Συγκλονίζει η κατάθεση μάρτυρα συνταξιούχου αστυνομικού με θητεία στην ΕΥΠ, αναφορικά με το λιντσάρισμα του Ζακ Κωστόπουλου στην οδό Γλάδστωνος στην Ομόνοια το 2018.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ζακ Κωστόπουλος / Οι καλλιτέχνες δεν ξεχνούν τον Ζακ
Η ίδια, κατά τη διάρκεια της δίκης των δύο καταστηματαρχών και των τεσσάρων αστυνομικών η οποία θα συνεχιστεί στις 7/12, δήλωσε πως ο Ζακ δεχόταν τόσο δυνατές κλωτσιές που «το κεφάλι έπεφτε πίσω, "φώναζα σταματήστε θα τον σκοτώσετε"». Η ίδια περιγράφει ότι είδε «έναν κύριο που από την απέναντι πλευρά πέταγε κάτι πάνω στη βιτρίνα. Μου φάνηκε σαν πέτρα αλλά δεν ξέρω τι ήτανε. Με αυτό το αντικείμενο φαινόταν ότι κάποιον θέλει να βρει». Ακόμη, είδε «θρυμματισμένη τη βιτρίνα και έναν νεαρό κατατρομαγμένο στην προθήκη να προσπαθεί να βγει».
«Ρίχνει μια κλωτσιά ο ένας, πέφτει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της βιτρίνας και βρίσκει το νεαρό. Και το παιδί βάζει το χέρι στο λαιμό. Εγώ ούρλιαζα και έλεγα "θεε μου καρατομήθηκε" και έκλεισα τα μάτια. Δεν άντεχα. Και τα ανοίγω και είδα τους δυο ανθρώπους έξαλλους να συνεχίζουν να τον χτυπάνε και φώναζα ξανά "σταματήστε θα τον σκοτώσετε". Πήγε ένας κύριος να τους σταματήσει και πήγα κι εγώ πίσω του. Εγώ εκείνη την ώρα αποφάσισα να μείνω να προστατεύσω με όποιον τρόπο μπορούσα το νεαρό, μέχρι να έρθει η αστυνομία».
Στη συνέχεια, η πρώην αστυνομικός δήλωσε ότι «ό νεαρός όταν έπεσε κάτω, είχε ορθάνοιχτα τα μάτια του και ήταν καρφωμένα στα δικά μου, το σαγόνι του, τα χείλη του τρεμοπαίζανε. Αυτή η εικόνα με σημάδεψε, έκτοτε για πάρα πολλούς μήνες δεν μπορούσα να συνέλθω και χρειάστηκε να πάρω θεραπεία, γιατί πιστεύω ότι εκείνη την ώρα που είχε καρφώσει τα μάτια του πάνω μου. Σαν να ήθελε κάτι να μου πει. Μα τι να ήθελε να μου πει; Βοήθεια; Να μου ζητήσει κάτι; Ήμουν πάρα πολύ κοντά και ακόμα όταν θυμάμαι το πρόσωπό του δεν μπορώ» προσθέτει η ίδια.
Απαντώντας στο αν βρισκόταν στο σημείο όταν έφτασε η αστυνομία η ίδια δήλωσε: «Όχι, όχι, εκείνη την ώρα πέφτανε συνέχεια κλωτσιές, όταν έφτασε η αστυνομία έφυγα, εγώ έμεινα για να τον προστατέψω, αισθανόμουν ότι γινόταν φονικό εκείνη την ώρα, ήταν ανυπεράσπιστος».
Παράλληλα, ξεκαθάρισε ότι ο Ζακ δεν κρατούσε μαχαίρι όταν βγήκε από το μαγαζί.
Εισαγγελέας: Είδατε να κρατάει μαχαίρι όταν έβγαινε έξω;
Μάρτυρας: Όχι! Καταματωμένος ήταν, μικρόσωμος, τα χέρια του ήταν πάνω στα γυαλιά και ήταν μικρόσωμος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η ίδια κατέθεσε πως άκουσε έναν από τους παρόντες να απαντά σε κάποιον που είπε ότι το θύμα ήταν ληστής, «και εμείς θα γίνουμε χειρότεροι».
Απαντώντας στις ερωτήσεις της πολιτικής αγωγής, η μάρτυρας δήλωσε ότι ο ιδιοκτήτης του κοσμηματοπωλείου πέταγε πέτρες ή τασάκι στον Ζακ. «[Ήταν] παντού ματωμένος, στα χέρια, παντού. Και όταν έπεσε ένα τριγωνικό κομμάτι από την τζαμαρία, εκεί τρόμαξα και φώναζα «Καρατομήθηκε, θεέ μου», και κρατούσε το κεφάλι του.
Δικηγόρος: Και παρότι ήταν σε αυτή την κατάσταση συνέχιζαν και τον κλωτσούσαν;
Μάρτυρας: Ναι, δυστυχώς ναι.
Δικηγόρος: Η εικόνα που έχετε αποκομίσει ήταν ότι σκότωναν στο ξύλο έναν άνθρωπο
Μάρτυρας: Nαι φυσικά! A ναι φυσικά! Kαι πολύ πιο γρήγορα θα μπορούσε να φύγει ένας άνθρωπος από τη ζωή με αυτά τα χτυπήματα.
Δικηγόρος: Και τους το λέγατε ότι θα τον σκοτώσουν;
Μάρτυρας: Ναι, επέμενα!
Σχολιάζοντας την κατάθεση μία εκ των δικηγόρων της οικογένειας του Ζακ, Αννυ Παπαρρούσου, σχολίασε πως προκύπτει ότι οι κατηγορούμενοι «δεν ήταν σε άμυνα, δεν αντιμετώπιζαν κάποιον κίνδυνο, αλλά ήθελαν να τον τιμωρήσουν, και είναι ενδεικτικό για τον δόλο των κατηγορουμένων».
Η κατάθεση της ιατροδικαστή
Νωρίτερα, η ιατροδικαστής Σουλτάνα Μαριανού, αναφορικά με τις αιτίες θανάτου, ήταν απόλυτη πως ο Ζακ κατέληξε από ισχαιμικού τύπου αλλοιώσεις του μυοκαρδίου, συνεπεία οργανικού στρες.
«Υπήρχε μια βαριά ηπατική βλάβη, την οποία τη βλέπουμε σε αρκετούς ανθρώπους. Το βρίσκουμε σε πολλές περιπτώσεις αυτό το λιπώδες ήπαρ, αλλά δεν είναι αιτία θανάτου. Δεν προκαλεί αιφνίδιο θάνατο. Εδώ σαφώς και ήταν αιφνίδιος, δεν είχε νοσηλευτεί σε νοσοκομείο, δεν μπορούμε να πούμε ότι απεβίωσε λόγω αυτού» ξεκαθάρισε η Σ. Μαριανού απαντώντας σε μία από τις επανειλημμένες ερωτήσεις της υπεράσπισης σχετικά με την καταγραφή στεάτωσης του ήπατος.
Όταν κλήθηκε να απαντήσει εάν ο Ζακ έπασχε από κάτι που οδηγεί στον θάνατο η ίδια εξήγησε το εξής: «Όχι, αυτά ήταν τα ευρήματα. Αυτά αναδείχτηκαν, αυτά καταγράφηκαν. Δεν αποκρύψαμε τίποτα. Κάτι άλλο δεν βρήκαμε. Κάθε ιατροδικαστική έκθεση υπογράφεται». Ενώ στην ερώτηση για το υπόλειμμα ιμπουπροφένης διευκρίνισε πως υπήρχε τοξική δόση που να οδήγησε στο θάνατο.
Στη συνέχεια ο ιατροδικαστής και τεχνικός σύμβουλος της οικογένειας Κωστόπουλου, Σωτήρης Τσαντίρης, ο οποίος έχει επιβεβαιώσει ότι ο Ζακ πέθανε εξαιτίας των χτυπημάτων που δέχτηκε, ανέφερε πως από τα 23 χτυπήματα στο κεφάλι, το χέρι ή και το πόδι, τα χτυπήματα που περιγράφονται στην έκθεση με τον αριθμό 1, 4, 5, 10, 14, 19, είναι συμβατά με πρόκληση τραύματος από θλων όργανο, το οποίο παραπέμπει σε πόδι ή χέρι.
Ο ίδιος εκτιμά πως το ισχαιμικό επεισόδιο δεν μπορεί να είχε γίνει 8 ή 12 ώρες πριν το θάνατο του θύματος, αλλά και πως «η καρδιά του, δεν ήταν η καρδιά ενός καρδιοπαθή. Ήταν μια καρδιά που θεωρείται υγιής». «Το στρες που προκάλεσε το ισχαιμικό επεισόδιο δεν ήταν ψυχολογικό στρες, δεν ήταν άγχος. Μιλάμε για οργανικό στρες. Μια αντίδραση του οργανισμού για να προσαρμοστεί σε καταστάσεις που απειλούν την επιβίωση».
Αναλυτικά η κατάθεση όπως τη μετέδωσε το Παρατηρητήριο για τη δίκη του Ζακ:
Προσέρχεται η επόμενη μάρτυρας, αυτόπτης μάρτυρας.
Πρ: Σε ποιο σώμα ήσασταν;
Λ.Δ.: Στο τέλος έφυγα από την ΕΥΠ.
Πρ: Σας ρωτάω για να δω την εμπειρία που έχετε σε συλλήψεις. Ήσασταν διοικητικό προσωπικό; Σαν αξιωματικός υπηρεσίας ας πούμε;
Λ.Δ.: Ήμουν και σε Αστυνομικό Τμήμα, το τελευταίο ήταν της Κυψέλης, ήμουν σαν αξιωματικός υπηρεσίας, σε διαδηλώσεις σε γήπεδα.
Πρ: Άρα έχετε εικόνα του πως λειτουργούν οι συλλήψεις
Λ.Δ.: Ναι μάλιστα και σε μικρότερη ηλικία και σε παρακολουθήσεις.
Πρ: Χωρίς να σας διακόπτω θα μου πείτε τι είδατε εκείνη την ημέρα.
Λ.Δ.: Βρισκόμουν στην Ομόνοια, στο ύψος του Βενέτη άκουσα φασαρία και φωνές. Γυρίζω πίσω πίστεψα ότι ήταν τρακάρισμα, σε κλάσματα δευτερολέπτων το ίδιο, και κατάλαβα ότι ήταν από Γλάδστωνος και τους ρωτάω τι συνέβη και μου λένε για κάποιον ληστή σε κοσμηματοπωλείο έχει μπει μέσα και απειλεί. Λέω να πάρουμε την αστυνομία, βλέπω εκεί πολύ κόσμο όρθιο και καθισμένο σε καφέ λέω δεν υπάρχει τόσος κίνδυνος πάω λίγο πιο πάνω και λοξά έχοντας επαφή με το μαγαζί βλέπω ένα κύριο που από την απέναντι πλευρά πέταγε κάτι πάνω στη βιτρίνα. Μου φάνηκε σαν πέτρα αλλά δεν ξέρω τι ήτανε, με αυτό το αντικείμενο φαινόταν ότι κάποιον θέλει να βρει πίστεψα τον ληστή, προχώρησα λίγο πιο πάνω με καλή οπτική επαφή. Εκεί βλέπω το κατάστημα με θρυμματισμένη τη βιτρίνα και έναν νεαρό κατατρομαγμένο στην προθήκη να προσπαθεί να βγει. Εκεί κλωτσάγανε την βιτρίνα που έβρισκαν το κεφάλι του νεαρού. Ήταν τόσο δυνατά που το κεφάλι του νεαρού έπεφτε πίσω, του φώναζα σταματήστε θα τον σκοτώσετε. Προχωρώ και ρίχνει μια κλωτσιά ο ένας πέφτει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της βιτρίνας και βρίσκει το νεαρό και το παιδί βάζει το χέρι στο λαιμό. Εγώ ούρλιαζα και έλεγα θεέ μου καρατομήθηκε και έκλεισα τα μάτια δεν άντεχα και τα ανοίγω και είδα τους δυο ανθρώπους έξαλλους να συνεχίζουν να τον χτυπάνε και φώναζα ξανά σταματήστε θα τον σκοτώσετε. Πήγε ένας κύριος να τους σταματήσει και πήγα κι εγώ πίσω του. Εγώ εκείνη την ώρα αποφάσισα να μείνω να προστατέψω με όποιον τρόπο μπορούσα το νεαρό, μέχρι να έρθει η αστυνομία.
Εισ.: Έχετε δει εικόνες μετά το συμβάν;
Λ.Δ.:Εγώ επειδή μετά αρρώστησα, έκανα θεραπείες συνέχεια, ξέχασα να σας πω, ότι ο νεαρός όταν έπεσε κάτω, είχε ορθάνοιχτα τα μάτια του και ήταν καρφωμένα στα δικά μου, το σαγόνι του, τα χείλη του τρεμοπαίζανε. Αυτή η εικόνα με σημάδεψε, έκτοτε για πάρα πολλούς μήνες δεν μπορούσα να συνέλθω και χρειάστηκε να πάρω θεραπεία, γιατί πιστεύω ότι εκείνη την ώρα που είχε καρφώσει τα μάτια του πάνω μου [συγκινείται] σαν να ήθελε κάτι να μου πει. Μα τι να ήθελε να μου πει; Βοήθεια; Να μου ζητήσει κάτι; Ήμουν πάρα πολύ κοντά και ακόμα όταν θυμάμαι το πρόσωπό του δεν μπορώ.
Eισ.: Βλέποντας τις εικόνες μπορείτε να αναγνωρίσετε ποιος ήταν ο ένας άνδρας;
Λ.Δ.: Θα προσπαθήσω διότι μια φορά μόνο είδα την εικόνα και δεν άνοιξα ξανά την τηλεόραση σπίτι μου. Ήταν πιο λεπτός, ο άλλος είναι πιο παχύς.
Εισ.: Όταν ήρθε η αστυνομία φύγατε;
Λ.Δ.: Όχι, όχι, εκείνη την ώρα πέφτανε συνέχεια κλωτσιές, όταν έφτασε η αστυνομία έφυγα, εγώ έμεινα για να τον προστατέψω, αισθανόμουν ότι γινόταν φονικό εκείνη την ώρα, ήταν ανυπεράσπιστος.
Εισ.: Είδατε να κρατάει μαχαίρι όταν έβγαινε έξω;
Λ.Δ.: Όχι! Καταματωμένος ήταν, μικρόσωμος, τα χέρια του ήταν πάνω στα γυαλιά και ήταν μικρόσωμος.
Εισ.: Προσπαθούσαν κι άλλοι να το αποτρέψουν;
Λ.Δ.: Ναι φυσικά! Τους απάντησε κάποιος (δεν ξέρω αν ήταν από αυτούς που τον χτυπούσαν) "μα αφού είναι ληστής, αφού άνοιξε το μαγαζί" κτλ, και ένας απάντησε μπροστά μου "Ναι! Και εμείς θα γίνουμε χειρότεροι".
Εισ.: Πόσος κόσμος ήταν εκεί;
Λ.Δ.: Πολλοί, ήταν γεμάτη η Γλάδστωνος από την Πατησίων μέχρι το μαγαζί.
Παπαρρ.: Αν και τα περιγράψατε αρκετά, θέλω να ρωτήσω, η τζαμαρία έσπασε απ' έξω;
Λ.Δ.: Όταν εγώ είδα την τζαμαρία ήταν ήδη σπασμένη, τα τζάμια ήταν απ' έξω...
Παπαρρ.: Είδατε τι πέταγε;
Λ.Δ.: Δεν μπόρεσα να το δω με σιγουριά. Πίστεψα ότι ήταν πέτρα αλλά μπορεί να ήταν και τασάκια.
Παπαρ.: Γιατί αυτή η βιαιότητα;
Λ.Δ.: Γιατί μπήκε στο μαγαζί λέγανε...
Παπαρρ.: Ήταν ματωμένος;
Λ.Δ.: Παντού ματωμένος, στα χέρια, παντού, και όταν έπεσε ένα τριγωνικό κομμάτι από την τζαμαρία, εκεί τρόμαξα και φώναζα «Καρατομήθηκε, θεέ μου», και κρατούσε το κεφάλι του έτσι [δείχνει πως].
Παπαρρ.: Και παρότι ήταν σε αυτή την κατάσταση συνέχιζαν και τον κλωτσούσαν;
Λ.Δ.: Ναι, δυστυχώς ναι.
Παπαρρ.: Η εικόνα που έχετε αποκομίσει ήταν ότι σκότωναν στο ξύλο έναν άνθρωπο;
Λ.Δ.: Nαι φυσικά! A ναι φυσικά! Kαι πολύ πιο γρήγορα θα μπορούσε να φύγει ένας άνθρωπος από τη ζωή με αυτά τα χτυπήματα.
Παπαπαντολέων: Και τους το λέγατε ότι θα τον σκοτώσουν;
ΛΔ: Ναι, επέμενα!
Αναγνωστ.: Έχετε πει ότι ο ιδιοκτήτης πέταγε πέτρες, προφανώς ήθελε να πλήξει τον ληστή προκειμένου να τον ακινητοποιήσει, σήμερα αν κατάλαβα καλά ξαναρωτώ είπατε ότι αφού βγήκε από τη βιτρίνα ο θανών [...]
ΛΔ: Ναι, αυτήν την εντύπωση είχα. Δεν ξέρω πως βγήκε από τη βιτρίνα. Όταν άνοιξα τα μάτια μου τον είδα στο πεζοδρόμιο.
Αναγνω: Άρα δεν είδατε τα χτυπήματα;
ΛΔ: Είδα τα πάντα όπως σας τα είπα, είδα τα χτυπήματα μέσα στη βιτρίνα και την προσπάθεια του να βγει έξω.
Αναγνωστ.: Είπατε ότι βρέθηκε ξαπλωμένος στο πεζοδρόμιο
ΛΔ: Μετά από ένα πολύ δυνατό χτύπημα, έβαλε το χέρι του στο κεφάλι, έκλεισα τα μάτια για δευτερόλεπτα και όταν τα άνοιξα τον είδα έξω.
Αναγνωστ.: Μετά από αυτό σημείο είδατε ξανά να τον χτυπούνε;
ΛΔ: Ναι, βεβαίως, και τον χτυπούσαν και οι δυο.
Αναγνωστ.: Στο σημείο αυτό θα ζητήσω να δείξουμε το βίντεο
Φίλος: Και να αναγνωρίσει και τον εαυτό της η μάρτυρας.
ΛΔ: Εγώ είμαι στα δύο μέτρα.
[προβάλλεται βίντεο]
ΛΔ: Αυτός ο κύριος που πετάει τις πέτρες - τον κοσμηματοπώλη
Πρ: Όταν δείτε τον εαυτό σας θα μας το πείτε.
ΛΔ: Ο κύριος με την κοτσίδα είπε αυτά που σας είπα, προσπάθησε να τους σταματήσει.
Αναγνωστ.: Για δείτε τον κύριο με τη ροζ μπλούζα αν ξαναπλησιάζει γιατί λέτε ότι τον ξαναχτύπησε
Πρ.: Εσείς είστε μέσα στο πλάνο;
Λ.Δ.: Όχι, δεν με είδα εδώ. Να! Είμαι εδώ με το λευκό, που κρατάω τις τσάντες!
Αναγνωστ.: Βλέπετε να τον χτυπάει πάλι;
Αναγνωστ.: Τώρα που είδαμε το βίντεο έχετε την ίδια εικόνα; Ότι τον ξαναχτύπησε ο Δημόπουλος;
Λ.Δ.: Ναι, αυτό θυμάμαι.
Φίλος: Μας είπατε ότι ακούσατε κάτι σαν τρακάρισμα και πήγατε στην Γλάδστωνος;
Λ.Δ.: Αδιευκρίνιστος ήταν ο θόρυβος, και ήταν φωνές ανθρώπων.
Φίλος: Είπατε ότι είδατε να πετάει κάποιος πέτρες;
Λ.Δ.: Δεν ξέρω αν ήταν πέτρες. Ήταν αντικείμενα.
Φίλος: Σας βλέπουμε στο βίντεο να έρχεστε και δύο λεπτά μετά
Λ.Δ.: Μα τι λέτε τώρα; Μα ήμουν εκεί, τι να αποδείξω;
Πρ: Μην απαντάτε, λέει ο κ. συνήγορος ότι δε φαίνεστε στο πλάνο.
Λ.Δ.: Και τι να κάνουμε αν δεν ήμουν στο πλάνο;
Φίλος: Λέτε στην κατάθεσή σας ότι προφανώς ήθελε να πλήξει τον ληστή, γιατί τον είπατε ληστή εσείς;
Λ.Δ.: Αυτό έλεγαν... μέχρι τότε εγώ δεν ήξερα. Όταν ρώτησα τι συμβαίνει, μου είπαν ότι είναι κάποιος ληστής, γι' αυτό χρησιμοποίησα αυτή τη λέξη, γιατί πίστευα ότι πετάνε πέτρες για να τον αποθαρρύνουν. Ξέρω τη διαφορά.
Φίλος: Η έκθεση της ΕΛ.ΑΣ. λέει ότι βρέθηκε μαχαίρι και ότι βρέθηκε DNA του Κωστόπουλου στο μαχαίρι και ότι υπάρχει και φωτογραφικό υλικό καρέ που φαίνεται να κρατάει το μαχαίρι.
Λ.Δ.: Τόσο θαμπό που είναι, πώς να το δω
Φίλος: Από τη στιγμή που ήσασταν στα 8 μέτρα και υπάρχουν και άλλοι μάρτυρες πώς ακριβώς είδατε να τον χτυπάνε, να μην είδατε το μαχαίρι, πώς γίνεται να έγιναν όλα αυτά;
Λ.Δ.: Εγώ σας είπα ότι ήμουν από κάποια στιγμή και μετά. Ήμουν εκεί αδιαμφισβήτητα, είδα όλα αυτά που περιέγραψα. Δεν είχε μαχαίρι με τίποτα, τα χέρια του ήταν πάνω στα γυαλιά και σας λέω ξανά ότι δεν είχε μαχαίρι.
Φίλος: Όταν βγαίνει είναι οι φωτογραφίες, και φαίνεται από τα εγκληματολογικά ότι είναι μαχαίρι.
Παπαρρ.: Κατ' ερμηνεία είναι μαχαίρι...
Φίλος: Είναι μια σκηνή που έχει πολλή ένταση, παρά το γεγονός ότι έχετε μια εμπειρία, δεν σημαίνει ότι δεν φοβάστε.
Λ.Δ.: Αλίμονο.
Φίλος: Νιώσατε φόβο;
Λ.Δ.: Για μένα, δεν ένιωσα κανένα φόβο.
Φίλος: Δεν σας λέω για τη στιγμή που έβγαινε
Λ.Δ.: Όταν ήμουν στην Πατησίων και Γλαδστωνος απορία περισσότερο, λόγω και επαγγέλματος. Κοντοστάθηκα να κρίνω, να δω και όταν είδα τους ανθρώπους να πίνουν τον καφέ τους λέω εντάξει.
Φίλος: Πάνω στην ένταση της στιγμής θα μπορούσατε κάποια πράγματα χρονικά να μην τα θυμάστε σήμερα τόσο καθαρά όσο φαίνονται στο βίντεο;
Λ.Δ.: Ναι! Αυτό που θα διευκρίνιζα από μόνη μου είναι ότι δεν ξέρω από ποιους πέσανε οι κλωτσιές, πάντως πέφτανε κλωτσιές
Φίλος: Είδατε τώρα πώς βγήκε ο Κωστόπουλος από το κατάστημα; ότι ήταν ένας απ' τους δύο που τον τράβηξε για να τον βγάλει έξω;
Λ.Δ.: Μα από που θα τον τράβαγε;
Φίλος: Υπάρχουν κι άλλοι μάρτυρες που λένε ότι τον αφόπλισε αλλά δεν θα σας το ρωτήσω αυτό, όταν βγήκε τον κλώτσησε κανένας; Είδαμε και εμείς το βίντεο! Ο κοσμηματοπώλης ήταν πίσω από τρεις ανθρώπους.
Λ.Δ.: Εκείνη την ώρα, γι' αυτό και φώναζε ο μπροστινός μου οτι θα τον σκοτώσετε, σταματήστε!
Πατάλας: Θα μου επιτρέψετε γιατί η δύναμη της εικόνας, είναι η πρώτη αυτόπτης, η ερώτηση είναι ξεκάθαρη, τον τραβάει και τον βγάζει έξω, ξαναχτυπήθηκε;
Λ.Δ.: Αυτή την αίσθηση έχω.
Πατάλας: Λέτε ότι κατευθυνθήκατε στη Γλάδστωνος από περιέργεια;
Λ.Δ.: Στον πεζόδρομο; Βεβαίως, μα δεν ήξερα τι γινόταν!
Πατάλας: Λέτε, πλησίασα αφού διαπίστωσα ότι δεν κινδυνεύω, δηλαδή κάποιος που θα πλησίαζε θα κινδύνευε;
Λ.Δ.: Εγώ πάντα στη ζωή μου έτσι πορεύομαι, θα κοιτάξω να προφυλάξω και τον εαυτό μου.
Πατάλας: Ναι, καμία αντίρρηση, σας ξανακάνω την ερώτηση, κάποιος που θα πλησίαζε, θα κινδύνευε;
Λ.Δ.: Πώς μπορώ εγώ να το ξέρω; Μα δεν ήξερα τι γινόταν.
Πατάλας: Μα αφού δώσατε μια ολόκληρη περιγραφή.
Λ.Δ.: Ξέρω πολύ καλά τι είπα.
Πρ: Εννοείτε έναν γενικότερο κίνδυνο όταν ακούσατε μια φασαρία ή ειδικότερο κίνδυνο;
Λ.Δ.: Να σας πω, πήγα με τέτοιο τρόπο ώστε να διαπιστώσω αν συνέτρεχε κίνδυνος και για μένα μπορεί να πέφτανε πιστολίδια, όταν λέω ότι προχώρησα αρκετά και αισθάνθηκα ότι δεν κινδυνεύω, το λέω γιατί διαπίστωσα ότι πίνανε άνετα τον καφέ τους.
Πατάλας: Εγώ δεν σας ρωτάω αν ήσασταν ενεργή στο περιστατικό. Κάποιοι έπιναν τον καφέ τους, κάποιοι τράβηξαν βίντεο και τα πούλησαν στο Πρώτο Θέμα. Εσείς τι αίσθηση είχατε;
Λ.Δ.: Εκ του αποτελέσματος; Μόνο εκ του αποτελέσματος μπορώ να απαντήσω πως όχι.
Πατάλας: Όταν γίνεται όλο αυτό σε ένα κατάστημα δεν κινδυνεύει κανείς;
Λ.Δ.: Κινδυνεύει ο άνθρωπος που τον έχουν βάλει κάτω και τον κλωτσοπατάνε.
Πατάλας: Δεν κρατούσε λοιπόν το παιδί μαχαίρι, σας το είπαν οι αυτόπτες;
Λ.Δ.: Μπορώ να το πω ξεκάθαρα, [πιο έντονα] δεν κρατούσε μαχαίρι!
Πατάλας: Έχω ένα θέμα όταν πάνε να υποτιμήσουν τη νοημοσύνη μου
Λ.Δ.: Α ούτε και μένα μ' αρέσει.
Πατάλας: Η κατάθεσή σας αφορά το περιστατικό και όσα είδατε.
Λ.Δ.: Γιατί το μεταφράζετε έτσι; Εγώ απάντησα στον κ. ανακριτή ότι δεν κρατούσε μαχαίρι και με ρώτησε «ακούσατε από την τηλεόραση;», και είπα «άκουσα από την τηλεόραση ότι κρατούσε μαχαίρι».
Πατάλας: Εδώ η απάντησή σας δεν είχε κάποια τελεία, έχει μια συνέχεια. «Δεν κρατούσε το παιδί μαχαίρι, δεν το είδα, μου το είπαν».
Λ.Δ.: Δεν κρατούσε το παιδί μαχαίρι! Πώς θα πω λοιπόν ότι κρατούσε; Εκ των υστέρων μάθαμε ότι λέγανε όλοι ότι κρατούσε μαχαίρι
Πατάλας: Δεν έχω άλλη ερώτηση.
Παπαρρούσου [συμπλ. ερώτηση]: Βλέπω στην κατάθεσή σας ότι λέτε «Δεν μου έδωσαν την αίσθηση ότι γνωρίζονται. Είδα δυο ανθρώπους που ήθελαν να τον τιμωρήσουν».
Λ.Δ.: Αισθανόμουν ότι τον χτυπούσαν με τέτοιον τρόπο που δεν ξέραμε τι έχει συμβεί και νόμιζα ότι θέλανε να τον τιμωρήσουνε, ότι ήταν η οργή τους... Εξοργισμένοι ήταν...
Αναγνωστ.: Εσείς σε ποιο χρονικό σημείο φύγατε;
Λ.Δ.: Έφυγα αμέσως όταν φτάσανε οι αστυνομικοί
Αναγνωστ.: Είδατε την προσπάθεια ανάνηψης;
Λ.Δ.: Όχι
Παπαρρούσου [Σχολιασμός της κατάθεσης της μάρτυρα ΛΔ]: Αυτό το τελευταίο που μάθαμε έχει σημασία, δεν ήταν σε άμυνα, δεν αντιμετώπιζαν κάποιον κίνδυνο, αλλά ήθελαν να τον τιμωρήσουν, και είναι ενδεικτικό για τον δόλο των κατηγορουμένων.
Παπαπαντολέων: Ως προς το στοιχείο του δόλου η μάρτυρας καταθέτει ένα σκηνικό φονικού και παρά τις επισημάνσεις και προτροπές του πλήθους να σταματήσουν γιατί θα τον σκοτώσουν δεν σταμάτησαν της δράση τους και πράγματι τον σκοτώσανε. Ο μόνος λόγος που ένιωσε κίνδυνο η γυναίκα αυτή δεν ήταν ο κατηγορούμενος αλλά οι δυο πρώτοι κατηγορούμενοι με τη δράση τους.
Αναγνωστόπουλος: Διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν αυτόπτες που είναι προσκείμενοι που μπορεί να είναι αντικειμενικοί ή προσκείμενοι στην πλευρά της κατηγορίας ή της υπεράσπισης. Τη συγκεκριμένη μάρτυρα δεν ξέρω σε ποια κατηγορία να την εντάξω, τη διαψεύδει το βίντεο για το αν συνέχισαν να τον χτυπάνε όταν βρισκόταν έξω από το κατάστημα ο Κωστόπουλος. Δεν ξέρω που να την κατατάξω....
Φίλος: Ξεκινώντας με τους μάρτυρες κατηγορίας θα πρέπει να διαχωρίσω ότι πολλές φορές ειδικά όταν παρέρχεται χρόνος από το σημείο του περιστατικού και έχει στοιχεία έντασης μπορεί πολλοί μάρτυρες να περιγράφουν πράγματα, ειδικά όταν υπάρχει βίντεο, τα οποία θεωρούν ότι έχουν ζήσει, ενώ δεν έχουν ζήσει ποτέ. Είδαμε την και Λ.Δ. στο βίντεο αλλά την είδαμε αφού τελείωσε το περιστατικό. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να δικαιολογηθεί ότι είχε δει την αρχή του περιστατικού γιατί πολύ απλά δε θα μπορούσε να είχε ακούσει τον κρότο, που δεν υπήρξε ποτέ πριν τα αντικείμενα που έσπαγαν την τζαμαρία. Δεν λέμε ότι ψεύδεται πλην όμως διά της χρονικής αποστάσεως, διά της έκθεσης πραγματογνωμοσύνης ότι κρατάει στο χέρι του μαχαίρι, προκύπτει ότι δεν είναι μια ασφαλής μαρτυρία,
Πατάλας: Μόνο δύο παρατηρήσεις: Η πρώτη είναι ότι πρώτη φορά βλέπω αυτή την πρωτοτυπία, που έρχεται να καταθέσει ενώπιόν σας, δεν καταθέτει αυτά που είδε αλλά αυτά που είδε στην τηλεόραση. Είπε ότι άκουσε ότι δεν κρατούσε μαχαίρι και ότι το είδε στην τηλεόραση. Νομίζω ότι η εικόνα είναι πολύ δυνατή, άπαξ και ο Κωστόπουλος βγαίνει έξω όταν τραβάει ο κ. Χορταριας, ο κ. Χορταριας δεν έχει περαιτέρω εμπλοκή.
