Η Ρωσική Εκκλησία είναι ο ορθόδοξος ναός στο κέντρο της Αθήνας, αφιερωμένος στην Αγία Τριάδα, που εξυπηρετεί τη ρωσική παροικία της πόλης. Βρίσκεται ανάμεσα στις οδούς Φιλελλήνων και Αμαλίας.
Η αρχαιολογική σκαπάνη έδειξε ότι στο σημείο αυτό υπήρχε στην αρχαιότητα ένα ιερό αφιερωμένο στον Λύκειο Απόλλωνα. Επί αυτοκράτορα Αδριανού λειτουργούσαν εκεί ρωμαϊκά λουτρά, το λεγόμενο βαλανείον, τροφοδοτούμενα από παραπόταμο του Ηριδανού, που περνούσε κάτω από τις εγκαταστάσεις του λουτρού. Επί Βυζαντινής Αυτοκρατορίας χτίστηκε στην ίδια θέση μια μικρή χριστιανική εκκλησία και αργότερα, τον 11ο αιώνα, γυναικείο μοναστήρι της Παναγίας Σώτειρας του Λυκοδήμου. Το καθολικό του μοναστηριού είναι η σημερινή Ρωσική Εκκλησία. Ήταν οκταγωνικού ρυθμού, μια αρχιτεκτονική καινοτομία για εκείνη την εποχή.
Τη μονή κατέλαβαν Βενεδικτίνοι καλόγηροι επί Φραγκοκρατίας. Πολύ αργότερα επανήλθε στους ορθόδοξους, όμως έπαθε μεγάλες ζημιές από τους κανονιοβολισμούς των Ενετών του Μοροζίνη. Τελικά, η μονή κατεδαφίστηκε το 1778 από τον Αλή Χασεκή, Οθωμανό διοικητή της Αθήνας. Τα υλικά της χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή τείχους. Σώθηκε μόνο το καθολικό.
Το 1847 ο Ρώσος πρεσβευτής στην Αθήνα ζήτησε από την ελληνική κυβέρνηση να δοθεί στην πρεσβεία ο ναός για να επισκευαστεί και να καλύψει τις λατρευτικές ανάγκες της ρωσικής παροικίας στη χώρα μας, που δεν καλύπτονταν από τον ήδη λειτουργούντα. Το ρωσικό αίτημα ικανοποιήθηκε. Η αρχική πρόταση ήταν να κατεδαφιστεί το παλιό καθολικό του 11ου αιώνα και να χτιστεί καινούργιος ναός. Επικράτησε, όμως, τελικά η άποψη του αρχιμανδρίτη Αντωνίνου, Ρώσου καθηγητή στη Θεολογική Ακαδημία του Κιέβου, να γίνει αναστήλωση του υπάρχοντος ναού. Ο τσάρος Νικόλαος Α΄ έστειλε άμεσα στην Αθήνα τον αρχιτέκτονα Ιβάν Στρομ για να ορίσει τι έργα θα γίνονταν. Τη μελέτη και την επίβλεψη των έργων την ανέλαβαν από κοινού ο στρατιωτικός αρχιτέκτονας Τηλέμαχος Βλασσόπουλος και ο Γάλλος Φρανσουά Μπουλανζέ. Η αναστήλωση ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 1850 και ολοκληρώθηκε το 1855, οπότε έγιναν και τα εγκαίνια. Η Μόσχα κάλυψε ολόκληρο το κόστος των εργασιών. Η αγιογράφηση έγινε από τον καθηγητή στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας Λουδοβίκο Θείρσιο. Μόνο που όταν ζωγράφιζε τον Απόστολο Παύλο, του έδωσε τα χαρακτηριστικά του βασιλιά Όθωνα! Άλλαξε το παλιό πέτρινο τέμπλο, ενώ κατασκευάστηκε και βυζαντινό καμπαναριό. Στον ναό φυλάσσονται κειμήλια, μεταξύ των οποίων μια φορητή εικόνα του Αγίου Νικολάου, δώρο της βασίλισσας Όλγας, και εικόνες που έφεραν Ρώσοι πρόσφυγες μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917.
Κατά την αναστήλωση εντοπίστηκε 5 μέτρα κάτω από το δάπεδο του ναού δεξαμενή υδραγωγείου. Αργότερα, επί της οδού Αμαλίας 20, αποκαλύφθηκε το νεκροταφείο της μονής. Το 1960 απαλλοτριώθηκε το οικόπεδο επί της Αμαλίας 22, με αποτέλεσμα να ανοίξει μια μικρή πλατεία, η οποία έδωσε μια «ανάσα» στη ρωσική εκκλησία, που την έπνιγαν τα γύρω κτήρια.
