Στις 2 Φεβρουαρίου 2016 ο πρόεδρος της Ν.Δ. Κυριάκος Μητσοτάκης (σε συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ) τάσσεται υπέρ της περικοπής συντάξεων. "Λέτε ναι στη μείωση επικουρικών;" τον ρωτά η Σία Κοσιώνη. "Δεν το έκρυψα" απαντά θαρρετά ο Κ. Μητσοτάκης. "Δηλαδή στη μείωση συντάξεων..." επιμένει η δημοσιογράφος. Ακάθεκτος ο Κ. Μητσοτάκης: "Δεν το έκρυψα. Γι’ αυτό και σας λέω ότι εγώ μιλάω με τη γλώσσα της αλήθειας".
Σήμερα η κυβέρνηση στη Βουλή καταργεί το μέτρο της περικοπής των συντάξεων.
Άρα ο Κ. Μητσοτάκης θέλει να κοπούν συντάξεις, ενώ ο Αλ. Τσίπρας πέτυχε να μην υπάρξει άλλη περικοπή.
Η μείωση των συντάξεων είχε επιβληθεί με απαίτηση του ΔΝΤ για να κλείσει η αξιολόγηση.
Τότε η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ κατηγορούσαν την κυβέρνηση επειδή καθυστερούσε με τη διαπραγμάτευση και την πίεζαν να υπογράψει ό,τι ζητούσε το ΔΝΤ - λογικό, διότι η περικοπή των συντάξεων θα ήταν ο πολιτικός τάφος του ΣΥΡΙΖΑ.
Τελικά η κυβέρνηση με την πολιτική διαπραγμάτευση (την οποία επέκριναν η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ) πέτυχε να υπάρξουν και τα ισοδύναμα θετικά μέτρα (τα γνωστά ως αντίμετρα).
Τότε η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ φώναζαν ότι "δεν υπάρχουν αντίμετρα" και "διαβεβαίωναν" τους συνταξιούχους ότι το 2019 θα κοπούν οι συντάξεις. Έπεσαν μέσα...
Έναν χρόνο μετά, το καλοκαίρι του 2018, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ πρότειναν στην κυβέρνηση να προχωρήσει σε μονομερή ενέργεια και να "ξεψηφίσει" την περικοπή των συντάξεων. Δηλαδή τα δύο κόμματα που πίεζαν την κυβέρνηση να υποχωρήσει στις απαιτήσεις των δανειστών αιφνιδίως την πίεζαν "να σηκώσει μπόι" απέναντί τους.
Παγίδα; Προφανώς. Διότι μια μονομερής ενέργεια λίγες μέρες πριν βγει η Ελλάδα από τα Μνημόνια θα σταματούσε τη συμφωνημένη πορεία εξόδου και θα έριχνε τη χώρα ξανά στη δίνη της κρίσης και της διεθνούς αναξιοπιστίας.
Η κυβέρνηση δεν παρασύρθηκε. Επέμεινε στο δικό της σχέδιο - αυτό που εξηγούσε από την αρχή. Ότι θα αγωνιστεί να μην εφαρμοστεί η περικοπή των συντάξεων. Και το πέτυχε με τον δικό της τρόπο, βήμα - βήμα, με σταθερότητα και όχι με τις μονομερείς ενέργειες στις οποίες ήθελαν να τη σύρουν οι πολιτικοί της αντίπαλοι. "My way", όπως θα τραγουδούσε και ο Σινάτρα.
Έτσι, το πολιτικό πάρτι της αντιπολίτευσης πήρε τέλος. Και ο Κ. Μητσοτάκης ,από εκεί που ήταν κατήγορος, είναι πολιτικά απολογούμενος. Για την έλλειψη πολιτικών αρχών που επέδειξε όταν προέκυψε το θέμα των συντάξεων και για την υποκρισία με την οποία το χειρίστηκε. Επέδειξε ελάχιστο ενδιαφέρον για τους συνταξιούχους - αντίθετα, τα στελέχη του (π.χ. Άδωνις Γεωργιάδης, Γιάννης Βρούτσης), την ώρα που η κυβέρνηση έδινε τη μάχη για να μη γίνει η περικοπή, με μεγάλη ευκολία αποδεχόντουσαν την περικοπή ως αναπόφευκτη.
Είναι η επιτομή της αναξιοπιστίας της αντιπολίτευσης.
