Ένα εντυπωσιακό έπος της Επανάστασης που διαχέεται στον χρόνο και τον τόπο και χωράει πρόσωπα και γεγονότα, μια φρίζα δώδεκα εικόνων που εμπνέονται και φέρουν τη χειρονομία της προσωπικής και της οικογενειακής της ιστορίας στην Αριστερά και στους αγώνες, αλλά και ορισμένα από τα εικονοστάσια της ζωής και της διαδρομής της επιχειρεί να αναδείξει η Άννα Φιλίνη στην έκθεση που εγκαινιάζεται απόψε, στις 7 μ.μ., στο Ίδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης», με τίτλο «Ζωγραφικό αφιέρωμα για την Παλιγγενεσία» .
Ζωγραφίζοντας επί δεκαπέντε μήνες με θεματικό πλαίσιο την Επανάσταση του 1821, η γνωστή εικαστικός χωράει μέσα σε δώδεκα εικόνες συναντήσεις προσώπων και ηρώων από τον Ρήγα Φεραίο και τον Κανάρη έως τον Μπολιβάρ και τον Στέφανο Σαράφη.
«Συνειδητοποίησα ότι δεν είναι μια οποιαδήποτε έκθεση. Είναι η γιορτή μου. Μια γιορτή που δεν θα ήθελα να είναι μόνο για μένα» αποκαλύπτει μιλώντας στην ΑΥΓΗ.
«Δεν ήθελα να κάνω Ιστορία, αν και παλιότερα είχα κάνει» λέει και ανατρέχει στο τετράπτυχο του 2012 και πάλι στο Ίδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης», που παρουσίαζε τη σύγχρονη Ιστορία από το 1945 έως και το 2010.
«Τις δεκαετίες του 1980 και του 1990 έκανα αρκετά έργα που εμπνέονταν από τις εμπειρίες από τη δικτατορία και τη Μεταπολίτευση. Μου άρεσε να κάνω Ιστορία. Με είχε πιάσει μια πετριά και όταν τέλειωσα την έκθεση για τον Καβάφη, ήρθε η πανδημία. Αλλά το καλοκαίρι του 2020 αισθάνθηκα την ανάγκη να συμβάλω σε αυτόν τον εορτασμό για το 2021 μέσα από μια σκοπιά της Ιστορίας μας και της γενιάς μας. Και ο πατέρας, και η μάνα μου, και οι γιαγιάδες μου είχαν πάρα πολύ μέσα στην κουλτούρα, τη ζωή και το πιστεύω τους την Ιστορία. Από το 1821 και μετά, η γιαγιά μου η Κρητικιά έζησε όλες τις επαναστάσεις έως και την απελευθέρωση της Κρήτης» λέει η Ά. Φιλίνη.
Με εικόνες από την ποίηση του Εγγονόπουλου
Στη συνέχεια ήρθε η ποίηση, που της έδωσε ιδέες, όπως αποκαλύπτει. «Ο Μπολιβάρ του Εγγονόπουλου που πήρα μαζί μου όταν έφυγα 18 χρόνων για να σπουδάσω στα ξένα, συντροφιά με αυτό το σπουδαίο ποίημα με βρήκε και η δικτατορία. Το πάθος και ο ενθουσιασμός και οι εικόνες του Εγγονόπουλου, όπου ανακατεύει τον Μπολιβάρ με τον Οδυσσέα Ανδρούτσο, αλλά και φαντάρους στο αλβανικό μέτωπο, μου έδιναν θάρρος. Αλλά και ο Σολωμός με τις αλληγορίες και τις εικόνες των απλών ανθρώπων που συμμετείχαν στις μάχες, αλλά και ο Βίκτωρ Ουγκώ με το καταπληκτικό του ποίημα για τον Κανάρη, μερικούς στίχους από το οποίο μετέφρασα, συνυπάρχουν στην έκθεση. Προχωρώντας διάβαζα και εκδόσεις σύγχρονων ιστορικών για το 1821 που έθεταν καινούργια πράγματα και εντυπωσιαζόμουν. Η ποίηση και ο υπερρεαλισμός της ανοίγει κόσμους πέρα από τα ιστορικά και τα χρονικά όρια, δίνει τη δυνατότητα των συνειρμών και της πολυχρονίας».
Ξεκινώντας από την "Ελευθερία" του Ντελακρουά
Στο πρώτο από τα δώδεκα έργα, όπως εξηγεί η Ά. Φιλίνη, παριστάνεται ο Διαφωτισμός με τον Κοραή και την κοπέλα, που είναι η νέα Ελλάδα, οι οποίοι σηκώνουν τον Ρήγα Φεραίο. Στο φόντο η «Ελευθερία» του Ντελακρουά δείχνει τη σχέση της Ελληνικής με τη Γαλλική Επανάσταση. Στη συνέχεια ο Μπολιβάρ δείχνει τη σχέση με τη Λατινική Αμερική και τις εκεί επαναστάσεις. Δίπλα και ο φαντάρος του 1940 και ο Θησέας με τον Κολοκοτρώνη που πολεμούν τον εχθρό Μινώταυρο.
Δεν παραλείπεται η Πρώτη Εθνοσυνέλευση, «όπου εκεί είναι οι δύο πλευρές των εμφυλίων που ακολούθησαν, των πολιτικών και των στρατιωτικών. Εδώ ο στρατηγός Σαράφης πορεύεται με τον Κολοκοτρώνη και τους άλλους οπλαρχηγούς» σημειώνει.
Ακολουθούν οι τρεις μεγάλες καταστροφές, η Σφαγή της Χίου του 1822, η Μικρασιατική Καταστροφή και η εισβολή στην Κύπρο το 1974, τα Ψαρά μετά την καταστροφή, ο Κανάρης μετά την πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας, αλλά και ο Ουγκώ και ο Σατωβριάνδος «γιατί έγραψαν καταπληκτική ποίηση για την Επανάσταση» εξηγεί.
Ακολουθεί το Μεσολόγγι, το ένδοξο «αλωνάκι» από τους «Ελεύθερους Πολιορκημένους», ο λαβωμένος Καραϊσκάκης πάνω στο άλογο που δείχνει την Ακρόπολη και τελευταία εικόνα είναι ο «Εθνικός Ύμνος», «μια δημόσια σύναξη του 1830 όπου τραγουδιέται ο ‘Εθνικός Ύμνος’ με παρόντες τον Καποδίστρια, τον Σολωμό, τον Μάντζαρο, την Μπουμπουλίνα, αλλά και τον Πρόεδρο της Αϊτής. Εκεί και η χορωδία παιδιών από το ορφανοτροφείο της Αίγινας»!
Την έκθεση, με διάρκεια έως 18 Νοεμβρίου και είσοδο ελεύθερη, συνοδεύει το βιβλίο της Ά. Φιλίνη από τις εκδόσεις Ασίνη, με κείμενα δικά της και της επίκουρης καθηγήτριας, ιστορικού Τέχνης στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του ΕΚΠΑ Ευαγγελίας Διαμαντοπούλου.
