Η εκτίμηση στο άρθρο της εφημερίδας Indian Express ήταν σαφής: «Αυτή είναι μια αδιαμφισβήτητη μετατόπιση από την προσεκτικά ακολουθούμενη πρακτική ισορροπιών που χαρακτήριζε τις προηγούμενες απαντήσεις του Νέου Δελχί στις συγκρούσεις μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνιων μαχητών». Το σχόλιο αφορούσε την τοποθέτηση του πρωθυπουργού της Ινδίας Ναρέντρα Μόντι αμέσως μετά την αιφνιδιαστική επίθεση των μαχητών της Χαμάς στο Ισραήλ. Από την πρώτη στιγμή ο Μόντι καταδίκασε απερίφραστα τους τρομοκράτες και εξέφρασε την απόλυτη στήριξή του στο Ισραήλ, ενώ στη συνέχεια απέφυγε να επικρίνει τη σφοδρότητα της ισραηλινής απάντησης στη Γάζα.
Η προσέγγιση αυτή ήταν διαφορετική από αυτό που είχαν συνηθίσει οι πολιτικοί αναλυτές και δημοσιογράφοι πριν μερικές δεκαετίες, αλλά δεν εξέπληξε καθόλου αυτούς που δεν είχαν παρατηρήσει τη σταδιακή μεν, σημαντική δε σύσφιξη των σχέσεων Ινδίας και Ισραήλ. Αυτή η προσέγγιση γίνεται ίσως σε έναν βαθμό και εν αγνοία ή ακόμα και εν αντιθέσει της κοινωνίας, που συνεχίζει να διατηρεί μια φιλική προσέγγιση απέναντι στους Παλαιστίνιους, όπως δείχνουν και οι μεγάλες διαδηλώσεις αλληλεγγύης προς τη Γάζα που συνεχίζονται στη χώρα και στις οποίες πρωτοστατούν τα κόμματα της Αριστεράς.
Το 1948 ο Μαχάτμα Γκάντι έλεγε ότι «η Παλαιστίνη ανήκει στους Άραβες, με την ίδια έννοια που η Αγγλία ανήκει στους Άγγλους και η Γαλλία στους Γάλλους. Είναι λάθος και απάνθρωπο να επιβάλουμε τους Εβραίους στους Άραβες». Αυτή η άποψη κυριάρχησε για δεκαετίες στην ινδική διπλωματία, με τις σχέσεις των δύο χωρών να παραμένουν εξαιρετικά ψυχρές. Είναι αξιοσημείωτο πως η Ινδία ήταν η πρώτη χώρα που αναγνώρισε την PLO ως τον μοναδικό εκφραστή της θέλησης του παλαιστινιακού λαού και διατηρούσε εξαιρετικές σχέσεις μαζί της σε εποχές ιδιαίτερα κρίσιμες. Μόλις το 1992 η Ινδία και το Ισραήλ σύναψαν πλήρεις διμερείς διπλωματικές σχέσεις. Ένας από τους λόγους της απόστασης μεταξύ τους είχε να κάνει και με την υψηλή εξάρτηση της ασιατικής χώρας από τα κοιτάσματα ορυκτών καυσίμων των αραβικών χωρών.
Μια σταδιακή μεταστροφή
Τα πράγματα, πάντως, άρχισαν να αλλάζουν σε μεγάλο βαθμό από το 2015, όταν για πρώτη φορά η Ινδία δεν υπερψήφισε μια από τις συχνές καταδικαστικές αποφάσεις του ΟΗΕ για την πολιτική του Ισραήλ στην Παλαιστίνη, όπως σταθερά έκανε μέχρι τότε, πιστή στη λογική της ανάγκης σύστασης ενός παλαιστινιακού κράτους. Από την άλλη, πάντως, υπήρχαν και ινδικές εθνικιστικές δυνάμεις που θαύμαζαν και εμπνέονταν από τις θεωρίες και τις πρακτικές του σιωνισμού. Σε κάθε περίπτωση, η ενίσχυση των εμπορικών σχέσεων των δύο πλευρών οδήγησε αναπόδραστα και στη βελτίωση των πολιτικών.
Ενας άλλος σημαντικός παράγοντας έχει να κάνει και με την εκτόξευση ουσιαστικά των εξαγωγών στρατιωτικού υλικού από το Ισραήλ στην Ινδία, που φτάνει πλέον το 40% των συνολικών του. Το Ισραήλ προμηθεύει πλέον σταθερά με ηλεκτρονικά συστήματα και βλήματα τον ινδικό στρατό, ενώ προχώρησε και στη σημαντική αναβάθμιση παλαιότερων στρατιωτικών αεροσκαφών ρωσικής κατασκευής της Ινδίας. Η Ρωσία ήταν παραδοσιακά ο βασικός και κύριος προμηθευτής πολεμικού υλικού της Ινδίας και αυτό εξηγεί και τη στάση της τελευταίας και στο ουκρανικό ζήτημα.
Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης, το σύνολο του πολεμικού υλικού που προμηθεύτηκε το Νέο Δελχί από το Τελ Αβίβ την τελευταία πενταετία φτάνει τα 1,8 δισ. δολάρια. Σημαντική ώθηση στις σχέσεις σε στρατιωτικό επίπεδο έδωσε η επίσκεψη του Ισραηλινού υπουργού Άμυνας Μπένι Γκαντς στην Ινδία το 2022. Τότε επισημάνθηκε ότι οι δύο χώρες έχουν πικρές εμπειρίες από τρομοκρατικές επιθέσεις, το Ισραήλ λόγω του άλυτου Παλαιστινιακού και η Ινδία παλαιότερα λόγω των Τίγρεων Ταμίλ από τη Σρι Λάνκα, αλλά και εξαιτίας της αντιπαράθεσης με το Πακιστάν για την περιοχή του Κασμίρ. Οι ανησυχίες αυτές είχαν ήδη ενταθεί, σύμφωνα τουλάχιστον με την επίσημη αφήγηση, μετά την εμπειρία της 11ης Σεπτεμβρίου 2001.
Αξιοσημείωτο είναι ότι η Ινδία έχει προμηθευτεί και το περιβόητο σύστημα παρακολουθήσεων Pegasus από τους Ισραηλινούς και έχει ουσιαστικά αναπτύξει ένα σύγχρονο σύστημα ηλεκτρονικών παρακολουθήσεων των επικοινωνιών με ισραηλινή τεχνογνωσία. Εξαιρετικά καλή θεωρείται και η προσωπική σχέση των Μόντι και Νετανιάχου, που είχε οικοδομηθεί σε εκατέρωθεν επίσημες επισκέψεις το 2017 και 2018. Μια σχέση που επιβεβαιώνεται και προφανώς ενισχύεται τώρα εν μέσω πολέμου.
