Πριν από λίγο καιρό γράφαμε για τις ευνοϊκές προοπτικές του ελληνικού τουρισμού, αλλά η κατάσταση αποδείχθηκε πολύ δυναμική για να είναι παγιωμένη. Ο ανταγωνισμός της Τουρκίας ξεκίνησε και είναι πιο σκληρός, ιδιαίτερα μάλιστα τώρα που το νόμισμά της βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Η Τουρκία μπορεί να προσφέρει πλέον φθηνές υπηρεσίες σε μικρομεσαίους τουρίστες, με τη βοήθεια, βέβαια, των εκλεκτών ακτών της και μιας ενδοχώρας που παρουσιάζει πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία.
Να ήταν όμως μόνο αυτό... Οι κριτικές γύρω από την επιτηδευμένη ακρίβεια του ελληνικού τουρισμού δίνουν και παίρνουν. Το σουβλάκι των 10 ευρώ συν ο καφές των 12 ευρώ συν τα γεύματα που απέχουν πολύ από το να είναι λουκούλεια αλλά κοστολογούνται εκατοντάδες ευρώ δημιουργούν έναν απαγορευτικό κλοιό για πολλούς από τους επισκέπτες. Δευτερογενής απώλεια: Οι εργαζόμενοι στον τομέα της εστίασης καθώς φυσικά και οι απασχολούμενοι σε διάφορες κοινωνικές υπηρεσίες -γιατροί, καθηγητές κλπ.- που αδυνατούν να καταβάλουν το βαρύτατο κόστος που συνεπάγεται μια κοινωνική έξοδος.
Τα πρώτα θύματα είναι η Μύκονος και η Σαντορίνη, που ήδη αποχαιρετούν τους «εκλεκτούς προσκεκλημένους», όσο και αν κάποιοι οργανώνουν στη Ρόδο ημερήσιο επιθαλάσσιο σέρβις από σερβιτόρους που «ομολογούν» πουρμπουάρ της τάξεως των 300 ευρώ...
Ο κύριος που έβγαλε στη φόρα τον ελληνικό τουρισμό είναι μια παλιά καραβάνα στο τουριστικό ταξίδι, ο Τάσος Δούσης. Στον αιώνα του φθηνού και μαζικού ταξιδιού, ο Δούσης αποκάλυψε όλη τη μηχανή που σκαρφίζονται οι επιχειρηματίες για την άντληση κέρδους. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στην Ελλάδα παρατηρείται η μεγαλύτερη καταστρατήγηση των κανονισμών διαχείρισης ακτών. Παρά την πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, το τουριστικό κεφάλαιο έχει την τάση να «φορτώνει» τις ακτές με πρόσθετες χρήσεις, κάνοντας τις λεγόμενες «παρθένες ακτές» απειλούμενες με εξαφάνιση.
Λέγεται ότι στην Ελλάδα οι μισοί πολίτες δεν πρόκειται να πάνε διακοπές. Αυτό είναι ένα στοιχείο που δηλώνει ότι η εγχώρια ζήτηση δεν πρόκειται να καλύψει, ή έστω να συνδράμει, την υστέρηση της διεθνούς ζήτησης. Εν τω μεταξύ ο καιρός τρέχει, οι μέρες περνούν, μερικοί ετοιμάζουν ορεινά καταφύγια (!) - η Ελλάδα φέρεται ως καλύτερη κι από την Ελβετία! Αλλά κι εκεί έρχονται οι ανεμογεννήτριες με τους δρόμους για να ολοκληρώσουν το καταστροφικό τους έργο...
