Ο κατώτατος μισθός, ανακοινώθηκε από τον πρωθυπουργό ότι ανέρχεται πια στα 780€ μικτά (665€ καθαρά). Αυτό όμως αφορά μόνο τους 500.000 εργαζόμενους με τον κατώτατο και κανέναν άλλον. Η αύξηση 9,4% δεν υπερκαλύπτει τον μέσο ετήσιο πληθωρισμό του 2022 (9,9%), τη «χασούρα», με άλλα λόγια που είχαν οι χαμηλόμισθοι γιατί για τους υπόλοιπους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα ούτε λόγος να γίνεται. Κάνει όμως κάτι ακόμα χειρότερο:
Εμπεδώνει την ιδέα ότι το ρυθμιστικό πλαίσιο των μισθών στον ιδιωτικό τομέα δεν είναι τίποτα άλλο από παρέμβαση στα «λεφτά των ιδιωτών επιχειρηματιών». Μπορεί ο νομικός πολιτισμός, η κουλτούρα της πολιτισμένης Ευρώπης και της χώρας μας, αναγνωρίζουν ότι οι ρυθμίσεις για τα μισθολογικά θέματα και η συλλογική διαπραγμάτευση πρέπει να είναι οργανικό κομμάτι του επιχειρηματικού και εργασιακού γίγνεσθαι, όμως η επιχειρηματολογία του πρωθυπουργού όσο και του ανεπάγγελτου Υπουργού του το αγνοεί επιδεικτικά.
Αντίθετα, επιδόματα, διάφορα pass δηλαδή και «καλάθια», τείνουν να αποτελέσουν μόνιμο στοιχείο της μισθολογικής πολιτικής της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης. Γι' αυτό αποτελεί μια ακόμα απάτη από την κυβέρνηση της διαπλοκής και της κοροϊδίας που στερεί από τους εργαζομένους πόρους αλλά και την ίδια την αξιοπρέπεια τους στη διαπραγμάτευση με τους κοινωνικούς εταίρους.
Θα έλεγε κάποιος ότι η κριτική μου δεν λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες των ευάλωτων αυτής της χώρας. Παρότι κάθε αύξηση είναι αποδεκτή, αυτό δε σημαίνει πως δεν πρέπει να αποκαλύπτεται και το μέγεθος της απάτης που κρύβεται πίσω από αυτές τις επιλογές. Ποιες είναι οι λαθροχειρίες, λοιπόν και η απάτη που κρύβονται πίσω από τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού, αφού σημειώσουμε, ότι αυτός που έκανε τις εξαγγελίες, ο πρωθυπουργός, μόλις στα 55 του χρόνια κατάλαβε, όπως ο ίδιος είπε, ότι υπάρχουν εργαζόμενοι που εξαρτώνται από τον μισθό τους και επίσης ότι ο αρμόδιος υπουργός Εργασίας Χατζηδάκης, ως ανεπάγγελτος, που δεν έχει δουλέψει ποτέ στη ζωή του, δεν ξέρει στην πραγματικότητα τι σημαίνει εργασία και μισθός για τον μέσο Έλληνα πολίτη;
1. Ο Μητσοτάκης και η κυβέρνηση του, δεν εφάρμοσαν, μέχρι σήμερα τις αποφάσεις που είχαν ληφθεί και ανακοινωθεί, από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για τον κατώτατο μισθό το 2019. Αυτές οι αποφάσεις όριζαν ότι εκτός από την αύξηση, τότε, του κατώτατου κατά 11% και κατά 27% για τους νέους κάτω των 25 ετών, θα ίσχυε νέα αύξηση 7,5% για το 2020 (698,75€) και άλλο 7,5% για το 2021 (751,15€). Αυτή η ρύθμιση δεν ίσχυσε ποτέ με αποτέλεσμα ο κατώτατος να κινείται στα 650€ για το 2020 και το 21. Έτσι οι εργαζόμενοι έχασαν για τα δύο αυτά έτη
2.098,6€, ενώ χάθηκαν και άλλα 534,1 από την ισχνή αύξηση των 713€ που δόθηκαν από τον Μητσοτάκη για το 2022. Συνολικά λοιπόν ο Μητσοτάκης έκλεψε (αυτό λέγεται ονομαστική ληστεία) από όσους Αμείβονται με τον κατώτατο μισθό για τα έτη 2020-21-22 2632,7 €. Όχι, μόνο δεν έδωσε τρεις μισθούς από την αύξηση του 2022 και μετά αλλά έκλεψε 3,6 μισθούς μην εφαρμόζοντας τις αποφάσεις της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.
2. Ο Μητσοτάκης συνεχίζει να εφαρμόζει τη μνημονιακή ρύθμιση που αφαιρεί από τους κοινωνικούς εταίρους τη δυνατότητα διαπραγμάτευσης του κατώτατου στα πλαίσια της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, όπως είχε αποφασίσει να γίνεται από το 2020 και μετά η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Η σημασία της επαναφοράς (είχε καταργηθεί από τον Βρούτση το 2012) των διαπραγματεύσεων για τον κατώτατο, έγκειται στο ότι ο καθορισμός του στα πλαίσια της ΕΓΣΣΕ, επηρεάζει το σύνολο των εργαζομένων και όχι μόνο όσους αμείβονται στα κατώτατα όρια.
3. Ο Μητσοτάκης δεν «ξεπάγωσε» τις τριετίες, εμμένοντας, στη μνημονιακή ρύθμιση ότι το σχετικό «ξεπάγωμα» των τριετιών θα γίνει όταν και εφόσον η ανεργία πέσει κάτω από το 10%, σε αντίθεση με όσα έχει προτείνει τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και τα συνδικαλιστικά όργανα των εργαζομένων. Το ότι οι τριετίες παραμένουν παγωμένες στο 2012 (10 συναπτά έτη) είναι ένας ακόμα λόγος που η όποια αύξηση του κατώτατου μισθού δεν επηρεάζει το σύνολο των εργαζομένων. Να σημειώσω εδώ, ότι το πάγωμα των τριετιών έχει στερήσει από την όποια αύξηση μισθού, τρεις σχεδόν γενιές εργαζομένων, αφού αυτές θα καθόριζαν σε ένα μεγάλο βαθμό τη μισθολογική τους εξέλιξη.
4. Τέλος, το καθεστώς της υποβάθμισης της ισχύος των συλλογικών διαπραγματεύσεων και το ότι οι κλαδικές δεν υπερτερούν των επιχειρησιακών ΣΣΕ, μαζί με τη μη ισχύ της ευνοϊκότερης ρύθμισης, καθορίζει εντέλει το συνολικό πλαίσιο της όποιας μισθολογικής εξέλιξης ως αποκλειστικό προνόμιο της εργοδοσίας και της ατομικής διαπραγμάτευσης. Με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι, ως ο πιο αδύναμος «παίχτης», να μην μπορεί να διεκδικεί τα δικαιώματα του.
Για όλους τους παραπάνω λόγους η αύξηση του κατώτατου μισθού στα 780€ αποτελεί, ένα ακόμα παιχνιδάκι για τον ασυναίσθητο πρωθυπουργό και τον ανεπάγγελτο Υπουργό της Εργασίας, μια ακόμα απάτη, τελικά, σε βάρος όσων δικαιούνται και δεν απολαμβάνουν οι εργαζόμενοι στο σύνολο τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει προτείνει την επιστροφή στον ρυθμιστικό ρόλο της εργασίας με καθιέρωση της τιμαριθμικής αναπροσαρμογής των μισθών για την κάλυψη των πληθωριστικών πιέσεων, επαναφορά των τριετιών και των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Οι ρυθμίσεις αυτές αποτελούν αδιάσπαστο σύνολο προστασίας των εργαζομένων και της κοινωνικής συνοχής. Έτσι ο κατώτατος μισθός δε θα αποτελεί παιχνίδι λοταρίας, αλλά θα αποκτά ουσιαστικό περιεχόμενο για το σύνολο των εργαζομένων, επηρεάζοντας συνολικά με θετικό τρόπο την ενεργό ζήτηση, δηλαδή την κατανάλωση και την οικονομική ανάπτυξη της χώρας.
*Ο Ανδρέας Νεφελούδης είναι μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και συντονιστής τμήματος εργασίας και κοινωνικών ασφαλίσεων
