Το επιχείρημα της κυβέρνησης για σημαντική αύξηση του κατώτατου μισθού, τέταρτη κατά σειρά μέσα σε μια πενταετία, που θα διαμορφώσει από σήμερα, 1η Απριλίου, τον κατώτατο μισθό στα 830 ευρώ μεικτά, ελάχιστα διορθώνει τις απώλειες που είχαν τα εισοδήματα των πιο χαμηλά αμειβόμενων εργαζομένων την τελευταία διετία, ενώ διατηρεί περίπου 570.000 εργαζόμενους στη ζώνη της φτώχειας.
Σε ποσοστιαίο επίπεδο, η αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 6,5% ανεβάζει τον κατώτατο μισθό από τα 780 ευρώ μεικτά στα 830 ευρώ και τα καθαρά διαμορφώνονται στα 707 ευρώ από 667.
Η μηνιαία ενίσχυση των εισοδημάτων των 570.000 εργαζομένων που αμείβονται με τις κατώτατες αποδοχές θα αυξηθεί κατά 50 ευρώ. Ωστόσο ούτε και αυτά τα χρήματα θα παραμείνουν στο σύνολό τους, καθώς οι καθαρές αποδοχές (μείον οι κρατήσεις) θα είναι 39 ευρώ, ενώ ο φόρος για εργαζόμενο χωρίς οικογενειακές υποχρεώσεις θα αυξηθεί από τα 69 ευρώ τον χρόνο στα 80 ευρώ. Με άλλα λόγια, η εφορία θα κρατήσει τις αυξήσεις 2 μηνών και από τα 468 ευρώ (καθαρή αύξηση για 12 μήνες), με αποτέλεσμα οι αυξήσεις σε ετήσια βάση να φτάνουν σωρευτικά τα 388 ευρώ. Έτσι η αύξηση των 50 ευρώ τον μήνα, που ανακοίνωσε χθες ο πρωθυπουργός, πέφτει στα 32 ευρώ.
Στη ζώνη της φτώχειας
Με τη νέα αύξηση του κατώτατου μισθού οι πραγματικές αποδοχές των εργαζομένων θα αυξηθούν κατά 1 ευρώ την ημέρα, με αποτέλεσμα το περίπου 1/6 του εργατικού δυναμικού που αμείβεται με τις κατώτατες αποδοχές να παραμείνει καθηλωμένο στο όριο της φτώχειας.
Αυτό άλλωστε επιβεβαιώνουν και τα πλέον πρόσφατα στοιχεία της Eurostat, σύμφωνα με τα οποία η Ελλάδα, με εξαίρεση μόνο τις γειτονικές βαλκανικές χώρες και την Ουγγαρία, εντάσσεται στη φθηνότερη ζώνη ως προς τα μεροκάματα, με το ωριαίο κόστος εργασίας να φτάνει μόλις τα 15,7 ευρώ, όταν στις αναπτυγμένες χώρες της Ευρωζώνης είναι υπερτριπλάσιο, ενώ απέχει σχεδόν δέκα μονάδες από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Με άλλα λόγια, η χώρα μας, αντί να συγκλίνει μισθολογικά με τις κεντρικές ευρωπαϊκές χώρες, συνεχώς και απομακρύνεται, συναγωνιζόμενη πλέον χώρες όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία.
Κατάρρευση αγοραστικής δύναμης
Επιπλέον, η νέα αύξηση του κατώτατου μισθού δεν μπορεί να αντισταθμίσει τις σημαντικές απώλειες που είχαν οι εργαζόμενοι από το 2021 και μετά, όταν το πληθωριστικό κύμα που ξεκίνησε το 2021 τροφοδότησε ένα πρωτοφανές κύμα ακρίβειας και αισχροκέρδειας, που παραμένει μέχρι σήμερα σχεδόν ανέπαφο αφαιρώντας σε ορισμένες περιπτώσεις μέχρι και το 40% του εισοδήματος των χαμηλά αμειβόμενων
Η νέα αύξηση του κατώτατου μισθού καλύπτει τον πληθωρισμό και ένα πολύ μικρό μέρος της παραγωγικότητας, αλλά δεν αναπληρώνει τις απώλειες που είχαν οι εργαζόμενοι την τελευταία διετία - και αυτό παρά την επαναφορά των τριετιών, που μέχρι σήμερα αφορά μόλις 50.000 εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα οι οποίοι μπήκαν στην αγορά εργασίας μετά το 2012.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σωρευτικά ο πληθωρισμός έχει αυξηθεί κατά 15% από το 2019, η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων υποχώρησε κατά 33% την τελευταία τριετία, ενώ ακόμα και σήμερα ο πληθωρισμός στα τρόφιμα και στα είδη πρώτης ανάγκης παραμένει στο 6%.
Σύμφωνα και με τα στοιχεία της Eurostat, στην Ελλάδα, οι ονομαστικοί μισθοί είδαν μια μείωση το 2021 (-1,53%) και μια πολύ μικρή αύξηση το 2022 (0,87%). Ωστόσο, η μείωση της αγοραστικής δύναμης ήταν αισθητή το 2021 και το 2022, με τους πραγματικούς μισθούς να παρουσιάζουν μείωση 3,93% και 6,87% αντίστοιχα! Αυτό υποδηλώνει ότι η αύξηση των τιμών (πληθωρισμός) ήταν πολύ υψηλότερη από την αύξηση των μισθών, με αποτέλεσμα τη μείωση της αγοραστικής δύναμης. Από το 2023 και μετά, φαίνεται ότι τόσο οι ονομαστικοί όσο και οι πραγματικοί μισθοί αυξάνονται, δείχνοντας μια βελτίωση στην αγοραστική δύναμη.
Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, η Ελλάδα κατέχει την τελευταία θέση στην Ευρωζώνη και την προτελευταία μεταξύ των 27, μετά τη Βουλγαρία, στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ, εκφρασμένο σε Μονάδες Αγοραστικής Δύναμης (ΜΑΔ). Σύμφωνα με τα προκαταρκτικά στοιχεία της Eurostat για το 2023, ο σχετικός δείκτης για την Ελλάδα είναι μόλις στο 67, όταν το 100 αντιπροσωπεύει τον μέσο όρο των κρατών - μελών της Ε.Ε.
