Δεν είναι η πρώτη φορά που οι Μητσοτάκηδες αποκηρύσσουν τον Ελευθέριο Βενιζέλο, παρά τη συγγενική και την πολιτική σχέση που ισχυρίζονται ότι έχουν. Η πρόσφατη αρνητική αναφορά του Κυριάκου Μητσοτάκη στις ευθύνες του Βενιζέλου για τον εθνικό διχασμό (και δη στην Ολομέλεια της Βουλής, ώστε να μείνει στα πρακτικά του κοινοβουλευτισμού ο «ψόγος») είναι το τελευταίο παράπτωμα.
Το γεγονός δε ότι ο Αλέξης Τσίπρας έσπευσε να υπερασπιστεί τον Βενιζέλο και να υπενθυμίσει τις ευθύνες της Δεξιάς για τον διχασμό, την πατριδοκαπηλία και τα ψέματα με τα οποία κέρδισε τις εκλογές του 1920 (όπως ακριβώς έπραξε και 99 χρόνια μετά...) αναβαθμίζει την ιστορική διαφωνία σε πολιτική αντιπαράθεση ανάμεσα στην προοδευτική παράταξη που εκφράζει ο Αλ. Τσίπρας και τη συντηρητική παράταξη που εκφράζει ο Κ. Μητσοτάκης.
Ελ. Βενιζέλος: «Είναι άξιος εμπτυσμού» ο Κ. Μητσοτάκης!
Παλαιότερα, ένας άλλος Μητσοτάκης, ο Κυριάκος Θ. Μητσοτάκης, γυρνούσε δεξιά και αριστερά κατηγορώντας τον Βενιζέλο ότι «λαδώθηκε» από τους Άγγλους την περίοδο του εθνικού διχασμού.
Συγκεκριμένα φαίνεται πως πολλά χρόνια μετά τον διχασμό (μιλάμε για το 1930) ο Κυρ. Μητσοτάκης κατηγορούσε τον Ελ. Βενιζέλο ότι πήρε μίζα από τον Έλληνα έμπορο όπλων σερ Μπαζίλ Ζαχάρωφ, ο οποίος ήταν ο πράκτορας της βρετανικής ΜΙ6 την περίοδο του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, προκειμένου η Ελλάδα να αγοράσει αμερικανικά θωρηκτά -η Γερμανία είχε στείλει τον βαρόνο Φον Σενκ (ο οποίος εμφανιζόταν ως δημοσιογράφος και αντιπρόσωπος της Krupp...) και τον Κ. Έλσιν, που κάποτε ο βασιλιάς Γεώργιος Α' τον είχε διορίσει μέχρι και νομάρχη (!), ενώ η Γαλλία είχε τον Μαξιμιλιανό Ανρ ντε Ροκφέιγ.
Ο Ελ. Βενιζέλος εμφανίζεται ενήμερος για όσα έλεγε ο συγγενής του και δεν κρύβει την οργή και την πικρία του. Σε επιστολή του προς τον φίλο του Κλέαρχο Μαρκαντωνάκη, με ημερομηνία 10 Οκτωβρίου 1930, ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας αποκαλύπτει τι φέρεται να διέσπειρε εναντίον του ο Κυρ. Μητσοτάκης:
«Φίλτατε Κλέαρχε», γράφει ο Ελ. Βενιζέλος, «δεν είναι ανάγκη να σας είπω ότι επαναστατεί η συνείδησίς μου κατά των συκοφαντιών αι οποίαι σου απεδόθησαν όσον αφορά την δήθεν ανάμειξή σου εις την αγοράν των αμερικανικών θωρηκτών και είσπραξιν προμήθειας δι’ αυτά, καθώς και διά την υπό του κ. Ζαχάρωφ εγχειρισθείσα σαι δήθεν διά λογαριασμόν μου επιταγήν χιλίων λιρών. Εάν την ελεεινήν ταύτην συκοφαντίαν έπλασεν ή απλώς επανέλαβε ο κοινός φίλος Κυρ. Θ. Μητσοτάκης, είναι άξιος εμπτυσμού, διότι σε γνωρίζει από δεκαετηρίδων τόσο καλά ώστε να μην του επιτρέπει να αποδώση την ελάχιστην πίστιν εις αυτούς».
Η επιστολή Βενιζέλου, σύμφωνα με τον Μιχάλη Ψύλο, συγγραφέα του βιβλίου «Από τον Ράιχενμπαχ του Όθωνα στον Ράιχενμπαχ της Μέρκελ» (εκδόσεις Λιβάνη) βρίσκεται στο αρχείο του Μουσείου Μπενάκη και στο αρχείο του Ελευθέριου Βενιζέλου.
Κ. Μητσοτάκης: Ο αρχηγός της Δεξιάς
Οι δεκαετίες πέρασαν, πολλοί Μητσοτάκηδες έκαναν πολιτική καριέρα πάνω στον βενιζελισμό και στον χώρο του προοδευτικού κέντρου, μέχρι που ήρθε ένας άλλος Μητσοτάκης και έκοψε τους δεσμούς του λειτουργώντας ως αυτό που είναι: αρχηγός της Δεξιάς.
Μιλώντας για τα ελληνοτουρκικά στη Βουλή ο Αλ. Τσίπρας υπενθύμισε τη ρήση του Ελ. Βενιζέλου πως ο πολιτικός πρέπει να έχει το χάρισμα να βλέπει πρωτύτερα απ’ ό,τι βλέπουν οι άλλοι, καθώς, αν δεν έχει το χάρισμα αυτό, είναι αδύνατον να μην οδηγήσει την πατρίδα του στη συμφορά και την καταστροφή.
Η απάντηση του Κ. Μητσοτάκη ήταν να κατηγορήσει τον Ελ. Βενιζέλο για τον εθνικό διχασμό και να πάρει αποστάσεις από την προσφορά του! «Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, δυστυχώς, μία από τις αρνητικές παρακαταθήκες που συνοδεύει και θα συνοδεύει πάντα τον Ελευθέριο Βενιζέλο ήταν και ο εθνικός διχασμός, ρόλο τον οποίο και αυτός έπαιξε στο να διχαστεί η χώρα» είπε.
«Τη βασική ευθύνη για τον εθνικό διχασμό την είχε πάντοτε εκείνη η παράταξη που έκανε σημαία ευκαιρίας τις εθνικές ευαισθησίες και πούλαγε εθνικοφροσύνη. Και ήταν η παράταξη των εθνικοφρόνων τότε που κέρδισε τις εκλογές το 1920 τάζοντας στον λαό τότε το ‘Οίκαδε’ (‘Θα γυρίσουμε σπίτι, θα σταματήσει ο πόλεμος’) και αμέσως μετά έφτασε στο Αφιόν Καραχισάρ, έφτασε έξω από την Άγκυρα, με όλες τις συνέπειες που είχε αυτή η πολιτική για τα εθνικά συμφέροντα της χώρας» του επεσήμανε ο Αλ. Τσίπρας, με τον Κ. Μητσοτάκη να εμμένει κουνώντας αποδοκιμαστικά το κεφάλι του! Είναι προφανές ότι πλέον μιλάει από το απέναντι στρατόπεδο...
Στον διχασμό «δεν ήμουν εγώ ο επαναστάτης»
Πάντως και ο ίδιος ο Ελ. Βενιζέλος δεν απέφευγε να αποτιμήσει τα χρόνια του διχασμού. Μάλιστα στις 17 Δεκεμβρίου 1929 δήλωσε στη Βουλή ότι έχει ήσυχη τη συνείδησή του διότι όσα έκανε έγιναν υπέρ ενός εθνικού σκοπού, «διά μεγάλους λόγους», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει.
«Πρέπει να μου επιτρέψετε να σας είπω ότι εγώ υπήρξα ο κύριος αίτιος διότι εδιχάσθη ο ελληνικός λαός κατά τον μέγαν πόλεμον. Δεν θέλω να θίξω κανένα. Έχω όμως ήσυχη την συνείδησίν μου ότι κατά τον διχασμόν αυτόν δεν ήμουν ο επαναστάτης. Άλλος ήτο ο επαναστάτης» είπε ο Ελ. Βενιζέλος και πρόσθεσε:
«Αναγνωρίζω μόνο ότι εγώ, καλώς ή κακώς, είμαι εκείνος ο οποίος επροκάλεσε τον διχασμόν αυτόν. Και πρέπει να γνωρίζετε ότι και τώρα, που είμαι στην Ελλάδα, και όταν έλειπα μακράν αυτής, εκείνο το οποίο με απησχόλησε και με απασχολεί και αποτελεί τον διάπυρον πόθον μου και θα με κάνει ευτυχή είναι, πριν κλείσω τα μάτια μου, να ιδώ ότι αυτό το χάσμα εγεφυρώθη και ότι η διαίρεσις την οποίαν η πολιτική μου επροκάλεσε διά μεγάλους λόγους, τους οποίους θα εκτιμήσει η Ιστορία, εξηλείφθη».
Στηρίξτε την έγκυρη και μαχητική ενημέρωση. Στηρίξτε την Αυγή. Μπείτε στο syndromes.avgi.gr και αποκτήστε ηλεκτρονική συνδρομή στο 50% της τιμής.
