Στην παύση της υποστήριξης νέων έργων φυσικού αερίου και πετρελαίου και στην εισαγωγή υποχρεωτικών κριτηρίων αειφορίας καταλήγει και επίσημα το Συμβούλιο της Ε.Ε. στο πλαίσιο της ενεργειακής μετάβασης σε οικονομίες μηδενικού άνθρακα, σε αντίθεση με την πολιτική της κυβέρνησης Ν.Δ., που βασίζεται στην κυριαρχία του ορυκτού αερίου σε συνδυασμό με τη βίαιη απολιγνιτοποίηση.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το ότι πριν από το τελευταίο Συμβούλιο Υπουργών Περιβάλλοντος της Ε.Ε. και τις αποφάσεις που ανακοινώθηκαν, σε συνάντηση που είχε ο Έλληνας υπουργός ΠΕΝ Κ. Σκρέκας με τον εκτελεστικό αντιπρόεδρο της Κομισιόν, αρμόδιο για την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία Φρ. Τίμερμανς, ζήτησε στήριξη για έργα αερίου και πιο συγκεκριμένα “της χρηματοδότησης βραχυπρόθεσμων έργων φυσικού αερίου”.
Την περασμένη Παρασκευή ωστόσο το Συμβούλιο, καταλήγοντας σε μια γενική προσέγγιση για την αναθεώρηση του κανονισμού για τα διευρωπαϊκά δίκτυα ενέργειας (Trans - European Networks for Energy - ΤΕΝ-Ε), προσδιόρισε 11 διαδρόμους προτεραιότητας και 3 θεματικούς τομείς προτεραιότητας για ανάπτυξη και διασύνδεση, μέσω έργων κοινού ενδιαφέροντος που χρηματοδοτούνται από κοινοτικά κονδύλια στο πλαίσιο του μηχανισμού “Συνδέοντας την Ευρώπη” (Connecting Europe Facility - CEF) την περίοδο 2021-2027.
Ο αναθεωρημένος κανονισμός επικαιροποιεί τις κατηγορίες υποδομής που είναι επιλέξιμες για υποστήριξη δίνοντας έμφαση στην απανθρακοποίηση και βάζει στο επίκεντρο υπεράκτια δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας, υποδομές υδρογόνου και έξυπνα δίκτυα.
Τέλος και στο ορυκτό αέριο
Σε αυτό το πλαίσιο το Συμβούλιο ανακοίνωσε την απόφασή του να τερματίσει την υποστήριξη για νέα έργα φυσικού αερίου και πετρελαίου και να εισαγάγει υποχρεωτικά κριτήρια αειφορίας για όλα τα ενεργειακά έργα.
Θέτει δε μεταβατική περίοδο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2029, κατά τη διάρκεια της οποίας αποκλειστικά στοιχεία υδρογόνου που έχουν μετατραπεί από φυσικό αέριο θα μπορούν να χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά ή την αποθήκευση ενός προκαθορισμένου μείγματος υδρογόνου με φυσικό αέριο ή βιομεθάνιο. Δηλαδή το φυσικό αέριο αυτοτελώς δεν είναι αποδεκτή λύση, αλλά θα πρέπει να περιλαμβάνει ένα μερίδιο λύσεων υδρογόνου.
Τα επιλεγμένα έργα για στήριξη πρέπει να μπορούν να αποδεικνύουν πώς, έως το τέλος της προαναφερθείσας μεταβατικής περιόδου, τα στοιχεία αυτά θα πάψουν να είναι στοιχεία φυσικού αερίου και θα γίνουν αποκλειστικά στοιχεία υδρογόνου.
Επιπλέον η αξιολόγηση των υποψηφίων έργων θα πρέπει να διασφαλίζει ότι πράγματι έχει γίνει σχεδιασμός με προοπτική τη δημιουργία ειδικών στοιχείων ενεργητικού υδρογόνου έως το τέλος της μεταβατικής περιόδου και ότι δεν οδηγείται σε παράταση της διάρκειας ζωής το φυσικό αέριο. Κατά το Συμβούλιο στόχος είναι σταδιακά να γίνει απανθρακοποίηση αυτού του τομέα και να αυξηθεί το μερίδιο του ανανεώσιμου αερίου στους αγωγούς.
Θυμίζουμε ότι, βάσει του νέου κανονισμού για βιώσιμες οικονομικές δραστηριότητες μέσω κοινού συστήματος ταξινόμησης (Sustainable Taxonomy Regulation), οι επενδύσεις σε φυσικό αέριο δεν θεωρούνται βιώσιμες κι επομένως επιλέξιμες προς χρηματοδότηση.
Πάντως είναι χαρακτηριστικό το ότι από τα συνολικά 20 υποψήφια έργα ελληνικού ενδιαφέροντος τα 13 συνδέονται με υποδομές φυσικού αερίου, πέντε αφορούν έργα διεθνών ηλεκτρικών διασυνδέσεων και δύο έργα αποθήκευσης.
Σημειώνεται, τέλος, ότι εξαίρεση αποτελούν οι περιπτώσεις των Κύπρου και Μάλτας, που ακόμα δεν έχουν διασυνδεθεί με το διευρωπαϊκό δίκτυο αερίου, για τις οποίες προβλέπεται διατήρηση του καθεστώτος του προηγούμενου κανονισμού για έργα υπό ανάπτυξη ή προγραμματισμό που έχουν ενταχθεί στα PCIs, μέχρι να ολοκληρωθεί η διασύνδεσή τους.
Σύμφωνα με το Συμβούλιο η εξαίρεση αποσκοπεί στην άρση της ενεργειακής απομόνωσης των δύο αυτών κρατών και στη διασφάλιση της πρόσβασής τους σε μελλοντικές αγορές ενέργειας, συμπεριλαμβανομένου και του υδρογόνου.
