Η κυβέρνηση διακηρύσσει ότι ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών θα προχωρήσει και θα ψηφιστεί πριν από τις ευρωεκλογές. Ένας μεγάλος σκόπελος όμως για την προώθηση του νομοσχεδίου αυτού είναι η Εκκλησία, η οποία έχει ανεβάσει τους τόνους και απορρίπτει τον πολιτικό γάμο για τα ομόφυλα ζευγάρια. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχειρεί να προωθήσει προοδευτικές παρεμβάσεις για να συγκρατήσει το κεντρώο πολιτικό της ακροατήριο, αλλά την ίδια ώρα η Εκκλησία και τα ακροδεξιά κόμματα καραδοκούν και απειλούν τη Ν.Δ. από τα «δεξιά» της, και ιδιαίτερα ενόψει της «χαλαρής» κάλπης των ευρωεκλογών.
Η Εκκλησία είχε καιρό να σηκώσει τους τόνους τόσο πολύ για ένα ζήτημα νομοθετικής ατζέντας, ενώ η τοποθέτησή της έρχεται σε αντίθεση ακόμα και με την «κουτσουρεμένη» εκδοχή του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών που προωθεί η κυβέρνηση. Δηλαδή δικαίωμα γάμου, αλλά όχι και δικαίωμα τεκνοθεσίας. Αυτό αποτελεί και τη βασική ένσταση της Εκκλησίας. Η εκτίμηση της Εκκλησίας, όπως προέκυψε και από σχετική εγκύκλιο που εξέδωσε πριν από λίγες μέρες, είναι ότι τα δύο αυτά δικαιώματα δεν μπορούν να διαχωριστούν, τουλάχιστον στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. «Οποιαδήποτε κυβέρνηση επεκτείνει τον γάμο στα ομόφυλα ζευγάρια χωρίς το δικαίωμα υιοθεσίας που έχουν οι ετερόφυλοι σύζυγοι ουσιαστικά μεταφέρει το πολιτικό κόστος σε επόμενη κυβέρνηση, ώστε να επεκτείνει την υιοθεσία σε συζύγους του ιδίου φύλου, αφού όμως θα έχει προκαλέσει την καταδίκη της χώρας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο» ξεκαθάρισε η Εκκλησία, φανερώνοντας ίσως και τη στρατηγική Μητσοτάκη: Είτε ο ίδιος είτε ένας επόμενος πρωθυπουργός να προχωρήσει στη νομοθετική αναγνώριση του δικαιώματος τεκνοθεσίας για τα ομόφυλα ζευγάρια με την επίκληση της καταδίκης της χώρας μας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
«Κερκόπορτα» για τεκνοθεσία το νομοσχέδιο
Η Εκκλησία θύμισε μάλιστα ότι και τα είκοσι ευρωπαϊκά κράτη που αναγνωρίζουν το δικαίωμα γάμου και στα ομόφυλα ζευγάρια τους αναγνωρίζουν ταυτόχρονα και το δικαίωμα τεκνοθεσίας. Η εκτίμηση αυτή της Εκκλησίας εξηγεί και τους υψηλούς τόνους κατά του νομοσχεδίου που ετοιμάζει η κυβέρνηση, καθώς το αντιλαμβάνεται ως «κερκόπορτα» για μια μελλοντική, αναπόφευκτη νομοθετική κατοχύρωση της τεκνοθεσίας και από ομόφυλα ζευγάρια.
Συντηρητικοποίηση της κοινωνίας
Ο «πόλεμος» που στήνει η Εκκλησία για το ζήτημα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών δεν φαίνεται να είναι άσχετος με τη συνολικότερη συντηρητικοποίηση ενός μέρους του εκλογικού σώματος, όπως φάνηκε και από το 14% της Ακροδεξιάς στις πρόσφατες εκλογές. Ο βασικός ισχυρισμός της Εκκλησίας για την αντίθεσή της στην τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια είναι το υποτιθέμενο «δικαίωμα» του παιδιού σε «σωστά» γονεϊκά πρότυπα, δηλαδή μία μητέρα και έναν πατέρα.
Το ζήτημα της απουσίας προτύπων για τα παιδιά και τους νέους επικαλέστηκε πρόσφατα ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και για να εξηγήσει το ζήτημα της νεανικής και σχολικής βίας, το οποίο φαίνεται πως προκαλεί ακόμα έναν ηθικό πανικό στα πιο συντηρητικά στρώματα του πληθυσμού που ανησυχούν για την αύξηση της νεανικής εγκληματικότητας κάθε μορφής. Έναν ηθικό πανικό που η κυβέρνηση σχεδιάζει να ικανοποιήσει με μια νέα, αντιδραστική αλλαγή στους ποινικούς κώδικες.
Δυσκολότερες οι ισορροπίες Κέντρου και σκληρής Δεξιάς
Το ζήτημα του γάμου και της τεκνοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια δείχνει καθαρά την ολοένα και δυσκολότερη ισορροπία που πρέπει να κρατήσουν η Ν.Δ. και ο Κ. Μητσοτάκης προκειμένου να διατηρήσουν την πολιτική τους ηγεμονία. Μια κυριαρχία που βασίζεται σε σημαντική πολιτική επιρροή τόσο στο προοδευτικό Κέντρο όσο και στη συντηρητική Δεξιά.
