Σαν χθες, πριν από 81 χρόνια, το βράδυ της 30ής προς την 31η Μαΐου 1941, ο Μανώλης Γλέζος και ο Απόστολος Σάντας κατέβασαν από την Ακρόπολη τη γερμανική σημαία με τον αγκυλωτό σταυρό. Ήταν μια γενναία πράξη αντίστασης από δύο 19χρονους, με έντονο συμβολισμό απέναντι στο καθεστώς που είχε επιβληθεί στη χώρα. Η (υπό καθεστώς λογοκρισίας) Βραδυνή έγραφε ότι «δεν ήταν Έλληνες που αγαπούν το έθνος των», τους χαρακτήρισε «παράφρονες», ενώ οι δράστες (δηλαδή ο Γλέζος και ο Σάντας) καταδικάστηκαν ερήμην σε θάνατο.
Το ’χει η μοίρα της Ελλάδας, φαίνεται, οι νέοι να αντιστέκονται απέναντι στις καθεστωτικές αντιλήψεις. Και οι εξουσίες να τους καταδικάζουν. Τότε και σήμερα, ακόμα κι αν οι καταστάσεις προφανώς δεν είναι συγκρίσιμες.
Σε μια περίοδο που η ίδια η κυβέρνηση λέει ότι χρειάζεται εθνική ενότητα, επιτίθεται σε φοιτητές και φοιτήτριες. Δεν συζητά. Στέλνει τα ΜΑΤ. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Τάκης Θεοδωρικάκος στη Βουλή δηλώνει ότι «οι Έλληνες οφείλουμε να είμαστε ενωμένοι έναντι κινδύνων και προκλήσεων που εκδηλώνονται στη γειτονιά μας» και οι υφιστάμενοί του ρίχνουν ευθεία βολή κρότου-λάμψης σε άοπλο. Η κρότου-λάμψης βοήθησε για να είμαστε ενωμένοι;
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου αποκαλεί τους διαμαρτυρόμενους «τραμπούκους» και «ταραξίες». Δεν προβληματίζεται ούτε καν από τη Διεθνή Αμνηστία, που διαπιστώνει «υπερβολική χρήση βίας» από την αστυνομία. Άλλη μία διεθνής οργάνωση που επικρίνει την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Μόδα είναι; Σύμπτωση; Οι φωστήρες τού Μαξίμου έχουν κάποια εξήγηση γιατί η διεθνής κοινότητα βλέπει με μισό μάτι τον Μητσοτάκη;
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δίνει ιδεολογικό αγώνα στην Παιδεία και ειδικά στα πανεπιστήμια. Το κάνει για τρεις λόγους:
α) Γιατί πιστεύει στον νεοφιλελευθερισμό. Η αστυνομοκρατία είναι νύχι-κρέας με την πλήρη επιβολή του νεοφιλελευθερισμού στα ΑΕΙ (επαναφορά του υποκατώτατου μισθού για τους φοιτητές προανήγγειλε η Νίκη Κεραμέως). Χωρίς αυτήν, ο νεοφιλελευθερισμός δεν επιβάλλεται ούτε στα ΑΕΙ ούτε σε άλλη δραστηριότητα.
β) Γιατί θεωρεί πως μπορεί να αλλάξει την πολιτική ατζέντα. Η ακρίβεια, η αδυναμία των Ελλήνων να πάνε διακοπές, οι λογαριασμοί πλήγωσαν την κυβέρνηση.
γ) Η μάχη έχει και εσωκομματικές προεκτάσεις. Το Μαξίμου θέλει να αλώσει την «καραμανλική» Θεσσαλονίκη. Να πάρει το προπύργιό τους. Δεν είναι τυχαίο ότι οι τοπικοί βουλευτές σιωπούν.
Με τη νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη, το μοντέλο τής πολιτικής συναίνεσης και της αναζήτησης κοινωνικής ηρεμίας στην Ελλάδα τελειώνει. Το μοντέλο είναι «λιγότερος διάλογος, περισσότερος αυταρχισμός, απουσία κράτους στις κρίσεις, ο πολίτης μόνος του».
