Δύο νεαροί μουσικοί, ερασιτέχνες κατ’ αρχάς, ο μπουζουξής και ερμηνευτής Παναγιώτης Σικλαφίδης και ο κιθαρίστας και ερμηνευτής Σπύρος Ζήσης είναι οι Γιαγκίνηδες. Το ιδιότυπο δίδυμο έγινε γνωστό και εντέλει πολύ αγαπητό παίζοντας ρεμπέτικα και λαϊκά τραγούδια με πολύ κέφι (και ανάλογο χιούμορ!) σε πολλά υπαίθρια σημεία της Αθήνας και σιγά-σιγά άρχισαν να προσθέτουν και δικά τους. Λίγο πριν την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου τους και την ολοκλήρωση μιας πολύ καλής χρονιάς για εκείνους με ακόμα μια εμφάνιση στον Σταυρό του Νότου την Κυριακή 24 Δεκεμβρίου, παραμονή Χριστουγέννων, συνομίλησα μαζί τους για τη σαγήνη του ρεμπέτικου που παραμένει αμείωτη κόντρα στο πέρασμα του χρόνου.
Ποια και πόση ήταν η ενασχόληση καθενός από εσάς με τη μουσική; Σας είχε περάσει από το μυαλό ότι κάποτε θα γινόταν η κύρια εργασία σας;
Είχαμε ξεκινήσει από μικρή ηλικία μαθήματα μουσικής σε ωδείο, μπουζούκι και κλασική κιθάρα αντίστοιχα. Σίγουρα δεν περιμέναμε ότι θα γινόταν η δουλειά μας, όχι τόσο σύντομα τουλάχιστον.
Πού και πώς συναντηθήκατε και γνωριστήκατε και τι σας έκανε να σχηματίσετε τους Γιαγκίνηδες;
Βρεθήκαμε και γνωριστήκαμε στο πανεπιστήμιο μέσω μιας κοινής γνωστής. Η ανάγκη και των δυο μας να παίξουμε ρεμπέτικα μας έκανε να σχηματίσουμε τους Γιαγκίνηδες, όχι αμέσως βέβαια. Χρειάστηκε καιρός για να γίνουμε αυτό που είμαστε σήμερα.
Ποια είναι τα στοιχεία του ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού που σας γοητεύουν και σας ελκύουν τόσο;
Μας ελκύει η διαχρονικότητα που έχει το ρεμπέτικο και το πώς μπορεί να μένει επίκαιρο για όλες τις ηλικίες και σε κάθε φάση της ζωής. Επίσης, κρύβει μέσα του μια επαναστατική φύση που μας γοητεύει και μας κάνει να θέλουμε να το εξερευνήσουμε ακόμα περισσότερο.
Δεν τα θεωρήσατε ποτέ παρωχημένα σε σχέση με τις συνθήκες και τα προβλήματα της εποχής μας;
Καθόλου! Τόσο νοηματικά όσο και μουσικά τα τραγούδια αυτά είναι αρκετά πιο μπροστά από την εποχή τους κατά τη γνώμη μας.
Ηταν πρακτικοί λόγοι, οικονομικοί ή όποιοι άλλοι, που σας οδήγησαν στο σχήμα δύο φωνές-μπουζούκι και κιθάρα; Ή όντως σας αρέσει γενικά η ενορχηστρωτική λιτότητα;
Σίγουρα ήταν και πρακτικοί λόγοι. Είχαμε παίξει και με άλλους μουσικούς, αλλά καταλάβαμε ότι δύο άνθρωποι που ξέρουν τι θέλουν μπορούν να συνεργαστούν καλύτερα. Ήταν θέμα χημείας, η οποία ήρθε βέβαια με την πάροδο του χρόνου. Διαπιστώσαμε ότι «δένουμε» και το εξελίξαμε.
Υπάρχει κάποιο κριτήριο με το οποίο επιλέγετε ποιος θα είναι ο βασικός ερμηνευτής σε κάθε τραγούδι ή απλώς ακολουθείτε κάθε φορά το ένστικτό σας;
Κάπως βγαίνει αυθόρμητα πλέον το ποιος θα πει τι. Σε όλα τα τραγούδια που λέμε κάνουμε πρώτη-δεύτερη φωνή αλλά με έναν ιδιαίτερο τρόπο, ώστε συχνοτικά δεν καλύπτει η μία την άλλη και βγαίνουν σαν μία. Πάντα, βέβαια, αν ένας από εμάς θέλει να είναι ο βασικός ερμηνευτής σε ένα τραγούδι και συμφωνήσουμε να μπει στο πρόγραμμα, το λέει εκείνος.
Πώς εξηγείτε την απήχηση που έχετε σε ένα νεαρό στην πλειονότητά του ακροατήριο με τόσο παλιό υλικό;
Η νεολαία -που τμήμα της βέβαια είμαστε κι εμείς- έχει κάνει μια μουσική στροφή στο παρελθόν. Υπάρχει τεράστια απήχηση πλέον στα λαϊκά, στα παραδοσιακά και γενικά στην ελληνική μουσική. Είναι σαν να νοσταλγούμε την απλότητα της εποχής που γράφονταν αυτά τα τραγούδια, οπότε υπάρχει κοινό ενεργοποιημένο ή έχει ανάγκη να ενεργοποιηθεί. Εμείς πιστεύουμε ότι καταφέρνουμε να ενεργοποιήσουμε αρκετούς και αρκετές.
Πότε θα κυκλοφορήσει τελικά ο πρώτος δίσκος σας, τι θα περιλαμβάνει και πώς θα περιγράφατε συνοπτικά το ύφος αλλά και τη διάθεσή του;
Ελπίζουμε να κυκλοφορήσει πριν το τέλος της χρονιάς. Θα περιλαμβάνει επτά τραγούδια, τα δύο («Αντάμης» και «Καταφερτζού») έχουν ήδη αναρτηθεί στο YouTube. Το ύφος κινείται σε λαϊκούς δρόμους και είναι περιγραφικό καθώς «απεικονίζει» ανθρώπους που γνωρίσαμε στον δρόμο. Η ζωή είναι γεμάτη σκαμπανεβάσματα, έτσι κι αυτός ο δίσκος που είναι βγαλμένος από την καθημερινότητα διαγράφει έναν κύκλο συναισθηματικών καταστάσεων.
Ξεκινήσατε και καθιερωθήκατε παίζοντας τραγούδια από όλο σχεδόν το εύρος της λαϊκής μουσικής μας. Ποιοι όμως από όλους αυτούς τους δημιουργούς θα λέγατε ότι σας έχουν επηρεάσει, μουσικά αλλά ίσως και στιχουργικά, στο γράψιμο των δικών σας τραγουδιών;
Οι επιρροές είναι πολλές. Δύσκολο να πεις ότι κάποιος συγκεκριμένα σε έχει επηρεάσει, γιατί κι εμείς παίζουμε λίγο απ’ όλα. Κάποιοι που ξεχωρίζουμε ωστόσο είναι οι Σκαρβέλης, Χατζηχρήστος, Τούντας, Τσιτσάνης, Βαμβακάρης και Πάνος Γαβαλάς.
Αν έπρεπε να διαλέξει καθένας σας μόνο ένα λαϊκό τραγούδι που όχι μόνο να του αρέσει πολύ αλλά και να τον εκπροσωπεί απόλυτα, ποιο θα ήταν αυτό;
Πραγματικά δεν πιστεύουμε πως μπορεί να παραμείνει το ίδιο. Έχουμε παρατηρήσει ότι περνάμε κάποιες φάσεις που «κολλάμε» με ένα τραγούδι μέχρι που θα έρθει το... επόμενο στο οποίο θα κολλήσουμε.
Πώς σας φαίνεται που εμφανίζεστε στον Σταυρό του Νότου την παραμονή των Χριστουγέννων; Πιστεύετε ότι σας ταιριάζει αυτή η ημέρα, η ατμόσφαιρά της; Τι να περιμένει το κοινό που θα έρθει να σας παρακολουθήσει εκείνη ειδικά τη βραδιά;
Είμαστε πολύ χαρούμενοι για το ότι θα παίξουμε για ακόμα μια φορά σε αυτόν τον χώρο που μας αρέσει πολύ. Σίγουρα είμαστε «μέσα» στο πνεύμα των Χριστουγέννων και έτοιμοι να το μοιραστούμε διαμέσου της μουσικής με τον κόσμο. Θα είναι μια βραδιά που όλοι και όλες μαζί θα τραγουδήσουμε αγαπημένα παλαιά τραγούδια και θα γλεντήσουμε στο έπακρο!
Και τα σχέδιά σας για το 2024 και μετά την κυκλοφορία του δίσκου;
Τη νέα χρονιά θα θέλαμε αρχικά να ξεκουραστούμε και να δούμε λίγο τα σπίτια μας. Αφού γίνει αυτό, λογικά θα ετοιμάσουμε μια νέα περιοδεία, στην οποία θα παίξουμε περισσότερο στο εξωτερικό. Και φυσικά πρόβες, πρόβες, πολλές πρόβες...
