Τον φόβο πως οι σκιές κινδυνεύουν να τινάξουν στον αέρα τη δημοκρατική ομαλότητα γυρίζοντας τη χώρα σε άλλες εποχές εκφράζει μιλώντας στην ΑΥΓΗ της Κυριακής ο καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας Νίκος Μαραντζίδης. «Καμία Δημοκρατία δεν πρέπει να μπαίνει στο δίλημμα να διαλέξει ανάμεσα στην προστασία της καριέρας ενός πρωθυπουργού ή τη διαφύλαξη της εύρυθμης λειτουργίας και σταθερότητάς της» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Οι τελευταίες αποκαλύψεις γύρω από την υπόθεση του Predator ενισχύουν τους φόβους ύπαρξης κυκλώματος παρακολουθήσεων, ενδεχομένως και με εμπλοκή της ΕΥΠ. Με λίγα λόγια, οι περιπτώσεις Ανδρουλάκη και Κουκάκη δεν είναι οι μόνες «συμπτωματικής» επισύνδεσης ή απόπειρας και από τις μυστικές υπηρεσίες της χώρας, και από το κακόβουλο λογισμικό. Μπορεί ακόμα και τώρα να υπάρχει η επίκληση του απορρήτου; Τι πρέπει κατά τη γνώμη σας να γίνει; Με δεδομένο ότι η Εξεταστική Επιτροπή ολοκληρώθηκε, αλλά φως δεν έπεσε.
Οι πολίτες εδώ και τουλάχιστον τέσσερις μήνες βρισκόμαστε στο απόλυτο σκοτάδι. Έχουμε πλημμυρίσει από ανεξέλεγκτες πληροφορίες και κυβερνητικά ψέματα και πλέον η κατάσταση, με ευθύνη αποκλειστικά του πρωθυπουργικού κέντρου, έχει καταντήσει ένας βούρκος. Κάνουμε υποθέσεις για τη σχέση Predator και ΕΥΠ, αφού στην πραγματικότητα μέχρι τώρα καμιά πειστική απάντηση δεν δόθηκε. Όπως όλοι έχουν αντιληφθεί, η κυβέρνηση δεν δείχνει καμιά ζέση να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα. Όπως έγραψε προχθές και ο Economist, οι έρευνες προχωρούν με ρυθμούς χελώνας. Κρυμμένη πίσω από το απόρρητο, η κυβέρνηση συσκοτίζει την κατάσταση ακόμη περισσότερο. Είναι ξεκάθαρο για μένα ότι η διαδικασία διερεύνησης και εξυγίανσης περνάει θεσμικά μέσα από δύο δρόμους που δεν είναι άσχετοι μεταξύ τους: την παραίτηση του πρωθυπουργού και την επιτάχυνση του έργου της Δικαιοσύνης.
Η αποστολή της PEGA στην Ελλάδα έθεσε δύο κρίσιμα ζητήματα: την απροθυμία των ελληνικών Αρχών να βοηθήσουν την έρευνα και τον κίνδυνο να πάμε σε εκλογές με τη σκιά του Predator και την ανησυχία για την ελεύθερη και δίκαιη διεξαγωγή τους. Συμμερίζεστε αυτές τις επισημάνσεις;
Τις συμμερίζομαι απολύτως! Η Επιτροπή PEGA καταγράφει με ήπιο και νηφάλιο τρόπο τα σοβαρά προβλήματα λειτουργίας της ελληνικής Δημοκρατίας σήμερα. Βρισκόμαστε σε μια κατάσταση στην οποία ολοκληρωτικές πρακτικές έχουν παρεισφρήσει εντός των κρατικών μηχανισμών και τείνουν να απειλήσουν τη δημοκρατική σταθερότητα. Αγνοούμε πόσοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι παρακολουθούνται από την ΕΥΠ (δημοσιογραφικές έρευνες μιλούσαν για έξι-επτά πολιτικούς). Αγνοούμε πόσοι πολιτικοί, δημοσιογράφοι και άλλοι πολίτες παρακολουθούνταν από το Predator, από ποιους και με ποιους σκοπούς (δημοσιογραφικές πληροφορίες μιλούν για τουλάχιστον εκατό άτομα). Δεν λαμβάνουμε απαντήσεις αν κάποιοι παρακολουθούνται ταυτόχρονα από την ΕΥΠ και το Predator. Μάλιστα, αν αποδειχτεί συνέργεια μεταξύ Predator και μηχανισμών του ελληνικού κράτους, τότε τα πράγματα είναι θα πολύ χειρότερα και από τους πιο σκοτεινούς φόβους μας. Γιατί τότε δεν θα μιλάμε μόνο για ολοκληρωτικές πρακτικές φορέων της κρατικής εξουσίας αλλά και για διασύνδεση ανάμεσα στον ολοκληρωτισμό και ελληνικά (ή μήπως και διεθνή;) ιδιωτικά συμφέροντα. Οι φήμες κυκλοφορούν ανεξέλεγκτες και οι σκιές κινδυνεύουν να τινάξουν στον αέρα τη δημοκρατική ομαλότητα γυρίζοντας τη χώρα σε άλλες εποχές.
Ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι η υπόθεση διερευνήθηκε και δεσμεύτηκε για την απαγόρευση της πώλησης παράνομων λογισμικών παρακολούθησης στην Ελλάδα, ενώ η κυβέρνηση αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο επαναφοράς του δικαιώματος της ΑΔΑΕ να ενημερώνει όσους έχουν υπάρξει αντικείμενο παρακολούθησης από την ΕΥΠ. Αρκεί;
Ε, όχι βέβαια. Ο πρωθυπουργός διατείνεται πως δεν ήξερε τίποτε. Ακόμη κι αν αυτό είναι αλήθεια, θα πρόκειται για απίστευτη περίπτωση ανικανότητας, που επιβάλλει μόνο έναν δρόμο, την παραίτηση. Ο πρωθυπουργός προσπάθησε να μας πείσει ότι υπήρξαν απλώς μερικές «δυσλειτουργίες» που θα επιχειρήσει να διορθώσει, ενώ, αντίθετα, ζούμε ένα θεσμικό χάλι πρωτοφανούς μεγέθους για τα δεδομένα της Μεταπολίτευσης. Αρχηγοί κομμάτων, πολιτικοί, δημοσιογράφοι και πολίτες βλέπουν τα ονόματά τους σε «λίστες παρακολουθήσεων», ενώ οι φήμες οργιάζουν πως θα αποκαλυφτούν κι άλλα ονόματα. Από την άλλη, από την πρώτη μέρα από τα επίσημα χείλη ακούμε διαρκώς ψέματα. Αρχικά μάλιστα η κυβέρνηση αρνούνταν ακόμη και πως γινόταν παρακολουθήσεις.
Επηρεάζουν την εξέλιξη των πολιτικών γεγονότων η υπόθεση και οι αποκαλύψεις; Έρχονται πιο κοντά οι κάλπες; Αποδυναμώνεται η κυβέρνηση και τι αυτό σημαίνει για το προφίλ του πρωθυπουργού;
Αναμφίβολα επηρεάζονται οι πολιτικές εξελίξεις και τραυματίζεται βαριά η εικόνα του πρωθυπουργού. Όμως για όσους παίρνουν σοβαρά την ακροτελεύτια διάταξη του συντάγματος («η τήρηση του συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων»), η μοίρα της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού είναι δευτερεύοντα, για να μην πω άνευ σημασίας, ζητήματα. Η διαφύλαξη της δημοκρατικής νομιμότητας είναι το μείζον.
Είτε ήξερε είτε αγνοούσε, για τον ίδιο τον πρωθυπουργό ο μόνος αξιοπρεπής και έντιμος δρόμος είναι ένας: η παραίτηση! Καμιά Δημοκρατία δεν πρέπει να μπαίνει στο δίλημμα να διαλέξει ανάμεσα στην προστασία της καριέρας ενός πρωθυπουργού ή τη διαφύλαξη της εύρυθμης λειτουργίας και σταθερότητάς της. Η απάντηση θα έπρεπε εκ των προτέρων να είναι αυτονόητη, γιατί διαφορετικά από μόνο του ένα τέτοιο δίλημμα είναι η αρχή ενός ταξιδιού προς στον ολοκληρωτισμό.
