Στην προχθεσινή του συνέντευξη για την πυρκαγιά στο Μάτι, ο Κ. Μητσοτάκης έδειξε πόσο απλή είναι η επικοινωνιακή γραμμή της Νέας Δημοκρατίας: δεν υπάρχουν αίτια για την καταστροφή. Υπήρξε απλώς ένα συμβάν που μια αποτελεσματική κυβέρνηση όφειλε να είναι σε θέση να αποτρέψει. Η τραγωδία συνδέεται αποκλειστικά και μόνο με την κυβέρνηση. Αλλά ο Κ. Μητσοτάκης δεν θέλει να ανοίξει συζήτηση για τις αδυναμίες του κρατικού μηχανισμού όπως θα έκανε ενδεχομένως κάθε αντιπολίτευση. Έκανε μόνο κάτι παιδαριώδεις παρατηρήσεις για βρεγμένα ρούχα και τηλεοράσεις που καλούν τον κόσμο να φύγει από τα σπίτια του. Αυτό που κυρίως προσπαθεί να υποστηρίξει ο πρόεδρος της Ν.Δ. είναι πως η κυβέρνηση δεν αντιμετώπισε την κρίση επειδή δεν την ενδιέφερε. Κατηγόρησε τον Τσίπρα ότι “δεν έχε συναισθηματική επαφή με το θέμα”, ενώ μίλησε τρεις φορές για κυνικούς και κυνισμό. Παράλληλα, υιοθέτησε μία από τις πιο χυδαίες επιθέσεις λάσπης των τελευταίων ημερών: ότι η κυβέρνηση δήθεν είχε επιβεβαιωμένες πληροφορίες για νεκρούς και (για κάποιον εντελώς απροσδιόριστο λόγο) τους έκρυβε και έπαιξε “άθλιο παιχνίδι στις πλάτες των Ελλήνων”.
Για να ενισχύσει ακόμα περισσότερο την κατηγορία αυτή, ο Κ. Μητσοτάκης εκμεταλλεύτηκε άλλα δύο “γεγονότα” που την ίδια μέρα αποδείχτηκαν fake news: το υποτιθέμενο τηλεγράφημα του Λιμεναρχείου Ραφήνας επιβεβαίωνε από τις 19:08 την ανάσυρση νεκρών (στην πραγματικότητα ανακοίνωνε την έναρξη επιχειρήσεων) και την καταγγελία του δήμαρχου Ραφήνας ότι η συνεδρίαση του Έκτακτου Συντονιστικού της Περιφέρειας δεν είχε γίνει ποτέ και το πρακτικό της ήταν πλαστογραφημένο (επιβεβαιώθηκε ότι το όργανο είχε συγκληθεί κανονικά και ο δήμαρχος Ραφήνας δεν είχε παραστεί). Είπε επίσης ότι η σύμβαση του Σταθάκη για τον καθαρισμό και την προστασία των δασών υπογράφηκε με απαράδεκτη καθυστέρηση στις 30 Ιουλίου, κάτι που επίσης αποδείχτηκε ψέμα. Μια κατασκευή και τρία ψέματα για να αποδείξει ότι η κυβέρνηση δεν έχει συναισθήματα.
Ως εκ τούτου, απαίτησε παραιτήσεις όχι συνδέοντάς τις με κάποιες παραλείψεις, αλλά επειδή χωρίς αυτές δεν είναι ειλικρινής η πολιτική ευθύνη την οποία ανέλαβε η κυβέρνηση. Αναρωτήθηκε πώς κοιμούνται το βράδυ ο Τόσκας, ο Σκουρλέτης, η Δούρου, ο γ.γ. Πολιτικής Προστασίας και ο αρχηγός της αστυνομίας χωρίς να τους κατηγορήσει για κάτι συγκεκριμένο. Αργότερα, υπήρξε επανόρθωση, ότι εννοούσε τον αρχηγό της Πυροσβεστικής, χωρίς να διευκρινιστεί γιατί κατά τον Κ. Μητσοτάκη ο ένας μπορεί να είναι ήσυχος με τη συνείδησή του και ο άλλος όχι.
Η προσέγγιση μιας “αναίσθητης κυβέρνησης που φταίει για όλα” βοήθησε τον Κ. Μητσοτάκη να ξεγλιστρήσει και από ερωτήσεις που αφορούσαν διαχρονικές ευθύνες. “Η συζήτηση για τις διαχρονικές ευθύνες είναι άλλοθι για την άθλια διαχείριση” είπε απαντώντας σε ερώτηση για τα αυθαίρετα. Στην ερώτηση αν θα συναινούσε με την κυβέρνηση στο θέμα της αυθαίρετης δόμησης, απάντησε ότι πρέπει να πολεοδομηθεί το Μάτι. Αρνήθηκε να αναλάβει οποιαδήποτε ευθύνη της παράταξής του στο θέμα της αυθαίρετης δόμησης. Απλώς διαχώρισε προσεκτικά τον εαυτό του - είχα κάνει ένα πόρισμα, είχα γράψει ένα άρθρο, έχω μιλήσει για τα αυθαίρετα, έχω μιλήσει για τη δασική προστασία, έχω ασκήσει κριτική. Ακόμα, προσπάθησε να φορτώσει ένα μέρος της ευθύνης για τα αυθαίρετα στην τωρινή κυβέρνηση: μίλησε για μια εξαιρετικά γενναιόδωρη ρύθμιση νομιμοποίησης αυθαιρέτων, παραλείποντας να πει ότι το κόμμα του την είχε υπερψηφίσει.
Αφού η κυβέρνηση είναι απλώς κυνική, είναι προφανές ότι η αξιωματική αντιπολίτευση δεν θα μπει σε κανέναν διάλογο για την επόμενη ημέρα. Προτιμά να κλείνει το μάτι στους αυθαιρετούχους που ανησυχούν. Και πολύ καλά κάνει. Η κατεδάφιση αυθαιρέτων έχει σοβαρό πολιτικό κόστος και ο Κ. Μητσοτάκης δεν είναι χαζός να το μοιραστεί με την κυβέρνηση. Το μόνο στο οποίο κινήθηκε συναινετικά ο Κ. Μητσοτάκης ήταν στην πρωτοβουλία του να τηλεφωνήσει στον πρωθυπουργό για να εξασφαλιστεί η υποστηρικτική δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Προσπάθησε έτσι να πιστωθεί τη συνεισφορά του Ιδρύματος, όπως προσπάθησε, μια μέρα πριν, να πιστωθεί τη βοήθεια της Κομισιόν, υποστηρίζοντας πως έγινε με δική του παρέμβαση. Απέναντι στον ιδιωτικό τομέα ο Κ. Μητσοτάκης δείχνει πολιτικό πολιτισμό, δεν είναι πολωτικός όπως όταν μιλάει στην πλέμπα. Είπε επίσης ότι, όταν έρθει στα πράματα, θα δώσει φοροαπαλλαγές ώστε να εξασφαλίσει περισσότερες δωρεές από ιδιώτες.
Το μόνο που ουσιαστικά κατέθεσε ο Κ. Μητσοτάκης, πέρα από κάποια επιστημονικού χαρακτήρα μέτρα με τα οποία δεν διαφωνεί κανείς, ήταν ότι θα βάλει δικούς του ανθρώπους στην Πολιτική Προστασία. Το είπε μάλιστα δύο φορές, θεωρώντας για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο πως αυτό δημιουργεί για το πρόσωπό του αίσθημα εμπιστοσύνης.
Η στρατηγική του Κ. Μητσοτάκη στοχεύει στην αποδόμηση της κυβέρνησης και την πολιτική εκμετάλλευση της οδύνης που επικρατεί στην κοινωνία. Βασίζεται σε τρεις πυλώνες. Ο πρώτος είναι τα fake news. Ο δεύτερος είναι ο φιλικός τρόπος με τον οποίο τον αντιμετωπίζουν τα περισσότερα ΜΜΕ. Ο τρίτος είναι η αποφυγή οποιασδήποτε πολιτικής δέσμευσης. Αν η κυβέρνηση διαχειριστεί σωστά την επόμενη ημέρα, η Ν.Δ. δεν θα πάει πουθενά με τέτοια εργαλεία.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΣΕΚΕΡΗΣ
