Η αυλαία της τετραετίας Κεραμέως συνέπεσε με τις καταγγελίες ενώσεων και συλλόγων εκπαιδευτικών περί πριμοδότησης γαλάζιων ημετέρων στις διαδικασίες επιλογής διευθυντών σχολείων μια ανάσα πριν από τις εκλογές, βάζοντας έτσι τη σφραγίδα της στο όργιο του ρουσφετιού στη διοίκηση των σχολείων. Η Νίκη Κεραμέως ταλαιπώρησε όσο κανείς άλλος υπουργός Παιδείας από τη Μεταπολίτευση έως τώρα την Παιδεία, οι δε ρωγμές που προκάλεσε στα θεμέλια της δημόσιας εκπαίδευσης και τα προβλήματα που έφερε θα ταλαιπωρούν για καιρό δημόσια σχολεία και πανεπιστήμια.
Η Ν. Κεραμέως είναι αξιομνημόνευτη για το ρεκόρ διώξεων εκπαιδευτικών και προσφυγών στα δικαστήρια για την απαγόρευση των διαμαρτυριών, ενώ θα μείνει στην Ιστορία ως η υπουργός που πέταξε στον Καιάδα 36.000 υποψήφιους μόλις σε δύο χρόνια, αφού εξαιτίας του «κόφτη» της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής κάθε χρόνο 1 στους 3 υποψήφιους μένει de facto εκτός των δημόσιων ΑΕΙ. Η υπουργός Παιδείας δεν έμεινε μόνο εκεί όμως. Στον ανηφορικό δρόμο προς την Ανώτατη Εκπαίδευση προστέθηκαν νέα εμπόδια. Η επαναφορά της Τράπεζας Θεμάτων, δηλαδή των μίνι Πανελλαδικών εξετάσεων σε κάθε τάξη του Λυκείου, αποτελεί πλέον βραχνά για μαθητές και εκπαιδευτικούς. Το ωρολόγιο πρόγραμμα επικεντρώνεται πλέον στην κάλυψη χιλιάδων τυποποιημένων ερωτήσεων που περιλαμβάνει η Τράπεζα των εξετάσεων για κάθε μάθημα. Το δόγμα «εξετάσεις, εξετάσεις, εξετάσεις» είναι αυτό που θα βελτιώσει την εκπαιδευτική διαδικασία και τις επιδόσεις των μαθητών; Ή το να μορφώνεις επαρκώς τα παιδιά αποτελεί πλέον ξεπερασμένη ιδεοληψία;
Η εκπαιδευτική κοινότητα θα έχει να λέει για την αδιαλλαξία της, για την εφαρμογή του σχεδίου εγκατάλειψης των σχολείων με την «αυτονομία της σχολικής μονάδας», την επιβολή της αξιολόγησης που οδηγεί σε μισθολογική καθήλωση μέσα σε συνθήκες ακραίου πληθωρισμού, για τον βομβαρδισμό εξωεκπαιδευτικών εργασιών και γραφειοκρατικού φόρτου στους εκπαιδευτικούς, για τα «δοτά» υπηρεσιακά συμβούλια χωρίς δημοκρατικά εκλεγμένους εκπροσώπους των εκπαιδευτικών, για τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και για τις αναιτιολόγητες απολύσεις στην ιδιωτική εκπαίδευση, αλλά και για την απροθυμία της να θωρακίσει τα σχολεία από την επέλαση της πανδημίας.
Στα ΑΕΙ έδωσε τη χαριστική βολή για τη μετάλλαξη του δημόσιου πανεπιστημίου. Πτυχία «σούπερ μάρκετ», δίχως επαγγελματικά δικαιώματα, φοιτητές πολλαπλών ταχυτήτων, Συμβούλια Διοίκησης με διευθυντές manager, που θα κοστίζουν 910.000 ευρώ επιβαρύνοντας τον κρατικό προϋπολογισμό, πριμοδότηση της επιχειρηματικότητας ως κριτήριο εξέλιξης των μελών ΔΕΠ, απελευθέρωση των διδάκτρων των μεταπτυχιακών, δημιουργία μεταπτυχιακών και διδακτορικών με επιχειρήσεις, ενώ οι υποτροφίες που δίνονταν στα παιδιά από ευάλωτες κοινωνικές ομάδες θα δίνονται πλέον μόνο σε φοιτητές με εξαιρετικές επιδόσεις και όχι εκεί που υπάρχουν ανάγκες. Δεν είναι αμελητέο ότι οι επικριτές της υπουργού διαμήνυαν σε όλους τόνους ότι σε εκείνο το νομοσχέδιο-μαμούθ των 417 σελίδων δεν υπήρξε ούτε μία ρύθμιση που να δίνει λύση στα χρόνια προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα πανεπιστήμια, όπως είναι η υποχρηματόδοτηση και η υποστελέχωση. Αντιθέτως, η μόνη «έγνοια» της ήταν να προωθήσει τη λειτουργία του πανεπιστημίου με όρους ελεύθερης αγοράς. Τα πυρά στράφηκαν επίσης κατά του νέου μοντέλου διοίκησης των ΑΕΙ, με την κατάργηση όλων των δημοκρατικών διαδικασιών ανάδειξης οργάνων μέσω εκλογών, το οποίο επικρίθηκε ως συγκεντρωτικό ως προς τις υπερξουσίες του πρύτανη και του Συμβουλίου Διοίκησης, χωρίς λογοδοσία και διαφάνεια.
Οι «καινοτομίες» Κεραμέως
Οι μεταρρυθμίσεις και οι πολιτικές της Ν. Κεραμέως που βαθμολογούνται με… -10 με τόνο.
* Η τραγελαφική διαχείριση της πανδημίας στα σχολεία. Αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη μεσούσης της πανδημίας, τηλεκπαίδευση «α λα Cisco», με την αμαρτωλή σύμβαση και το σκάνδαλο για τα μεταδεδόμενα, «χρυσωρυχείο» για την αμερικανική πολυεθνική. Θυμηδία προκάλεσαν οι μάσκες-αλεξίπτωτα και τα παγουρίνο-σφηνάκια που μοιράστηκαν σε μαθητές και εκπαιδευτικούς.
* Πρότυπα και Πειραματικά διά της επιβολής. Αντί να δημιουργηθούν νέες σχολικές μονάδες, βάφτισαν «ετσιθελικά» Πρότυπα και Πειραματικά σχολεία ακόμη και σε περιοχές που δεν υπάρχει άλλο δημόσιο σχολείο. Το αποτέλεσμα ήταν να εξοστρακιστούν εκατοντάδες μαθητές από τα σχολεία της γειτονιάς τους.
* Παρεμβάσεις στα ωρολόγια προγράμματα των σχολείων. Υποβαθμίστηκε η Πολιτειακή Παιδεία και καταργήθηκε η Κοινωνιολογία. Το μάθημα των Λατινικών αντικατέστησε εκ νέου το μάθημα της Κοινωνιολογίας ως πανελλαδικά εξεταζόμενο μάθημα, ενώ στη Β΄ Λυκείου εξαφανίστηκαν από το ωρολόγιο πρόγραμμα τα δύο μαθήματα Κοινωνικών Επιστημών.
* Αναχρονιστικό και αντιπαιδαγωγικό πρόγραμμα επιμόρφωσης από το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, που χαρακτήριζε τους μαθητές «προβληματικούς», «πνεύματα αντιλογίας», «αναρχικούς» αλλά και τα πολυπολιτισμικά σχολεία «καταυλισμούς στιγματισμένων».
* Ομηρία 4.500 νεοδιόριστων εκπαιδευτικών, που παραμένουν «δόκιμοι» για τρίτη χρονιά λόγω «αξιολόγησης» και «επιμόρφωσης».
* Εξίσωση των αποφοίτων των ιδιωτικών κολεγίων με τους πτυχιούχους ΑΕΙ, παραβιάζοντας το άρθρο 16 του συντάγματος.
* Μετά την κατάργηση του ασύλου, ζήλεψαν τον Ερντογάν και θέσπισαν την πανεπιστημιακή αστυνομία. Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Ε.Ε. που επιβάλλει την αστυνομία μέσα στα πανεπιστήμια στο όνομα του δόγματος «τάξη και ασφάλεια». Μέχρι και τα συνδικαλιστικά όργανα των αστυνομικών ζήτησαν την απόσυρση των ΟΠΠΙ, όπως ονομάστηκε το συγκεκριμένο σώμα ασφαλείας, από τα ΑΕΙ. Μπορεί η εφαρμογή του μέτρου να μετατράπηκε σε φιάσκο, αλλά ο «θεσμός» παραμένει.
* Επαναφορά της Τράπεζας Θεμάτων. Αγώνας δρόμου για τους μαθητές με πανελλαδικού τύπου εξετάσεις σε κάθε τάξη του Λυκείου.
* Θέσπιση Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής. Κάθε χρόνο 18.000 υποψήφιοι μένουν εκτός ΑΕΙ, ενώ χιλιάδες υποψήφιοι με υψηλές βαθμολογίες δεν μπορούσαν να εισαχθούν στη σχολή της επιλογής τους λόγω της αυθαίρετης εξίσωσης των συντελεστών βαρύτητας. Θεσπίστηκε το 2021, εν μέσω πανδημίας, και λίγους μήνες πριν από τη διεξαγωγή των Πανελλαδικών, αιφνιδιάζοντας μαθητές και γονείς.
* Πριμοδότηση «ημετέρων» στην επιλογή διευθυντών σχολείων. Οι εκπαιδευτικοί «το ’χουν τούμπανο κι αυτή κρυφό καμάρι». Η συνέντευξη των υποψηφίων λειτούργησε ως «ασανσέρ» για τους «αρεστούς», καθώς, σύμφωνα με τις καταγγελίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, γαλάζια στελέχη πήραν «άριστα» και εκτοξεύτηκαν στους πίνακες. Το επιτελικό κράτος της διαπλοκής ενεργοποιήθηκε εξοβελίζοντας από τις επιτροπές τους δύο εκπροσώπους των εκπαιδευτικών ώστε να μην υπάρχουν διαφάνεια και λογοδοσία στην επιλογή των στελεχών εκπαίδευσης.
* Με θεσμική εκτροπή έγινε η συγκρότηση των Υπηρεσιακών Συμβουλίων των εκπαιδευτικών το 2020. Η επιβολή της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας για την ανάδειξη εκπροσώπων των εκπαιδευτικών οδήγησε σε 93% αποχή από το σύνολο των εκπαιδευτικών της χώρας. Λύση για την υπουργό, να επιβάλει τα «δοτά» συμβούλια με διορισμένα μέλη. Για πρώτη φορά, μετά την επαναφορά τους μεταπολιτευτικά, δεν συμμετείχαν στα συμβούλια οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι των εργαζομένων.
