Μπορεί το ποδόσφαιρο να αλλάξει τον κόσμο; Ή μήπως μπορούν πιο εύκολα οι γυναίκες να αλλάξουν το ποδόσφαιρο και τον δικό του «κόσμο»; Αυτό που συμβαίνει, τον τελευταίο καιρό, στην Ισπανία σε κάνει να αναρωτιέσαι στα αλήθεια εάν μια απλή κλωτσιά στην μπάλα θα προσδώσει τόση δύναμη στα άτομα που θα επιλέξουν να επενδύσουν στην ουσία του παιχνιδιού.
Ή μήπως δεν είναι απλά επιλογή η διεκδίκηση αυτονόητων δικαιωμάτων αλλά ανάγκη; Ανάγκη που δημιουργήθηκε ως ανάχωμα απέναντι στο μοντέλο της «μάτσο» κουλτούρας αυτού του τόσο αγαπημένου αθλήματος. Ένα μοντέλο που επιμένει να θεωρεί ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι, το οποίο ανήκει στους άνδρες, που απλώς επιτρέπουν στα κορίτσια να παίζουν αλλά την καθοριστική στιγμή -της απόλυτης χαράς ή της μεγάλης απογοήτευσης- θα φροντίσουν να είναι αυτοί που θα πρωταγωνιστήσουν, θετικά ή αρνητικά.
Το κακοποιητικό φιλί
Στις 20 Αυγούστου έλαβε χώρα ένα περιστατικό, τρανή απόδειξη της παραπάνω θεώρησης, όταν, κατά τη διάρκεια της τελετής για την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου Γυναικών από την Ισπανία, η ισπανίδα επιθετικός Τζένι Ερμόσο αρχικά αγκαλιάστηκε και στη συνέχεια φιλήθηκε στα χείλη από τον πρόεδρο της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας της Ισπανίας Λουίς Ρουμπιάλες. Η συγκεκριμένη στιγμή έμελλε να αποτυπωθεί ως μία εκ των πιο παραβιαστικών στην ιστορία του σύγχρονου ποδοσφαίρου και έφερε αναταράξεις που ούτε καν μπορούσε να φανταστεί ο δυναμικός ποδοσφαιρικός παράγοντας. Μέχρι τη στιγμή εκείνη, ο Λουίς Ρουμπιάλες απολάμβανε όλα τα οφέλη της εξουσίας και της αναγνωρισιμότητας, έχοντας διαπρέψει ως συνδικαλιστής και φτάνοντας μέχρι το υψηλότερο σκαλί στο ισπανικό ποδόσφαιρο. «Τι έπρεπε να κάνω; Όχι, δεν το απόλαυσα» ήταν η αρχική αντίδραση της Τζένι Ερμόσο, όταν ρωτήθηκε σε απευθείας μετάδοση για το περιστατικό και έπειτα ακολούθησαν διαμαρτυρίες από τον πολιτικό και τον ποδοσφαιρικό χώρο. «Ας μην υποθέσουμε ότι το να δώσεις ένα φιλί χωρίς συγκατάθεση είναι κάτι “που συμβαίνει”. Είναι μια μορφή σεξουαλικής βίας που οι γυναίκες υπομένουν σε καθημερινή βάση και μέχρι τώρα αόρατη και που δεν μπορούμε να την ομαλοποιήσουμε. Είναι καθήκον όλης της κοινωνίας», έγραψε η Ιρένε Μοντέρο, υπουργός Ισότητας της Ισπανίας. Από την πλευρά του, ο υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού της χώρας Μικέλ Ιθέτα χαρακτήρισε την κίνηση του Ρουμπιάλες «απαράδεκτη», σημειώνοντας πως «βρισκόμαστε σε ένα σημείο ισότητας, δικαιωμάτων και σεβασμού προς τις γυναίκες. Ολοι οφείλουμε να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί με τον τρόπο και τις πράξεις μας».
Πάνδημη αντίδραση και εισαγγελική παρέμβαση
Η αντίδραση του Λουίς Ρουμπιάλες ήταν άμεση αλλά όχι η αναμενόμενη: Ζήτησε «συγγνώμη από όσους προσβλήθηκαν» αλλά, φυσικά, ούτε λόγος για παραίτηση. Το θέμα έφτασε να σχολιάζεται ακόμη και από τον ίδιο τον Ισπανό πρωθυπουργό Πέδρο Σάντσεθ, ο οποίος κριτίκαρε σφοδρά την συμπεριφορά του παράγοντα και τον κάλεσε να προχωρήσει σε πράξεις. Ακολούθησε η δήλωση της ποδοσφαιρίστριας, η οποία τόνισε ξεκάθαρα ότι το φιλί δεν ήταν σε καμία περίπτωση συναινετικό, και πλέον… οι πάντες απαιτούσαν την παραίτηση του «κυρίου». Αρχικά, 81 ποδοσφαιριστριες και ποδοσφαιριστές, συμπεριλαμβανομένων των 23 που κατέκτησαν το Παγκόσμιο Κύπελλο, ανακοίνωσαν ότι δεν θα φορέσουν ξανά τη φανέλα της Εθνικής έως ότου απομακρυνθεί ο Ρουμπιάλες. Έπειτα ήρθαν και αντιδράσεις με φανέλες και πανό εντός γηπέδων και μάλιστα από κορυφαίες ομάδες της La Liga, όπως η Σεβίλλη και η Ατλέτικο Μαδρίτης. Απτόητος, όμως, ο πρόεδρος, ο οποίος πλέον ελέγχεται πειθαρχικά από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου αλλά και ποινικά, καθώς, στις 28 Αυγούστου, οι Ισπανοί εισαγγελείς άνοιξαν προκαταρκτική έρευνα για να διαπιστωθεί εάν το περιστατικό ισοδυναμεί με σεξουαλική παρενόχληση.
Η πόρτα της αλήθειας άνοιξε
Το ισπανικό ποδόσφαιρο γυναικών στέλνει, πλέον, ξεκάθαρα το μήνυμα «Ως εδώ» - και το hashtag «Τελείωσε», που απευθύνεται στον Λουίς Ρουμπιάλες και την πορεία του στον προεδρικό θώκο, θα μπορούσε να απευθύνεται σε διαδοχικές κακοποιητικές και παραβιαστικές συμπεριφορές που υπάρχουν και στιγματίζουν τις ποδοσφαιρίστριες τα τελευταία χρόνια. Από τον Ινάσιο Γκερέδα, ομοσπονδιακό προπονητή από το 1988 μέχρι το 2015 που καταγγέλθηκε επανειλημμένα για ψυχολογική κακοποίηση των ποδοσφαιριστριών του, μέχρι τον Χόρχε Βιλδά που τον αντικατέστησε και συνέχισε τις παραβιάσεις, προκαλώντας τις διαμαρτυρίες πολλών αθλητριών που επέλεξαν να αποχωρήσουν από την Εθνική ομάδα. «Το ισπανικό ποδόσφαιρο είναι βρόμικο και ήρθε η στιγμή να καθαρίσει» έγραψε κάποιος χρήστης στο Διαδίκτυο, έχοντας προηγουμένως απαριθμήσει όλες τις περιπτώσεις καταγγελιών κατά προπονητών και παραγόντων. Η πόρτα της αλήθειας άνοιξε στη «ρόχα».
