Το ιστορικό πλέον και αμετάκλητο βούλευμα του Συμβουλίου του Ειδικού Δικαστηρίου για τη δήθεν σκευωρία της Novartis και τις καταγγελίες του Σάμπυ Μιωνή για το δήθεν παραδικαστικό σε βάρος του δημιούργησε ένα δεδικασμένο που αποτελεί πράγματι ιστορική κατάκτηση της Δημοκρατίας μας, που γιόρταζε κιόλας τα 48 της χρόνια αυτές τις ημέρες. Θα έπρεπε να είναι αυτονόητο, αφού είναι κατοχυρωμένο και από το σύνταγμα, το γεγονός ότι οι εισαγγελείς στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους μπορούν να ελέγχουν τις πράξεις των πολιτικών, όταν υπάρχουν σοβαρές καταγγελίες για πράξεις διαφθοράς είτε με έγγραφα είτε με μαρτυρικές καταθέσεις.
Εξίσου αυτονόητο θα έπρεπε να είναι το γεγονός ότι δημοσιογράφοι που ερευνούν τις ίδιες πράξεις διαφθοράς θα πρέπει να χαρακτηρίζονται ότι βοηθούν στη διασφάλιση βασικών ευρωπαϊκών αξιών, όπως η ελευθερία και η ισότητα, όπως έγραψε πρόσφατα και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προκηρύσσοντας το βραβείο Δάφνη Καρουάνα Γκαλίθια, που επιβραβεύει τη δημοσιογραφία που υπερασπίζεται αυτές τις αξίες. Τα δύο αυτά αυτονόητα αγαθά, δεδομένα για τις Δημοκρατίες του 2022, αμφισβητήθηκαν τα τελευταία τρία χρόνια με το αφήγημα της δήθεν σκευωρίας της Novartis, το οποίο υποστηρίχθηκε, δυστυχώς, από εμπλεκόμενους στο σκάνδαλο πολιτικούς, πρόθυμους δικαστές, αλλά και φοροφυγάδες επιχειρηματίες.
Δικαίωση της ερευνητικής δημοσιογραφίας
Το Δικαστικό Συμβούλιο του Ειδικού Δικαστηρίου με το βούλευμα στις 30 Ιουνίου αποκατέστησε ουσιαστικά τις αρχές της Δημοκρατίας, προστάτευσε εκείνους που υπηρέτησαν το καθήκον τους, τους εισαγγελείς που διερεύνησαν το σκάνδαλο Novartis, αλλά και τους δημοσιογράφους, που άδικα σύρθηκαν σε ανακρίσεις γιατί τόλμησαν να ελέγξουν το ανέγγιχτο, σύμφωνα με καθηγητές, εμπλεκόμενους, αλλά και περιφερόμενους σε κανάλια νομικούς που θίχτηκαν από ένα βούλευμα που θα μείνει σίγουρα στα νομικά ιστορικά ως μήνυμα δημοκρατίας.
Το βούλευμα αποτελεί ύμνο για την ερευνητική δημοσιογραφία, δικαιώνει όσους υπηρέτησαν και αγωνίστηκαν για την ελευθερία του λόγου, ενώ υπό την πίεση των αντιδράσεων διεθνών δημοσιογραφικών ενώσεων για τις διώξεις των δημοσιογράφων Βαξεβάνη και Παπαδάκου αποκαταστάθηκε το δικαίωμα των ανθρώπων του Τύπου να ελέγχουν τους φορείς της εξουσίας.
Κατέπεσε ο παραλογισμός της σκευωρίας
Από εκείνους που άσκησαν κριτική στο δήθεν «λογικά ασύντακτο, αντιφατικό και αναιτιολόγητο βούλευμα» οι πλέον επικίνδυνοι είναι εκείνοι που θεωρούν ότι είναι οι μοναδικοί και γνήσιοι ερμηνευτές του συντάγματος θεωρώντας ότι η υψηλή γνώση και η ευφυΐα που διαθέτουν τους δίνει το δικαίωμα να ερμηνεύουν κατά το δοκούν το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Η αλήθεια είναι ότι κανένας δεν είναι ο μοναδικός γνήσιος εκφραστής ή κάτοχος της ψιλής κυριότητας του συντάγματος και κανένας δεν μπορεί να επιβάλει τη λογική σε έναν παραλογισμό νοητό και πραγματικό που κάποιοι προσπάθησαν να επιβάλουν επί τρία ολόκληρα χρόνια στη Βουλή και την κοινή γνώμη. Το περιεχόμενο του βουλεύματος παρουσιάζει ίσως λογικά κενά, αφού επιχειρεί να απαντήσει σε παράλογα κατηγορητήρια σε βάρος εισαγγελέων, δημοσιογράφων, αλλά και του πρώην υπουργού κατά της Διαφθοράς.
Το Δικαστικό Συμβούλιο, που συγκροτήθηκε υπό τον αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου Μιλτιάδη Χατζηγεωργίου (προήχθη πράγματι από την κυβέρνηση Μητσοτάκη τον Ιούνιο του 2021) και στο οποίο συμμετείχε ως απλό μέλος ο συνταξιοδοτηθείς πρόσφατα πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας Δημήτρης Σκαλτσούνης (επίσης επελέγη από την κυβέρνηση Μητσοτάκη τον Ιούνιο του 2021), αρνήθηκε επί της ουσίας να επικυρώσει τον θεσμικά επικίνδυνο παραλογισμό της δήθεν σκευωρίας του μεγαλύτερου σκανδάλου, πράγματι, της Μεταπολίτευσης, του σκανδάλου της Novartis. Η κρίση να μην γίνει καμία κατηγορία κατά των Τουλουπάκη και Παπαγγελόπουλου για κατάχρηση εξουσίας σε σχέση με τα δέκα πολιτικά πρόσωπα, τα οποία περιγράφονταν ως "στόχοι" της δήθεν σκευωρίας Novartis, ήταν ομόφωνη. Παράλληλα, έδωσε μια ελπίδα σε όλο το δικαστικό σώμα: ότι οι πράξεις τους όταν υπηρετούν το καθήκον τους, όταν ελέγχουν πολιτικά πρόσωπα, δεν ποινικοποιούνται, αλλά αντίθετα προστατεύονται από τους ανώτατους δικαστές.
Λίγες ώρες πριν συνταξιοδοτηθούν, οι κύριοι Χατζηγεωργίου και Σκαλτσούνης αρνήθηκαν να επικυρώσουν τη θεωρία της δήθεν σκευωρίας και αποφάσισαν εκείνοι να υπηρετήσουν το δίκαιο μην υπολογίζοντας προσωπικά οφέλη που θα μπορούσαν να εισπράξουν στο μέλλον με θέσεις σε δημόσιες αρχές, όπως έκαναν αρκετοί άλλοι. Από την άλλη πλευρά, αν αρνούνταν να εκδώσουν το συγκεκριμένο βούλευμα, έστω με μία διάσκεψη, η υπόθεση θα έμενε ανοιχτή, θα συγκροτούνταν νέο Δικαστικό Συμβούλιο, χρόνος θα αναλωνόταν έως ότου ενημερωθούν οι νέοι δικαστές που θα κληρώνονταν και φυσικά θα ήταν προβληματική και η συγκρότηση του Ειδικού Δικαστηρίου, αφού το σύνταγμα ρητά ορίζει ότι στην κληρωτίδα μπαίνουν μόνο όσοι έχουν προαχθεί στους βαθμούς του αρεοπαγίτη ή του αντιπροέδρου, αλλά και των αντίστοιχων βαθμών του ΣτΕ πριν από την απόφαση παραπομπής του πολιτικού προσώπου, δηλαδή πριν από τον Ιούλιο του 2020. Έχει γραφτεί πολλές φορές ότι στον Άρειο Πάγο τον Ιούνιο του 2020-2021 συνταξιοδοτήθηκαν περίπου 60 αρεοπαγίτες και αντιπρόεδροι του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Η παραπομπή για άλλο θέμα των Παπαγγελόπουλου-Τουλουπάκη στο Ειδικό Δικαστήριο, τη μη αποστολή δικογραφίας που αφορούσε τους Κουρουμπλή και Ξανθό, έγινε με οριακή πλειοψηφία, ενώ η παραπομπή Παπαγγελόπουλου για το σκάνδαλο Βγενόπουλου είναι πράγματι ανιστόρητη, αφού η συγκεκριμένη υπόθεση ήταν αποδεδειγμένα και ιστορικά μία από τις αιτίες της καταστροφής της οικονομίας της Κύπρου.
Το ιστορικό χρέος των δικαστών
Οι ανώτατοι δικαστές που θα κληθούν τον Σεπτέμβριο να κρίνουν τη συγκεκριμένη υπόθεση έχουν κι αυτοί ιστορικό χρέος να υπηρετήσουν τη νομιμότητα και να δημιουργήσουν ένα ιστορικό δεδικασμένο που θα απορρίπτει τη σκοπιμότητα της πολιτικής πλειοψηφίας που μπαίνει στον τελευταίο χρόνο της διακυβέρνησης της χώρας με τη σύσταση δύο Ειδικών Δικαστηρίων σε βάρος δύο πρώην υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., οι οποίοι απέδωσαν ή επιχείρησαν να εισπράξουν τα δημόσια ταμεία εκατομμύρια ευρώ από εκείνους που λυμαίνονταν το δημόσιο χρήμα. Ιστορική λεπτομέρεια: και οι δύο παραπεμπόμενοι πρώην υπουργοί είναι πολιτικοί αντίπαλοι της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
