«Η φωνή της» / Οι γυναίκες συγγραφείς πήραν το όπλο τους

ΤΕΧΝΕΣ

6’

14.02.22 08:30

Πόλυ Κρημνιώτη ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Οι κυρίες της γραφής είναι πλέον γεγονός ότι δεν περιορίζουν τη φωνή τους μέσα στις σελίδες των βιβλίων τους

Οι γυναίκες συγγραφείς πήραν το όπλο τους. Και με αποφασιστικότητα απαιτούν "να μπει τέλος σε μια κατάσταση που δοκιμάζει και υπονομεύει τόσο τη δημοκρατία όσο και τον πολιτισμό". Κι αν μ' αυτά τα λόγια το, μόλις λίγων ημερών, Δίκτυο Γυναικών Συγγραφέων κατά της Έμφυλης Βίας και των Γυναικοκτονιών "Η φωνή της" δίνει το στίγμα του και δείχνει τη στάση του απέναντι σ' αυτή την κοινωνική πληγή, στην διακήρυξή του κάνει σαφές ότι η κύρια επιδίωξή του είναι να συνδράμει "στην ανάδειξη και την ευαισθητοποίηση της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στην έμφυλη βία κάθε μορφής και σήμανσης". Ωστόσο δεν περιορίζεται στα προφανή. Χαρακτηρίζει τη γυναικοκτονία "σεξιστικό, τιμωρητικό έγκλημα που εντάσσεται στο πλαίσιο μιας ευρύτερης πατριαρχικής πολιτικής επιβολής" και στιγματίζει την άρνηση της ελληνικής πολιτείας και του νομικού της συστήματος "να το αναγνωρίσει ως τέτοιο, να το ονοματίσει, να το εντάξει στη νομική γλώσσα / ορολογία και ειδικότερα στον Ποινικό Κώδικα".

Με όπλο τη γραφίδα τους λοιπόν, περισσότερες από 70 συγγραφείς, ανάμεσά τους η Ρέα Γαλανάκη, η Φωτεινή Τσαλίκογλου, η Αργυρώ Μαντόγλου, η Χίλντα Παπαδημητρίου, η Χλόη Κουτσουμπέλη, η Κατερίνα Σχινά, η Βασιλική Πέτσα, η Πόλυ Χατζημανωλάκη, η Άντα Γκίβαλου - Κατσίκη, η Μαρία Γκασούκα, η Ευγενία Μπογιάνου, η Ελένη Πριοβόλου, η Μαρία Στασινοπούλου, η Νίκη Τρουλινού, η Πέλα Σουλτάτου, η Τόνια Τσίτσοβιτς κ.ά., ενώνουν φωνή και δυνάμεις και ρίχνονται συντονισμένα στη μάχη για την εξάλειψη κάθε μορφής βίας που συνδέεται με το φύλλο.

"Η γραφή είναι όπλο κατά της βίας, ανέκαθεν ήταν" λέει η συγγραφέας Χίλντα Παπαδημητρίου, από τα ιδρυτικά μέλη του δικτύου. "Το γράψιμο άλλωστε σε βοηθάει να συνειδητοποιήσεις τον εαυτό σου, να αντιληφθείς πιο καθαρά τον κόσμο γύρω σου. Τόσες γυναικοκτονίες κανείς μας δεν μπορεί να τις ανεχτεί, πόσο μάλλον οι γυναίκες συγγραφείς".

Η πρόσφατη μεγάλη συγκέντρωση και πορεία εναντίον των γυναικοκτονιών που κατέληξε στο Σύνταγμα έγινε η αφορμή. "Μας έδωσε το εναρκτήριο λάκτισμα, ήταν ενθαρρυντικό ότι συμμετείχαν και πολλοί άντρες. Κάποιες από μας συναντηθήκαμε στη συνέχεια και αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε το Δίκτυο" λέει. Το ονόμασαν "Η φωνή της" γιατί "θέλουμε να ενώσουμε τη φωνή μας μ' αυτή των κακοποιημένων γυναικών αλλά και να γράψουμε γι' αυτές".

Το λογότυπο, οι πρώτες δράσεις, η δημιουργία ενός blog είναι στα σχέδια του δικτύου. Όμως η πρώτη δράση έχει ήδη προγραμματιστεί. "Η πρώτη μας συνάντηση θα γίνει αύριο, Δευτέρα, έξω από το Εφετείο Αθηνών, όπου δικάζονται σε δεύτερο βαθμό οι δολοφόνοι της Ελένης Τοπαλούδη".

Οι κυρίες της γραφής είναι πλέον γεγονός ότι δεν περιορίζουν τη φωνή τους μέσα στις σελίδες των βιβλίων τους. Η αλήθεια είναι ότι ο κόσμος της γραφής, λογοτεχνικής, δοκιμιακής, επιστημονικής, ενώ στα κείμενά του καταγράφει την ανάσα της κοινωνίας, μετά τη Μεταπολίτευση σπάνια τον βλέπουμε να συσπειρώνεται και να δραστηριοποιείται για μεγάλα κοινωνικά ζητήματα.

"Οι συγγραφείς λόγω της δουλειάς μας παρατηρούμε τον κόσμο και γράφουμε γι' αυτόν. Οι γυναίκες της γραφής, παρατηρώντας την έξαρση της βίας εναντίον των γυναικών, δεν μπορούμε άλλο να σιωπούμε" εξηγεί η συνομιλήτριά μας. Είναι γεγονός ότι η μαύρη λίστα των γυναικοκτονιών στη χώρα μας, 17 καταγεγραμμένες μέσα στο 2021, που διαρκώς αυξάνεται, δεν αφήνει περιθώρια για εφησυχασμό. "Έχει αρχίσει και γίνεται τρομακτική η συνθήκη που ζει η γυναίκα σήμερα. Καμία γυναίκα, ανεξαρτήτως τάξης, μόρφωσης, φυλής, δεν νοιώθει ασφαλής" λέει η γνωστή συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων, εξηγώντας ότι "από τη άλλη, με την περιρέουσα πολιτική κατάσταση, νιώθουμε ότι τα δικαιώματα για τα οποία έχουμε παλέψει πάρα πολύ στο παρελθόν αρχίζουν το ένα μετά το άλλο και μας τα στερούν".

Για τη Χίλντα Παπαδημητρίου, "βία είναι φυσικά ο βιασμός και η γυναικοκτονία, βία όμως είναι και η ανεργία των γυναικών, νεαρών αλλά και μεγαλύτερων, που ξεπερνάει κατά πολύ τους αντίστοιχους δείκτες των αντρών. Όπως βία είναι και η προσπάθεια που γίνεται να αναιρέσουν το δικαίωμά μας στην αυτοδιάθεση του σώματός μας" λέει. "Η προσπάθεια που βλέπουμε και από την Εκκλησία και από το υπουργείο Παιδείας να δημιουργηθεί μια ημέρα 'αγέννητου παιδιού' και να ενταχθούν στο εκπαιδευτικό σύστημα ιδέες παρωχημένες, που υποβιβάζουν τη γυναίκα σε όργανο τεκνοποίησης, δεν μπορεί επίσης να μας αφήσει αδιάφορες. Ούτε μπορεί να μας αφήσει αδιάφορες και ανενεργές αυτή η κοινωνική οπισθοδρόμηση που παρατηρείται σε όλη την Ευρώπη".

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

ΔΙΚΤΥΟ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΜΦΥΛΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΩΝ «η φωνή της»

Εμείς, γυναίκες συγγραφείς, αντιστεκόμαστε σε κάθε μορφή βίας που συνδέεται με το φύλο και επιθυμούμε να ενώσουμε τη φωνή μας με τη φωνή γυναικών που κακοποιούνται, βιάζονται ή και θανατώνονται στο πλαίσιο της πατριαρχίας, φαινόμενο μοναδικής ιστορικής αντοχής, το οποίο αναπαράγεται και διαιωνίζεται και στη χώρα μας.

Είμαστε γυναίκες, είμαστε συγγραφείς και δεν μπορούμε να μείνουμε αμέτοχες.

Γνωρίζουμε πολύ καλά, και μέσω της δικής μας έμφυλης εμπειρίας, συχνά τραυματικής, πως η κάθε μορφή βίας σε βάρος των γυναικών, παραβιάζει το δικαίωμά τους στη ζωή, καθώς και το δικαίωμα να απολαμβάνουν τη ζωή χωρίς διακρίσεις. Και απαιτούμε να μπει τέλος σε μια κατάσταση που δοκιμάζει και υπονομεύει τόσο τη δημοκρατία όσο και τον πολιτισμό. Το φαινόμενο της έμφυλης βίας συναντάται σε όλες τις κοινωνίες και σε όλες τις κοινωνικές τάξεις, ανεξάρτητα από το επίπεδο ανάπτυξης, τον βαθμό πολιτικής σταθερότητας, την κουλτούρα, τη θρησκεία, τόσο στον δημόσιο όσο και τον ιδιωτικό χώρο. Γνωρίζουμε πολύ καλά, επίσης, πως ακραία μορφή έμφυλης βίας αποτελεί η γυναικοκτονία, ως η κορύφωση, κατά κανόνα, μακρόχρονων βίαιων συντροφικών/οικογενειακών σχέσεων. Έχουμε την πεποίθηση πως η αιτία της, το βασικό κίνητρο του δράστη, είναι το φύλο του θύματος και συχνά η άρνηση συμμόρφωσής του στις πατριαρχικές επιταγές. Πρόκειται για σεξιστικό, τιμωρητικό έγκλημα, που εντάσσεται στο πλαίσιο μιας ευρύτερης πατριαρχικής πολιτικής επιβολής. Ωστόσο, η ελληνική πολιτεία και μάλιστα το νομικό της σύστημα, αρνείται να το αναγνωρίσει ως τέτοιο, να το ονοματίσει, να το εντάξει στη νομική γλώσσα/ ορολογία και ειδικότερα στον Ποινικό Κώδικα, όπως ζητούν τα γυναικεία και φεμινιστικά κινήματα και πολλοί επιστημονικοί φορείς, παρά τις 18 γυναικοκτονίες που καταγράφηκαν στη χώρα μας (οι ερευνήτριες ισχυρίζονται ότι ξεπερνούν τις 27) μόνο κατά το 2021. Αρνείται ή δεν είναι σε θέση να επικεντρωθεί στον μισογυνισμό, μεταφέρει την ενοχή στα θύματα, αποδέχεται το διπλό πρότυπο ηθικής και, τελικά, αναδεικνύει και επιβεβαιώνει την αποτυχία της να προστατέψει τον μισό πληθυσμό της χώρας.

Έτσι, συγκροτούμε το δίκτυο Γυναίκες Συγγραφείς κατά της Έμφυλης Βίας και των Γυναικοκτονιών «η φωνή της», με κύριο σκοπό να συνδράμουμε στην ανάδειξη και αναγνώριση του φαινομένου της γυναικοκτονίας ως σεξιστικού εγκλήματος και στην ευαισθητοποίηση της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στην έμφυλη βία κάθε μορφής και σήμανσης. Συντασσόμαστε με τα γυναικεία/φεμινιστικά κινήματα, με τις Επιτροπές Ισότητας των Ελληνικών Πανεπιστημίων, με γυναίκες και άντρες ακαδημαϊκούς, εργαζόμενες και εργαζόμενους, νέους και νέες, φοιτήτριες και φοιτητές, δημοσιογράφους, καλλιτέχνιδες και καλλιτέχνες, με ευαισθητοποιημένα ευρύτερα μέλη της κοινωνίας ασχέτως φύλου, μετέχουμε στην Πρωτοβουλία κατά των Γυναικοκτονιών, υπογράφοντας τη σχετική διακήρυξη και αγωνιζόμαστε με όσα μέσα διαθέτουμε για την εξάλειψη κάθε μορφής βίας που συνδέεται με το φύλο.