπορεί να παραστήσει ότι το κλείνει με φιλικές διαβεβαιώσεις του τύπου «ο πρωθυπουργός δεν ήξερε». Πρέπει να αποκαλυφθεί ποιος ήξερε, ποιος παρακολουθούσε, τι στοιχεία είχε βρει και πού τα είχε διοχετεύσει. Αλλά η κυβέρνηση δείχνει περισσότερη σπουδή να αφαιρέσει τον Μητσοτάκη από το κάδρο, παρά να βρει ποια είναι τα κέντρα των εξωθεσμικών δραστηριοτήτων που λειτούργησαν στην ΕΥΠ. Σε άλλη περίπτωση, με όσα βγαίνουν τελευταία στη δημοσιότητα θα περίμενε κανείς ο πρωθυπουργός να έχει υποψιαστεί την ύπαρξη τέτοιων κέντρων εδώ και καιρό και να έχει κινηθεί αποφασιστικά για την εξουδετέρωσή τους∙ και να κάνει και τις σχετικές ανακοινώσεις στη Βουλή αντί να φεύγει άτακτα για να μην απαντήσει αν παρακολουθούνται ο Φλώρος και ο Χατζηδάκης.
Εχει υπογράψει η εισαγγελέας Βλάχου;
Το κρίσιμο ερώτημα είναι ένα: οι διατάξεις για την παρακολούθηση του Χατζηδάκη φέρουν την υπογραφή της εισαγγελέως Βλάχου ή όχι; Αν η εισαγγελέας που εποπτεύει την ΕΥΠ έχει υπογράψει την παρακολούθηση, δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν: ή ότι είναι μέρος του εξωθεσμικού παράκεντρου, ή ότι υπογράφει ό,τι της δώσουν. Και στις δύο περιπτώσεις, τινάζεται στον αέρα όλη η κυβερνητική γραμμή για την παρακολούθηση Ανδρουλάκη, που βασίστηκε στο ότι η νομιμότητα της επισύνδεσης και οι λόγοι εθνικής ασφαλείας που την επέβαλαν τεκμαίρονται από το κύρος της εισαγγελικής έγκρισης. Αν πάλι η παρακολούθηση δεν έχει εγκριθεί από την εισαγγελέα Βλάχου, τότε είναι σοβαρά εκτεθειμένος ο Μητσοτάκης, που, παίρνοντας προσωπικά τον έλεγχο της υπηρεσίας, άφησε να γίνονται τέτοια αδιανόητα πράγματα κάτω από τη μύτη του. Σ’ αυτή την περίπτωση, πάντως, θα περίμενε κανείς από τον πρωθυπουργό, αντί να το σαββατοκύριακο να σκηνοθετεί γεγονότα για να διαβεβαιώσει ότι η σχέση του με τον Χατζηδάκη παραμένει αδιατάρακτη, να έχει μπει στην ΕΥΠ να τα κάνει φύλλο και φτερό. Κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να συμβαίνει. Εξίσου εντυπωσιακή ήταν και η άγνοια που δήλωσε χθες στη Βουλή ο υπουργός Εθνικής Άμυνας για την παρακολούθηση του στρατηγού Φλώρου, ως η ασφάλεια των επικοινωνιών του αρχηγού ΓΕΕΘΑ να μην είναι θέμα πρωτεύουσας σημασίας για την πολιτική ηγεσία του υπουργείου.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και το «αδιανόητο»
«Είναι αδιανόητο να υπονοείται ότι ο πρωθυπουργός γνώριζε ή, πολύ περισσότερο, είχε δώσει εντολή για την παρακολούθηση Χατζηδάκη» είπε την Κυριακή ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, παραβλέποντας ότι το οποιοδήποτε ηθικό πλεονέκτημα της κυβέρνησης στην υπόθεση των υποκλοπών έχει γίνει σκόνη από τις πρώτες ώρες των αποκαλύψεων, με τα στοιχεία να καταστρέφονται, τις εταιρείες λογισμικού υποκλοπών να αλλάζουν χέρια μεταχρονολογημένα, την προσπάθεια να φορτωθούν οι παρακολουθήσεις σε αίτημα ξένων χωρών ή την ψήφιση ενός νομοσχεδίου με στόχο να περιορίσει τη δραστηριότητα της ΑΔΑΕ. Ο ίδιος ο Χατζηδάκης έσπευσε κι αυτός να δηλώσει ότι δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα εμπλοκής του Κ. Μητσοτάκη στην παρακολούθησή του. Στην πραγματικότητα, με δεδομένο ότι ο Χατζηδάκης χειρίστηκε για 17 μήνες τον τομέα της Ενέργειας, όπου τα συμφέροντα που διασταυρώνονται είναι ισχυρότατα και οι άκρες τους φτάνουν μέχρι το Μέγαρο Μαξίμου, τίποτα απολύτως δεν είναι αδιανόητο. Όλα είναι ανοιχτά και είναι υποχρέωση των εισαγγελικών Αρχών να τα αποκαλύψουν. Μόνο που οι εισαγγελικές Αρχές δείχνουν να ενδιαφέρονται περισσότερο να μπλοκάρουν τη δημοσιοποίηση των παρακολουθήσεων της ΕΥΠ από την ΑΔΑΕ στον Τσίπρα, παρά να προχωρήσουν στην ταχεία διαλεύκανση της υπόθεσης. Βλέποντας όλα αυτά, η κοινή γνώμη αντιλαμβάνεται ότι το να παρακολουθεί ο Μητσοτάκης τον Χατζηδάκη και το να έχει μετατρέψει τις μυστικές υπηρεσίες σε παρακρατικό μαγαζί του είναι τόσο αδιανόητο όσο ήταν αδιανόητο μέχρι προχθές το να αμφισβητείται ο εθνικός ρόλος της ΕΥΠ και της εισαγγελέως Βλάχου.
Αν όλα αυτά ήταν πράγματι αδιανόητα, η κυβέρνηση δεν θα είχε βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο και θα ήταν σε θέση να δώσει κάποιες πειστικές απαντήσεις αντί να ασχολείται επιμόνως με τη συγκάλυψη. Τώρα παραδέρνει περιμένοντας καινούργιες αποκαλύψεις. Και η έμμεση παραδοχή των παρακολουθήσεων ανοίγει περισσότερο το θέμα αντί να το κλείνει. Αν συνυπολογίσει κανείς και την πίεση από τα διεθνή δημοσιεύματα, αντιλαμβάνεται ότι η υπόθεση των παρακολουθήσεων εξελίσσεται πολύ άσχημα για την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
