«Στις 6 η ώρα τα χαράματα εισέβαλαν στη σχολή και μας ξύπνησαν δυνάμεις καταστολής, οι οποίες βιντεοσκοπούσαν τα πρόσωπά μας, πήραν τα στοιχεία μας και μας έδιωξαν». Με φόντο το πανό του φοιτητικού της συλλόγου, η Κλειώ Στίγγα, φοιτήτρια στη Νομική του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, περιγράφει την έφοδο αστυνομικών των ΜΑΤ και ΟΠΚΕ πριν δύο εβδομάδες, η οποία είχε σχεδιαστεί για να αιφνιδιάσει, λες κι επρόκειτο για επιχείρηση σε κρησφύγετο μαφιόζων.
Το συμβάν είναι αντιπροσωπευτικό της καταστολής που υφίστανται οι φοιτητές κατά τη διάρκεια του αγώνα τους για την υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν Παιδείας. Είναι όμως μόνο η μία όψη όσων αντιμετωπίζουν, καθώς έχει γίνει ακόμη πιο τακτική η προσπάθεια εξουδετέρωσης των αντιστάσεων μέσα από την αναζήτηση ποινικών ευθυνών για εκείνους που συμμετέχουν στις κινηματικές δράσεις.
Ποινικοποίηση των καταλήψεων
Η εικόνα της Κλειούς φτάνει από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα και στο κτήριο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών μέσω βιντεοκλήσης, στο πλαίσιο της συνέντευξης Τύπου που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη το μεσημέρι για την ποινικοποίηση των καταλήψεων των φοιτητικών συλλόγων ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Παρουσιάζοντας την κατάσταση ο Γιώργος Βλάχος, μέλος του Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, ανέφερε αρχικά ότι τη δεδομένη στιγμή έχουν παραγγελθεί από τις εισαγγελικές Αρχές προκαταρκτικές εξετάσεις για τη διερεύνηση τυχόν αδικημάτων από φοιτητές σε τέσσερις τουλάχιστον περιπτώσεις, οι δύο από τις οποίες αφορούν τη Νομική Σχολή του ΑΠΘ. Προκειμένου να γίνει αντιληπτή η βαρύτητα των ενεργειών επισήμανε ότι «ένα από τα πιθανά αποτελέσματα των ερευνών θα είναι δεκάδες φοιτητές ή καθηγητές (σ.σ. στο στόχαστρο μπαίνει οποιοσδήποτε συμπαραστέκεται, όπως είδαμε να συμβαίνει με τον διοικητικό υπάλληλο του ΕΚΠΑ) να διωχθούν για πλημμελήματα λιγότερο ή περισσότερο κατασκευασμένα από τις αστυνομικές Αρχές».
Τα επιχειρήματα που συνοδεύουν την ποινική μεταχείριση των φοιτητών καταρρίπτονται με αντίλογο που αντλείται από τον πυρήνα του ίδιου του συντάγματος. Χαρακτηριστική υπήρξε η τοποθέτηση του συνταγματολόγου και καθηγητή στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Ξενοφώντα Κοντιάδη. Διερωτώμενος τι είναι αυτό που διαφοροποιεί το δημόσιο Πανεπιστήμιο από μια οποιαδήποτε δημόσια υπηρεσία, ώστε να αντιμετωπιστεί η κατάληψη με τον ίδιο τρόπο που θα αντιμετωπιζόταν σε έναν άλλο χώρο, απάντησε ότι το πρώτο που διαφοροποιεί μια σχολή είναι ότι αποτελεί χώρο ακαδημαϊκής ελευθερίας κι ελεύθερης διακίνησης ιδεών. Το δεύτερο, ο χαρακτήρας αυτοδιοίκησης. «Χαρακτηριστικά που κατοχυρώνονται στο άρθρο 16 του συντάγματος».
Με συλλογικές αποφάσεις οι κινητοποιήσεις
Ξεκινώντας από την ίδια αφετηρία, ανάλογη επισήμανση έκανε και ο Γιάννης Βούτας, αντιπρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά. «Το σύνταγμα κατοχυρώνει το δικαίωμα του συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι. Αν οι καταλήψεις στις σχολές είναι απότοκος αποφάσεων γενικών συνελεύσεων, τότε έχουμε να κάνουμε με μια έκφραση κινητοποιήσεων, την οποία κανένας νόμος δεν απαγορεύει αυτήν καθ’ εαυτήν».
Ταυτόχρονα όμως θα πρέπει να αξιολογηθεί και τι είναι εκείνο που προστατεύουν οι καταλήψεις. «Γεννάται ένα ζήτημα πολύ σοβαρότερο κι από το ίδιο το μέλλον της Ανώτατης Παιδείας στην Ελλάδα. Διακυβεύεται το μέλλον όχι απλώς του Κράτους Δικαίου, αλλά της έννοιας του Δικαίου αυτής καθ’ εαυτής», σημείωσε ο κ. Βούτας μεταφέροντας αυτολεξεί την άποψη της Μαρίας Καραμανώφ, πρώην αντιπροέδρου του ΣτΕ, η οποία σε πρόσφατη τοποθέτησή της ήταν καταπέλτης κατά του νομοσχεδίου.
Η κυβέρνηση μας γυρίζει πίσω στον 19ο αιώνα, τότε που η εκπαίδευση ήταν ιδιωτική και κατ’ οίκον, παρατήρησε ο Αντώνης Αντανασιώτης, μέλος Δ.Σ. Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών. «Με τον νόμο Πιερρακάκη η κυβέρνηση προωθεί την απελευθέρωση της αγοράς της Ανώτατης Εκπαίδευσης προκειμένου ν’ απαλλαγεί το κράτος από τη χρηματοδότησή της και να την παραδώσει στην αγορά και τους ιδιώτες». Εξέλιξη που ηχεί τραγικά αν αναλογιστεί κανείς ότι «πριν λίγες ημέρες συμπληρώθηκε ένας χρόνος από το έγκλημα στα Τέμπη, όπου η κύρια αιτία της τραγωδίας ήταν ακριβώς αυτή η πολιτική της απελευθέρωσης της αγοράς των σιδηροδρόμων».
Η παρέμβαση της αστυνομίας στις κατειλημμένες σχολές πλαισιώνεται από την κατηγορία για διατάραξη της ομαλής λειτουργίας δημόσιας υπηρεσίας. «Τι σημαίνει αυτό;» διερωτήθηκε ξανά ο Ξ. Κοντιάδης, ο οποίος θέλησε να προσδώσει ένα διαφορετικό περιεχόμενο στη διατύπωση, που ν’ ανταποκρίνεται στη σημερινή πραγματικότητα των σχολών. «Μήπως, στην πραγματικότητα, διατάραξη της ομαλής λειτουργίας των δημόσιων πανεπιστημίων είναι η υποχρηματοδότησή τους; Μήπως είναι η υποστελέχωσή τους; Η κατ’ εξακολούθηση συστηματική τους υποβάθμιση; Αυτά διαταράσσουν το Πανεπιστήμιο και όχι η συλλογική διαμαρτυρία των φοιτητών».
Έξω από τη Βουλή οι φοιτητές την Παρασκευή
Οσο εκτυλίσσεται η συζήτηση η Κλειώ παραμένει σταθερά μπροστά από το πανό του φοιτητικού της συλλόγου και το σύμβολο της κατάληψης. Η θέση της υποδηλώνει την επιμονή του φοιτητικού κινήματος, τον συλλογικό του χαρακτήρα και την αποφασιστικότητα να διαλέγει το ίδιο τα μέσα της πάλης του. «Το πανό που βλέπετε θα σταθεί την Παρασκευή πλάι σ’ εκείνα φοιτητικών συλλόγων απ’ όλη την Ελλάδα», ήταν το μήνυμα της Κλειούς, λίγα 24ωρα πριν ακουστεί η φωνή της κανονικά και στους δρόμους της πρωτεύουσας.
