Διευρύνεται το κύμα αντιδράσεων κατά του νομοσχεδίου του ΥΠΕΝ, το οποίο θερίζει τους πυρήνες βιοποικοιλότητας με ασύμβατες και επιβαρυντικές χρήσεις και δραστηριότητες, απαξιώνει την περιβαλλοντική αδειοδότηση και ευτελίζει περαιτέρω τον σχεδιασμό. Μετά τη γενική κατακραυγή για τον προσχηματικό χαρακτήρα της διαβούλευσης, η οποία ξεκίνησε το βράδυ, στις 10, της Τετάρτης 6 Ιουλίου και «έκλεισε» χθες νωρίς το πρωί, το ΥΠΕΝ έδωσε πάλι ελάχιστες ημέρες για να συνεχιστεί έως τις 8 το πρωί της Δευτέρας, 18 Ιουλίου, περιφρονώντας τα αιτήματα για παράταση ενός μήνα - ουσιαστικά τρεις ημέρες αφού μεσολαβεί σαββατοκύριακο. Μάλιστα, φαρδιά πλατιά πάνω από την υπογραφή του υπουργού Κ. Σκρέκα στη σελίδα της διαβούλευσης αναγράφεται ότι η διαβούλευση θα συνεχιστεί έως την… Τετάρτη 18 Ιουλίου. Κατακραυγή εκδηλώνεται και επί του περιεχομένου στη συντριπτική πλειονότητα των σχολίων τα οποία έχουν κατατεθεί (477 μέχρι χθες το μεσημέρι) συνοδεία της επισήμανσης ότι το νομοσχέδιο αυτό «όχι απλά δεν συμβάλλει καθόλου στην προστασία της φύσης, αλλά έχει καταστροφική επίδραση στις προστατευόμενες περιοχές και φέρνει τη χώρα σε αντίθετη τροχιά από την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία». Εκτός από τις 11 περιβαλλοντικές οργανώσεις και άλλοι φορείς και οργανώσεις ζητούν την απόσυρση των καταστροφικών διατάξεων.
Σε μία παράγραφο το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας συμπυκνώνει τη φιλοσοφία του νομοσχεδίου: «Το προτεινόμενο νομοσχέδιο επιτυγχάνει το ακατόρθωτο. Συνδυάζει την πλήρη εξουδετέρωση των ήδη ανεπαρκών περιορισμών για τη διαφύλαξη των περιοχών απόλυτης προστασίας της φύσης Natura, ζωνών διαχείρισης ειδών και οικοτόπων κ.λπ. με την απαξίωση της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης και την κατάφωρη παραβίαση της ενωσιακής νομοθεσίας αλλά και των συνταγματικών διατάξεων για την προστασία του περιβάλλοντος και τις αρμοδιότητες της Δημόσιας Διοίκησης (άρθρα 24 και 26)».
Διά της προέδρου του Μαρίας Καραμανώφ, έως πρότινος αντιπροέδρου του ΣτΕ, καθιστά σαφές ότι «οι διατάξεις του έρχονται να ολοκληρώσουν την εκθεμελίωση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας που επιχειρείται αποτελεσματικά τα τελευταία χρόνια. Μετά τη χωροταξία και την πολεοδομία, τα δάση, τις ακτές και τη θάλασσα, παραδίδεται άνευ όρων (σε ποιους άραγε;) και ο ίδιος ο πυρήνας του ελάχιστου εναπομείναντος φυσικού κεφαλαίου της χώρας. Δεν είναι τυχαίο ότι στο συνονθύλευμα των χρήσεων που επιτρέπονται εφεξής στις κατ’ ευφημισμό μόνο προστατευτέες περιοχές δεσπόζουν οι ΑΠΕ, οι εξορυκτικές δραστηριότητες (μεταλλεία, έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων κ.λπ.), τα έργα οδοποιίας και οι τουριστικές εγκαταστάσεις χωρίς όρους και περιορισμούς».
Κατάργηση του δημοσίου ελέγχου
Υπογραμμίζει ακόμη ότι αποδεκατίζεται η αποδομημένη και συρρικνωμένη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης, αφού η κρίσιμη αρμοδιότητα αξιολόγησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των έργων και δραστηριοτήτων διά των Περιβαλλοντικών Μελετών αφαιρείται κατ’ ουσία από τη Δημόσια Διοίκηση, αφού μπορεί να ανατίθεται σε ιδιώτες αξιολογητές, τους οποίους επιλέγουν και αμείβουν οι ίδιοι οι ελεγχόμενοι. Οι επιμέρους διατάξεις του νομοσχεδίου είναι, καθαυτές, ανάξιες σχολιασμού από οποιονδήποτε περιβαλλοντικό φορέα σέβεται τον εαυτό του και τα δεδομένα της επιστήμης, όπως σχολιάζει. Καταλήγει διατυπώνοντας την πικρή αλήθεια: «Αν μη τι άλλο, πάντως, το νομοσχέδιο είναι ειλικρινές. Διακηρύσσει έμπρακτα και πανηγυρικά την περιφρόνησή του για το περιβάλλον, τη βιώσιμη ανάπτυξη, το σύνταγμα, την ενωσιακή νομοθεσία και το κράτος δικαίου. Και δυστυχώς δεν μας αφήνει καν περιθώρια να ευχηθούμε “και μη χειρότερα”».
Χωροτάκτες: Παράλογος σχεδιασμός
Ο Σύλλογος Ελλήνων Πολεοδόμων και Χωροτακτών, ο οποίος είχε ζητήσει παράταση δύο βδομάδων της διαβούλευσης, χαρακτηρίζει το νομοσχέδιο ως την επιτομή της κακής νομοθέτησης και πολυνομίας, καθώς περιορίζει τη σημασία της περιβαλλοντικής αδειοδότησης και προτείνει εξορύξεις μέσα σε ζώνες προστασίας της φύσης, οδούς, τουριστικές δραστηριότητες, αλιεία, βόσκηση, ΑΠΕ μέσα σε ζώνες προστασίας του δικτύου Natura, μέσα σε δάση, σε παραγωγική γεωργική γη, ακόμα και σε αρχαιολογικούς χώρους, με χαλάρωση των ελεγκτικών μηχανισμών και πρακτικά χωρίς εγγυήσεις για την προστασία τους.
Επιπλέον, ο ΣΕΠΟΧ στηλιτεύει την πέραν κάθε λογικής ολοκληρωμένου σχεδιασμού πρόταση (κεφάλαιο Η) για το Πλαίσιο Ανάπτυξης Υπεράκτιων Αιολικών Πάρκων, ενώ δεν έχει ολοκληρωθεί και δεν έχει θεσμοθετηθεί η αναθεώρηση του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τις ΑΠΕ. Χαρακτηριστική αντίφαση είναι ότι το άρθρο 61 «Σχεδιασμός Ανάπτυξης Υπεράκτιων Αιολικών Πάρκων» προϋποθέτει, μεταξύ άλλων, το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τις ΑΠΕ!
