Είχε ξεκινήσει από το σπίτι με τις αποφάσεις της σε παλάντζο: να το κάνει ή να μην το κάνει. Δεν ήξερε, δεν είχε αποφασίσει ακόμα.
Φόβος, θυμός και αβεβαιότητα μαζί.
Σε κάθε μέτρο που έτρωγε με τα βήματά της έπαιζε ξανά και ξανά την ίδια σκηνή στο μυαλό της κι έπειτα, τα ίδια ερωτήματα. Όντως τα πράγματα είχαν γίνει έτσι όπως τα σκέφτεται τώρα ή μήπως υπερβάλλει; Έφταιγαν οι ορμόνες;
Άλλωστε, τότε ξεκίνησαν και τα προβλήματα, όταν τρελάθηκαν οι ορμόνες της και άρχισε η εγκυμοσύνη ή όταν άρχισε να κάνει νέες φίλες, αφού με τις παλιές είχε χαθεί. Μικρή σημασία είχε, ήταν σε άλλη φάση εξάλλου.
Στάθηκε στο απέναντι πεζοδρόμιο και οι φόβοι μαζί με τις αμφιβολίες άρχισαν να φουντώνουν. Η σκηνή που έπαιζε τόση ώρα στο μυαλό της άρχισε να ξεθωριάζει και στη θέση του θυμού άρχισαν να έρχονται οι αναστολές μαζί με τη σκέψη πως μια κακή στιγμή δεν είναι αρκετή.
Εξάλλου, ήταν και οι ορμόνες.
Διέσχισε τον δρόμο απέναντι και πέρασε την πόρτα με την ελληνική σημαία στο ένα πλάι και το κουβούκλιο του φύλακα από την άλλη πλευρά. Δεν μίλησε, στάθηκε έξω από την πόρτα του αξιωματικού υπηρεσίας. Υπήρχαν και άλλα περιστατικά. Μία κλοπή, μία διένεξη με τραυματισμό, ένα τροχαίο. Όλα πιο σοβαρά.
Ο αξιωματικός με το επιβλητικό ύφος που απαιτούν η ιεραρχία και ο βαθμός του λαμβάνει κατάθεση, ζητά λεπτομέρειες για το περιστατικό, συμπληρώνει τα στοιχεία των εμπλεκομένων στη σχετική φόρμα και την καθησυχάζει.
Με ύφος συγκαταβατικό και αυστηρό ταυτόχρονα της συνιστά να ησυχάσει «στην κατάστασή της» και να αφήσει εκείνον να διαχειριστεί από εκεί και πέρα την κατάσταση. Υπέρ όλων ο νόμος, κι εκείνος ήταν ο νόμος.
Σήκωσε το τηλέφωνο και άρχισε τις επιπλήξεις. Του είπε πως δεν είναι αντρίκια πράγματα αυτά και ότι θα μπλέξει με αυτήν τη συμπεριφορά. Αυτήν τη φορά, όμως, το όργανο-νόμος-θεός θα του δώσει μια δεύτερη ευκαιρία να τα κάνει όλα σωστά, κάπως όπως και η γειτονιά.
Και αυτή η ευκαιρία δεν πήγε χαμένη.
Ίσως να ονομαζόταν ορμονική διαταραχή, ίσως να πήραν τα μυαλά της αέρα, ίσως η γυναικεία γκρίνια ή η ευαισθησία της, πιθανόν και η αστυνομική επέμβαση.
Δεν μάθαμε ποτέ.
Εκείνο το βράδυ εκείνη σκοτώθηκε και έζησε εκείνος για να μας πει το δικό του αφήγημα για ακόμη μία φορά.
