Η ανακοίνωση από το Ινστιτούτο Στατιστικής της Τουρκίας ότι ο επίσημος πληρωρισμός το Νοέμβριο εκτινάχθηκε σε τιμή-ρεκόρ τριετίας και παραπάνω από τις προβλέψεις, στο 21,31%, προκαλεί νέες πιέσεις στην ήδη βαρύτατα τραυματισμένη τουρκική λίρα την Παρασκευή. Η ισοτιμία της με το αμερικανικό νόμισμα υποχωρεί εκ νέου, στην περιοχή των 7,28 σεντ του δολαρίου στις διεθνείς αγορές. Σημειώνεται ότι οι εκτιμήσεις την Πέμπτη έδειχναν άνοδο του πληθωρισμού στο 20,7%, την ώρα που ο στόχος που έχει επισήμως θέση η Κεντρική Τράπεζα της Τουρκίας είναι 5%.
Η κατάσταση που βιώνουν οι πολίτες και οι επιχειρήσεις, με την αξία του πλούτου που διαθέτουν να συρρικνώνεται ταχέως λόγω των χαμηλών επιτοκίων που επιβάλλει «με το έτσι θέλω» ο Ερντογάν, είναι ακόμη χειρότερη στην πραγματική κατανάλωση. Όπως ανακοινώθηκε, μπορεί επισήμως ο πληρωρισμός σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα να προσδιορίζεται στο 3,51%, αλλά ο δείκτης τιμών παραγωγού έφτασε στο 9,99%. Σε ετήσια βάση, οι αυξήσεις των τιμών παραγωγού έχουν φτάσει το Νοέμβριο το 54,62% και δεν φαίνεται στον ορίζοντα αλλαγή πολιτικής από τον Τούρκο πρόεδρο.
Ο Ερντογάν φαίνεται να ποντάρει ότι παρά την μεγάλη δυσφορία των πολιτών θα πετύχει την προσέλκυση ξένων επενδύσεων λόγω του πολύ χαμηλού κόστους, δημιουργώντας θέσεις εργασίας. Αυτός είναι και ο λόγος που επιμένει σε ένα βασικό επιτόκιο της τάξης του 15%, χαμηλότερα από τον πληθωρισμό, με μειώσεις 4 ποσοστιαίων μονάδων από τον Σεπτέμβριο, κόντρα στην διεθνή πρακτική.
Μία αύξηση των επιτοκίων κατά 7-8 ποσοστιαίες μονάδες, που θεωρείται αναγκαία από τους αναλυτές, θα περιόριζε σημαντικά την εσωτερική κατανάλωση και θα επιβράδυνε σημαντικά τους ρυθμούς ανάπτυξης, κάτι που όπως φαίνεται ο Τούρκος πρόεδρος προσπαθεί να αποφύγει με κάθε μέσο, καθώς βλέπει τις εκλογές να πλησιάζουν.
Το αν πολίτες και επιχειρήσεις θα αντέξουν μέχρι τότε, είναι ωστόσο αρκετά αμφίβολο, αν κρίνει κανείς από τις ανοιχτές πλέον αντιδράσεις και την αμφισβήτηση των επιλογών του. Ακόμη περισσότερο, εξαιρετικά αμφίβολο είναι το αν οι 9 εκατομμύρια νέοι που θα ψηφίσουν για πρώτη φορά, θα εγκρίνουν την δραστική συρρίκνωση της ικανότητάς τους να καταναλώνουν με τρόπο αντίστοιχο των άλλων νέων στις αναπτυσσόμενες χώρες...
